Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό!

Τα μάτια και το χαμόγελο. Αυτά μας κάνουν να ερωτευτούμε αρχικά ένα άτομο που δεν ξέρουμε. Μάτια που κλειδώνουν το βλέμμα σου με την πρώτη ματιά και χαμόγελα που σε μαγνητίζουν και σε εθίζουν. Σου φτιάχνουν τη μέρα και σου μεταδίδουν όλη τη θετική ενέργειά τους. Δεν είναι χαμόγελα που αρχίζουν και τελειώνουν στα χείλη. Είναι χαμόγελα που κάνουν ταξίδι για να φτάσουν εκεί. Πηγάζουν από βαθιά μέσα μας, απ’ την ψυχή μας.

Βλέπεις τον άλλο να σου γελά και μαζί του γελάνε αυτιά, μάτια και κάθε ζωντανό κύτταρο στο πρόσωπό του. Λάμπει πραγματικά. Είναι ένα γέλιο ζωντανό κι ειλικρινές, όχι σαν αυτά τα ψυχρά, τυπικά και προσποιητά στα οποία έχουμε μάθει κι είναι μονίμως ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του εκάστοτε ατόμου. Λες και δεν έχουν έγνοιες, εχθρούς και δαίμονες να αντιμετωπίσουν.

Αυτοί κι αν έχουν. Τα τεράστια χαμόγελα είναι και τεράστια μαθήματα. Κάπου είχα διαβάσει ότι όσο πιο φωτεινό και γλυκό είναι ένα χαμόγελο τόσο μεγαλύτερο πόνο κρύβει. Φαντάσου το σαν ένα τσιρότο. Όσο μεγαλύτερη η επιφάνεια της πληγής, τόσο μεγαλύτερο είναι και το κομμάτι που θα χρειαστείς για να την καλύψεις να μη μολυνθεί.

Έτσι και τα χαμόγελα αυτά. Ιδιαίτερα, ξεχωριστά, μοναδικά και γεμάτα. Αποτελούν το αντίδοτο σε κάθε δυσκολία κι άσχημη στιγμή. Κι είναι εκεί για να γιατρέψουν κι εσένα. Σου χαμογελούν, χαμογελάς και μαγικά φτιάχνει η μέρα σου κι όλα σου φαίνονται λιγάκι πιο εύκολα. Αντιμετωπίζεις καθετί με περισσότερη αισιοδοξία και βλέπεις το ποτήρι σου μισογεμάτο αντί μισοάδειο.

Ένα ζευγάρι χείλη κι ένα ζευγάρι μάτια ικανά να σε ταξιδέψουν μέχρι τα πέρατα της Γης με μια απλή, ανοδική καμπύλη. Καμιά λογική εξήγηση και καμιά μαθηματική πράξη δεν μπορεί να το εκλάβει παρά μόνο η ψυχή και το συναίσθημα. Από εκεί άλλωστε δεν πηγάζουν τα ομορφότερα χαμόγελα; Ψυχή και συναίσθημα.

Αν άφηναν τη λογική να τα παιδέψει δε θα ήταν τόσο μεταδοτικά. Θα γέμιζαν αβεβαιότητα και καχυποψία. Είναι η παιδικότητα κι η αθωότητα που κρύβουν αυτά τα χαμόγελα που μας συναρπάζει. Άνθρωποι μεγάλοι, χτυπημένοι και πονεμένοι, που σου χαμογελούν σαν μωρά παιδιά. Χωρίς να περιμένουν κάτι από σένα, μόνο ένα παρόμοιο ζωντανό κι όμορφο χαμόγελο.

Τι κι αν πέρασαν πολλά, τι κι αν ήσουν αυτός που ίσως κάποτε τους πλήγωσε; Θα σε δουν και θα σου γελάσουν όπως την πρώτη φορά που σε είδαν. Λες κι η ιστορία μεταξύ σας τώρα αρχίζει. Σε κάνουν να απορείς πραγματικά μήπως ζουν σε ένα άλλο κόσμο και κατά κάποιο τρόπο έτσι είναι.

Ζουν σε ένα κόσμο όπου η κάθε μέρα είναι πραγματικά μια καινούρια αρχή γεμάτη με προοπτικές κι εκπλήξεις. Αγαπούν τη ζωή και φαίνεται στην κάθε τους κίνηση και κυρίως στο κάθε τους χαμόγελο. Ακόμη και το πιο μικρό και ασήμαντο γεγονός θα τους προσφέρει χαρά και μαζί τους θα χαρείς κι εσύ, θα σε παρασύρουν κι ας μην το θες.

Είναι μεταδοτικά τέτοια χαμόγελα. Δεν μπορείς να αντισταθείς. Πολλές φορές χαμογελάς και μόνο στη σκέψη τους κι όλα σου φαίνονται πιο όμορφα. Βλέπεις, η επίδρασή τους δεν είναι στιγμιαία. Μπορεί να σε κρατήσει μέρες.

Το θέμα είναι ότι τα ωραιότερα και πιο μεταδοτικά χαμόγελα θα τα βρεις σε πρόσωπα απλά και συνηθισμένα, χωρίς κάτι ιδιαίτερο ή ξεχωριστό πάνω τους. Αλλά το χαμόγελό τους τα κάνει ακαταμάχητα κι αποκτούν τέτοιο έλεγχο πάνω σου που ούτε κι εσύ ο ίδιος δεν το πιστεύεις. Το χαμόγελό τους, όμως, τους καθιστά άκρως ακαταμάχητους κι ερωτεύσιμους.

Είναι λες κι όποτε σκέφτεσαι το συγκεκριμένο άτομο, το μόνο που μπορείς να θυμηθείς είναι ένα τεράστιο χαμόγελο κι ένα ζευγάρι γελαστά μάτια. Όλα τα υπόλοιπα σου είναι εντελώς θολά κι αδιάφορα. Η υπόλοιπη εμφάνιση περνά απαρατήρητη και χάνει την παράσταση.

Χαμογελαστοί άνθρωποι, χαμογελαστές καρδιές και μέσα σε αυτό κρύβεται η ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, η δύναμή της. Ένα αληθινό χαμόγελο μπορεί να κάνει τα πάντα. Σε γιατρεύει, σε ζεσταίνει, σε κάνει να ερωτευτείς και να δεις τη ζωή με άλλο μάτι. Και στην τελική τους χαμογελαστούς ουδείς απέρριψε, τους κατσούφηδες πολλοί.