Και ποιος μπορεί να αντισταθεί στην έλξη που προκαλεί το αντίθετο φύλο; Εκείνο το σύγκρυο στο κορμί που περικυκλώνει το σώμα; Το ιδιόμορφο τσίμπημα σε κάθε σημείο της καρδιάς; Φτεροκοπούν τα συναισθήματα κι οδεύουν στο υψηλότερο σημείο της ατμόσφαιρας. Το βλέμμα μουσκεύεται πρώτα στην καρδιά κι ύστερα θωρεί.

Αφορμή του γεγονότος αυτού είναι η αναγκαιότητα της επιβεβαίωσης και της αποδοχής. Το κάθε φύλο ξεχωριστά επιθυμεί να αρέσει και έτσι δημιουργεί τα εκάστοτε τεχνάσματα γοητείας για να προσελκύσει τους ενδιαφερόμενους. Εφόσον υπάρχει προσφορά, υπάρχει και ζήτηση. Βέβαια, κάποια πράγματα δεν περιμένουμε να γίνουν. Συνεπώς,  η «κυρία» απόρριψη μας χτυπά την πόρτα, ανοίγουμε χωρίς να ξέρουμε τι κρύβεται από πίσω κι ύστερα ευχόμαστε να μην είχαμε ανοίξει ποτέ.

Πόσα φλερτ είχες και σε έβγαλαν σε αδιέξοδο; Ραντεβού πρώτο, ραντεβού δεύτερο μα το ραντεβού εν τέλει εξαφανίζεται. Μένεις αποσβολωμένος, ψάχνοντας αιτίες να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Κόπιασες τόσο να αρέσεις που τώρα έμεινες άδειος. Αυτοαναιρείσαι συνεχώς. Το συναίσθημα της απόρριψης γεννά πόνο κι αναστάτωση στο «είναι» σου. Ανασύρει υποσυνείδητα τις αρνητικές πεποιθήσεις που είχες κρυμμένες τόσο καιρό. Σε φέρνει ουσιαστικά αντιμέτωπο με τον εαυτό σου, αλλά εσύ αναζητάς την απάντηση στην αντίπερα όχθη. Αδίκως πράττεις. Δε βρίσκεται τίποτα εκεί.

Αν δε σε θέλει το πρόσωπο που επιθυμείς εσύ, σε θέλει σίγουρα κάποιο άλλο. Δεν ταιριάζουμε με όλους και δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους. Ακολουθώντας εκείνον που σε αρνείται, χάνεις αυτόν που σε αποδέχεται έτσι όπως ακριβώς είσαι. Η πραγματική έλξη θα σας φέρει κοντά χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς αναστολές. Τα μήπως, ίσως και γιατί δε χωράνε σε αυτή την περίσταση. Το ουσιαστικό λαμβάνει χώρα αβίαστα και κυρίως αυθόρμητα.

Κανείς δε δίνει με το ζόρι. Θέλει να δίνει όταν έχει όρεξη πραγματικά να δώσει. Επιζητάς τόσο την αποδοχή εκεί απ’ όπου την έχασες που στο τέλος είναι τελειωμένη υπόθεση. Χωρίς να το καταλάβεις μετατρέπεις την ανάγκη σου σε πρέπει για εκείνον που βρίσκεται απέναντί σου κι αυτό το πρέπει μοιάζει φορτίο βαρύ κι ασήκωτο. Συνεχίζει να αντιδρά στο φορτίο, το οποίο αυθαίρετα προστέθηκε, λέγοντας όχι πανηγυρικά.

Πάρε μια ανάσα. Πάψε να πιστεύεις πως δεν είσαι αρκετός. Γιατί τόση αυτοκαταστροφή; Ξέχασες ποιος είσαι; Δε σε θέλει. Ε και; Τελείωσαν όλα;! Πόσα ακόμη θα κάνεις για εκείνον ή εκείνη; Πόσο χαμηλά θα πέσεις για κάτι που δε σε σεβάστηκε στο ελάχιστο; Μην επιτρέπεις να σε αποθαρρύνει. Πρέπει να αποδεχτείς τα μειονεκτήματα που διαθέτεις και να προχωρήσεις με τα προτερήματά σου. Ανέπτυξέ τα. Πάτησε επάνω τους και κάνε ένα βήμα παρακάτω. Ένα βήμα κοντύτερα σε εσένα. Μόνο έτσι θα αποχωρήσει ο πόνος της απόρριψης. Αγκάλιασε ό,τι είσαι.

Κανείς δε χρωστάει σε κανέναν. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να πούμε όχι και να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτό που δε μας αρέσει. Μπορεί να το έκανες κι εσύ ο ίδιος πριν σου συμβεί και σου στοιχίσει τόσο.

Όντας χαλαρός, όντας ο εαυτός σου, θα κινήσεις το ενδιαφέρον. Επειδή δεν προσπαθείς ιδιαίτερα να αρέσεις, θα αρέσεις ακόμη περισσότερο. Δεν το αναζητάς, δεν το προσμένεις. Πραγματοποιείται αυτόματα, δίχως φορτίο, ούτε κόπο. Κάποιος ή κάποια θα είναι εκεί για σένα διότι τώρα έκανες χώρο να περάσει. Η έλξη αναπνέει κι εξαπλώνεται ανάμεσά σας με δικό της ρυθμό.

 

Συντάκτης: Λένα Δεληγιαννίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη