Λένε πως ο χωρισμός από κολλητούς φίλους είναι το ίδιο επώδυνος όσο ο χωρισμός από μια ερωτική σχέση. Κι αυτό επειδή οι φίλοι που πλαισιώνουν τη ζωή μας είναι άνθρωποι που εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε να υπάρχουν σε αυτή. Οι λόγοι είναι προσωπικά δικοί μας και τα κριτήρια το ίδιο. Κάπως έτσι, επέλέξαν κι εκείνοι εμάς και μας τιμούν με τη φιλία τους. Όταν όμως μια φιλία φτάνει στο να διακινδυνεύει την οντότητα και την ύπαρξή της, τότε σαφέστατα έχουν γίνει λάθη. Κι όπως συνηθίζουμε να λέμε για τις ερωτικές σχέσεις, το ίδιο και στην περίπτωση της φιλίας, «ποτέ δε φταίει μόνο η μια πλευρά».

Ο κάθε ένας από εμάς έχει επομένως τα δικά του όρια τα οποία άλλες φορές είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού μέσω της συμπεριφοράς μας κι άλλες εννοούνται ως όρια μέσω της λογικής οδού. Εδώ είναι που μπλέκονται τα πράγματα λοιπόν. Επειδή την κοινή λογική διέπουν κάποιοι κανόνες, αυτό δε σημαίνει πως τα «αόρατα όρια» είναι το ίδιο αυτονότητα και για τις δυο πλευρές ή για όλους σε μια παρέα γενικότερα.

Υπάρχουν, όπως και στις ερωτικές σχέσεις, εκείνα τα red flags που σταματούν την πορεία των φιλικών σχέσεων. Πάμε να ανακαλύψουμε μαζί τα 5 πιο σοβαρά και πιο σημαντικά λάθη, που αν γίνουν, μπορούν και να κοστίσουν μια φιλία. Σημείωση εδώ, να τονίσουμε πως μιλάμε για φιλίες ετών, φιλίες εγκάρδιες και σωστές οι οποίες πέρασαν πολλά και δοκιμάστηκαν πολύ. Η σειρά με την οποία παρουσιάζονται είναι τυχαία και δε συνάδει με το βαθμό της σημασίας που έχουν το κάθε ένα από τα παρακάτω ως λάθη.

 

Κτητικότητα

Κανείς δεν ανήκει σε κανένα σε καμία διαπροσωπική σχέση πόσω μάλλον σε μια φιλική. Αν θεωρούμε πως μας ανήκουν οι φίλοι μας, είμαστε λάθος. Το γεγονός πως είμαστε ή έχουμε κολλητούς φίλους δε σημαίνει πως είναι δικοί μας με την έννοια της κτήσης. Για παράδειγμα αν ο κολλητός ή η κολλητή μας φίλη επιλέξει να βγει ή να μιλήσει ή να εκμυστηρευτεί κάτι σε ένα άλλο άτομο, αυτό δε σημαίνει πως εμείς έχουμε πάψει να είμαστε φίλοι. Σαφώς θα μας κάνει να αναρωτηθούμε το γιατί κι ίσως είναι μια καλή ευκαιρία για αυτοκριτική. Με το να κάνουμε «σκηνή» και να απαιτήσουμε να μάθουμε τους λόγους ή το αντίστροφο, ρισκάρουμε ένα πολύ μεγάλο ράγισμα στο γυαλί. Κι αυτό δεν κολλάει. Τέλος λοιπόν στις κτητικότητες· αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό των φιλικών σχέσεων που δημιουργούνται από τα 40 και μετά. Δεν είναι τυχαίο που οι φιλίες στις συγκεκριμένες ηλικίες -συνήθως, γιατί υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις- έχουν αποτάξει από πάνω τους το κόμπλεξ του «είμαστε κολλητοί, μου ανήκεις και σου ανήκω».

 

Ψέμα

Ένα λάθος που είναι από μόνο του κριτήριο και κανόνας άγραφος, πριν επενδύσουμε σε μια φιλία. Τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να ξέρεις απόλυτα αν έχουν υπάρξει ψέματα. Αν δεν έχουν βλάψει τη φιλία είναι γιατί εντάσσονται στην κατηγορία των λεγόμενων «αθώων ψεμάτων» ή white lies όπως υπάρχει πιο γενικά ως όρος. Το να σου πω ότι σου πηγαίνει το χρώμα που επέλεξες να φορέσεις ακόμη κι αν δε σου πηγαίνει είναι λευκό ψέμα. Σε προστατεύει από το να πληγωθείς ή από το να μου το γυρίσεις πίσω σαν κατηγορία αν θεωρείς πως σε ζηλεύω επειδή στο είπα. Το να σου πω πως δεν έπραξες σωστά γιατί θέλω να δω πώς θα αντιμετωπίσεις κάτι ή να σου δώσω την ευκαιρία να το αντιληφθείς χωρίς βοήθεια δεν είναι απόλυτα ψέμα. Το να σου πω ψέματα για κάτι που ξέρεις και γνωρίζεις πως είναι ψέμα, για να αποφύγω ευθύνες, είναι ένα ψέμα που πληγώνει. Το να σου πω ψέματα για κάτι πάρα πολύ σημαντικό για σένα και να το μάθεις και να εκτεθώ, κοστίζει. Και μάλιστα πολύ.

 

Ισχυρογνωμοσύνη

Κάνει την εμφάνισή της σε όλες τις σχέσεις από οικογενειακές μέχρι ερωτικές και φιλικές. Σαρώνει και καταστρέφει. Δε γίνεται να περιστρέφεται ο κόσμος όλος γύρω από έναν και μόνο στις φιλικές σχέσεις. Κουράζει, εξαντλεί κι εξουθενώνει. Κι εκεί αρχίζουν οι φθορές και τα απανωτά λάθη. Το να είμαστε καλοί ακροατές και να δείχνουμε σεβασμό στη διαφορετική άποψη φανερώνει την ουσία της πραγματικής φιλίας. Δεν έχει καμία σημασία αν αυτό που ακούμε είναι ένα καλό ή κάποιο άσχημο νέο. Δεν προσπαθούμε να επιβληθούμε και δε μας υπογράφει κανείς πως η δική μας άποψη είναι η καλύτερη κι η πιο ισχυρή, άρα πρέπει να επικρατήσει.

 

Κυκλοθυμία

Το γνωστό «βαρκούλες αρμενίζανε» είναι το στίγμα μιας κυκλοθυμικής συμπεριφοράς. Όλοι έχουμε τα προβλήματά μας, τις έγνοιες μας και τα πολύ δικά μας τέλος πάντων. Γιατί θα πρέπει μια φιλική σχέση να επωμιστεί το βάρος μιας κυκλοθυμικής συμπεριφοράς; Έτσι δημιουργούνται κενά αέρος τα οποία μας βάζουν σε απότομες αναταράξεις. Αν, για παράδειγμα, χάνομαι για αρκετό καιρό και περιμένω να με υποδεχθείς και πάλι με ανοιχτές αγκάλες σαν να μη συνέβη τίποτε, όταν εγώ επιλέξω να εμφανιστώ, η φιλία έχει πάει περίπατο. Αν φυσικά μιλάμε για φιλικές σχέσεις που έχουν μια κανονικότητα μέσα στην καθημερινότητα κι όχι φιλίες από απόσταση.

 

Τρίτα πρόσωπα

Η ειρωνεία του θέματος είναι πως ένα τρίτο άτομο ή τέταρτο -βάλτε εσείς τον αριθμό ανάλογα με το μέγεθος της παρέας- μπορεί να κάνει την ίδια ζημιά με εκείνη που γίνεται και σε μια ερωτική σχέση. Αν δηλαδή οι φίλοι μας πιστέψουν μια κακία που είπε κάποιος άλλος εκ μέρους μας θα επέλθει ρήξη και διαφωνία. Εμείς θα προσπαθήσουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας κι είναι στο χέρι και τη λογική σκέψη των φίλων μας για το αν θα μας πιστέψουν ή αν θα φιλτράρουν και θα ζυγίσουν σωστά τις καταστάσεις.

Τα λάθη, λένε, γίνονται για να μαθαίνουμε κι είναι μια σκέψη που έχει ισχύ στις φιλικές μας σχέσεις. Τα παραπάνω είναι θα λέγαμε τα πιο σοβαρά, εκείνα που όταν γίνονται και μάλιστα επανειλημμένα, κοστίζουν μια φιλική σχέση. Το ρήμα «κοστίζουν» δεν είναι καθόλου τυχαίο ως επιλογή. Γιατί οι φίλοι είναι πολύτιμοι στη ζωή μας και το να τους χάσουμε από τόσο σοβαρά λάθη, κοστίζει όντως.

Αφιερωμένο στις φιλίες που είχαμε, έχουμε και θα έχουμε στη ζωή μας.

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου