Θα θυμάσαι τον άνθρωπό σου να σε κοιτάει με πολλά διαφορετικά βλέμματα. M’ εκείνο του πόνου, του θυμού, της απογοήτευσης, της στεναχώριας, της αγανάκτησης. Εκείνο που σίγουρα χαράχτηκε μέσα σου, όμως, ήταν εκείνο το τελευταίο του βλέμμα. Ένα βλέμμα κενό, που δεν είχε κανένα συναίσθημα μέσα του. Τόσο άδειο. Ήταν ένα βλέμμα παγωμένο απ’ το οποίο έλειπε η εμπιστοσύνη.

Η εμπιστοσύνη είναι το βασικό συστατικό σε μια σχέση. Προσπαθείς με νύχια και με δόντια εξαρχής να την κερδίσεις. Nα κάνεις τον άλλον να σ’ εμπιστεύεται σ’ όλα. Nα βάζει το χέρι του στη φωτιά για σένα. Και το καταφέρνεις. Τον φέρνεις στα μέτρα σου και τον πείθεις ότι είσαι ο πιο σωστός άνθρωπος, το ιδανικό ταίρι. Kι αυτός το βάζει το χέρι του πολλές φορές στη φωτιά, ξανά και ξανά χωρίς να φοβάται. Χωρίς να κρατάει τη παραμικρή πισινή για τη πάρτη του. Μέχρι που μια μέρα η φωτιά τον καίει. Δεν του καίει όμως μόνο το χέρι, του καίει και τα όνειρα. Tις προσδοκίες και τα συναισθήματα. Όλα εκείνα τα υπέροχα που έβλεπε πάνω σου ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Σε κοιτάει και δε σε βλέπει. Μοιάζεις ξένος για τον άνθρωπο σου.

Και τελικά αυτό είναι που πονάει πιο πολύ. Η στιγμή που ο άνθρωπος σου θα σε κοιτάξει μ’ εκείνο το βλέμμα απ’ το οποίο λείπει η εμπιστοσύνη. Δεν έχει σημασία το πόσο μεγάλο ή μικρό ήταν το ψέμα σου. Ακόμη και το πιο μικρό ψέμα αρκεί για να γίνει η αρχή της καταστροφής σε μια σχέση.

Δεν αφορά κανέναν το αν το είπες για καλό ή για κακό, για να μην πληγώσεις τον άλλον ή για να τον προστατέψεις από μια κατάσταση που θα τον στεναχωρούσε. Προδοσία δεν είναι μόνο το αν εσύ ξενοπήδηξες κι έχασες την εμπιστοσύνη του άλλου όταν έμαθε τα κατορθώματα σου. Προδοσία είναι ακόμα και η μισή αλήθεια που θα πεις.

Όταν θες να είσαι καθαρός και ντόμπρος απέναντι στον άλλον, θα βρεις τα κότσια να του πεις την αλήθεια. Όσο δύσκολο κι αν είναι θα βρεις το θάρρος και τη δύναμη και θα το κάνεις. Οι συνέπειες είναι πάντα χειρότερες  όταν μαθαίνεται κάτι από τρίτους. Ο άνθρωπος σου θα εκτιμήσει τη δική σου ειλικρίνεια. Όχι του κόσμου.

Η αλήθεια όσο καλά και να την κρύψεις, μ’ όσες δικαιολογίες και να την ντύσεις, πάντα μα πάντα θα βρίσκει τρόπο, αργά ή γρήγορα, να βγαίνει στην επιφάνεια. Κι όταν έρθει η ώρα της να βγει, θα σε πλακώσει και τη σχέση σας θα τη ρημάξει.

Και δεν είναι ότι θα δεις τον άνθρωπο σου να σου φέρεται ξαφνικά σαν σκουπίδι, σαν να σε σιχάθηκε. Ο δικός του ο θυμός με τον καιρό θα περάσει και θα μείνει μια απογοήτευση, ίσως και απαξίωση.  Είναι που εσύ ο ίδιος θα αηδιάσεις με τον εαυτό σου όταν νιώσεις την απόρριψη του. Ακόμα και να σου το συγχωρήσει, θα νιώθεις το θυμό μέσα σου κάθε φορά που σε μια δύσκολη στιγμή θα συνειδητοποιείς ότι έχεις ένα τοίχο μπροστά σου. Ότι όσα καλά και να κάνεις η εμπιστοσύνη δεν θα μπορέσει να γυρίσει ποτέ στο αρχικό της στάδιο. Γιατί αν γκρεμιστεί μια φορά δεν ξαναχτίζεται. Στον άλλον πάντα η θύμηση θα του καίει το μυαλό.

Να προτιμάς λοιπόν την αλήθεια. H ειλικρίνεια ποτέ δεν κατέστρεψε καμιά σχέση. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι αυτή που καταστρέφει. Και ο πόνος που θα νιώσεις όταν σε κοιτάξει χωρίς αυτήν θα είναι μεγάλος. Απ’ όλα τα βλέμματά του ανθρώπου σου εκείνο να φοβάσαι. Εκείνο που δε θα κρύβει μέσα του εμπιστοσύνη.

 

Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Παπαϊωάννου: Ελευθερία Παπασάββα.

 

Συντάκτης: Maria