Από την αρχή της ύπαρξής μας, συνάπτουμε πάσης φύσεως σχέσεις για την επιβίωσή μας. Είναι ένας τρόπος να ικανοποιούμε τις σαρκικές ανάγκες μας αλλά και να δενόμαστε συναισθηματικά, προχωρώντας με συνοδοιπόρους. Αν κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία κι εστιάσουμε κυρίως στον ερωτικό τομέα, θα δούμε μια πραγματικότητα έτη φωτός μακριά από τη δική μας. Οι σχέσεις μας ήταν πιο απλές, πιο μόνιμες κι ουσιαστικές, δεν υπήρχε τόσο έντονο το μοτίβο της συνεχόμενης αλλαγής παρτενέρ. Συνοπτικά στην εποχή των παππούδων μας, αν κάποιος τους έλεγε, πως η εξέλιξη του ραβασακίου και της καντάδας είναι το swipe right στο tinder, ή η αντίδραση στο instagram story, σίγουρα θα γελούσαν. Τι γίνεται με τα συναισθήματά μας όμως; Χωράνε κι αυτά σε ένα stοry;

Πάνω σε μια συζήτηση με φίλους ένα βράδυ, ειπώθηκε μια κουβέντα που με τάραξε και μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω το εξής. Βλέπεις, είναι φανερό από την αρχή αν θα πάρεις συναισθηματική ανταπόκριση, από τα πρώτα κιόλας λεπτά μιας συζήτησης με κάποιον. Ο άλλος τις πιο πολλές φορές κάνει ξεκάθαρο τι θέλει, από τον τρόπο που μιλάει- αν αυτό που θέλει δεν είναι και πολλά-πολλά. Υπάρχει ένα στάνταρ μοτίβο συζήτησης, που πάει κάπως έτσι:

-Γεια!

-Τι κάνεις;

-Τι νέα;

-Πότε θα βρεθούμε;

 

 

Συνήθως παραλείπουμε ακόμα και τα πιο βασικά, όπως είναι μια απλή καλημέρα. Προσπαθούμε ν’ αποφύγουμε όσα πιο πολλά γίνεται, κάτι που μας κάνει μέσα στην πιο πλούσια γλώσσα, να φαινόμαστε τόσο λίγοι. Το social media flerting έχει αλλάξει τόσο πολύ τα δεδομένα, που νομίζω ότι πλέον έχει αρχίσει να μας απομακρύνει από την πραγματικότητα. Είναι σαν να έχει μπει στο κέντρο του ενδιαφέροντος η ζωή που φτιάχνουμε εκεί κι ο στόχος είναι να εντυπωσιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Γίναμε το aesthetically feed μας, η Σαββατιάτικη έξοδος στο club και το μπλουζάκι στο post μας. Εκεί μέσα είσαι όποιος θες, όποτε θες κι όσο πιο καλοφτιαγμένη είναι η ζωή σου εκεί, τόσο πληθαίνουν τα directs.

Βέβαια βαθιά μέσα μας νομίζω, ξέρουμε πως δεν είναι υψίστης σημασίας όλα αυτά, αλλά εξυπηρετούν μια εύκολη λύση, δίχως κόπο. Είναι μια σχέση αλληλο-εντυπωσιασμού κι εξυπηρέτησης. Είναι κατόρθωμα να ρίξεις γκομενάκι με τους πολλούς followers και την καταπληκτική ζωή, λες κι είναι τρόπαιο, λες και παίζουμε παιχνίδι και μαζεύουμε πόντους. Εκεί δεν εκτίθεσαι, δεν έχεις και τίποτα να χάσεις, μιλάει το αψεγάδιαστο προφίλ σου.  Παίζονται όλα για όλα, υπάρχουν άπειρες επιλογές και γι’ αυτό το ενδιαφέρον δεν κρατάει και πολύ και συχνά από το «θέλω πολύ να σε δω» μένουμε στο πολύ-σιχτιρισμένο «διαβάστηκε». Κάπως έτσι και οι πιο συναισθηματικοί ενέδωσαν στο casual κρεβάτι, γιατί αφού συναισθηματικά δε θα τραφείς, τουλάχιστον ας ευχαριστηθεί η σάρκα. «Μη θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».

Εδώ είναι το σημείο να κάνουμε μια υποσημείωση για να μην παρεξηγηθούμε. Διόλου κακή δεν είναι η επαφή χωρίς συναισθηματισμούς και δεσίματα, αν είναι αυτό που ζητάς, στον μάταιο τούτο κόσμο. Προβληματικό είναι να θέλουμε κάτι άλλο και να συμβιβαζόμαστε. Να κρυβόμαστε πίσω από τις οθόνες μας επειδή φοβόμαστε να δεσμευτούμε, επειδή οδηγός μας έγινε η ρουτίνα και το άγχος, επειδή ο πήχης είναι ξαφνικά ψηλά κι εμείς όχι και τόσο καλοί, επειδή είναι πιο εύκολο να κρύβεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί, από το να τα λύνεις, επειδή φοβόμαστε να βρούμε πρώτα απ’ όλα ποια είναι η σχέση μας με τον εαυτό μας.

Δε θεωρώ ότι γίναμε άνθρωποι ανίκανοι να δεθούμε, απλώς θέλουμε μια μικρή ώθηση να θυμηθούμε πώς είναι να ζούμε με ουσία, να φλερτάρουμε και να βγαίνουμε με τα ψεγάδια μας εκεί έξω, γιατί στο κάτω κάτω της γραφής εμείς μας ορίζουμε.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου