Όσο ο καιρός περνάει, αλλάζουν οι τάσεις τόσο στα ρούχα που φοράμε όσο και στην καθημερινή ζωή. Οι σχέσεις φυσικά δε μένουν ανεπηρέαστες. Μάθαμε τι είναι το «ghosting», που ένας από τους δύο εξαφανίζεται ξαφνικά, μάθαμε και την «τεχνική του Κοντορεβιθούλη», γνωστή ως «breadcrumbing», που ο ένας «ρίχνει ψίχουλα» στον άλλο, κυρίως με μηνύματα, για να κρατήσει επαφή, μήπως και του έρθει όρεξη κάποια στιγμή για κάτι παραπάνω. Ακολούθησε η μέθοδος του συνδετήρα, το λεγόμενο «paperclipping», που το πρόσωπο που την εφαρμόζει, ουσιαστικά κρατάει τον άλλο ως «καβάτζα» και όταν δει ότι απομακρύνεται το σιγουράκι, αναθερμαίνει λίγο την κατάσταση για να μη χάσει το μαξιλάρι ασφαλείας.

Η τελευταία τάση ονομάζεται «Stashing». Η ελεύθερη μετάφραση της λέξης στα ελληνικά είναι «κρύβω κάτι σε ένα μέρος» και δεν απέχει πολύ από την ερμηνεία του trend.  Το κοινό σημείο με τα άλλα trends είναι ότι εφαρμόζεται από το ένα πρόσωπο της σχέσης προς τα άλλο και οι επιπτώσεις στο άτομο που υπομένει το «stashing» δεν είναι και ιδιαίτερα ευχάριστες. Για να καταλάβουμε όμως ακριβώς τι είναι αυτή η νέα μόδα, πρέπει να δούμε τα στάδια μιας σχέσης από την αρχή.

Όταν ξεκινάει μια σχέση, όλα μοιάζουν υπέροχα, γεμάτα πάθος. Μιλάτε στο τηλέφωνο σχεδόν όλη μέρα και όταν δε μιλάτε, παίρνουν φωτιά τα πληκτρολόγια. Τα βράδια αράζετε πότε στο σπίτι του ενός και πότε του άλλου, βγαίνετε έξω για φαγητό τα δυο σας όποτε έχετε ελεύθερο χρόνο, συζητάτε για τα πάντα και κάνετε έρωτα σχεδόν καθημερινά. Η σχέση σας μπορεί να παραμείνει σε κλειστά σύνορα χωρίς να βγει παραέξω, αφού όταν είναι στην αρχή της, ίσως επιλέξετε και οι δυο να μην τη δημοσιοποιήσετε μέχρι να ‘ναι κάτι σίγουρο.

Ο καιρός όμως περνάει και ενώ ο κοινωνικός περίγυρος του ενός γνωρίζει για τη σχέση, από την άλλη πλευρά τηρείται μια περίεργη σιγή ιχθύος. Ο/η «stasher» συμμετέχει στη σχέση ενεργά, αλλά ουσιαστικά δε βάζει το ταίρι στη ζωή του/της. Δεν υπάρχουν κοινοί έξοδοι, δε φέρνει σε επαφή το ταίρι με γονείς, φίλους, συνάδελφους και λοιπούς συγγενείς. Και το βασικότερο στοιχείο που χτυπάει το κώδωνα του κινδύνου είναι τα social media όπου δεν υπάρχει καμία αναφορά στη σχέση.

Εν ολίγοις, με αυτή τη μέθοδο ο «stasher» είναι με το ένα πόδι μέσα στη σχέση και με το άλλο έξω, ελεύθερος. Είναι σαν να επιλέγει κανείς να ζει δύο ζωές που συμβαδίζουν, αλλά δε συναντώνται σε κανένα σημείο. Κάποιες φορές για το άτομο αυτό η σχέση είναι «σχέση-δεκανίκι», δεν υπάρχουν από μέρους του συναισθήματα, αλλά επικρατεί η νοοτροπία πως καλύτερα μια προσωρινή σχέση απ’ το τίποτα. Το πρόσωπο που συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, όποτε θέλει έρχεται, όποτε θέλει φεύγει. Κανένας δικός του/της δε γνωρίζει τίποτα, οπότε δεν υπάρχει πίεση και όλα βαίνουν καλώς. Έτσι σε περίπτωση που το ταίρι ζητήσει κάτι παραπάνω, θα ειπωθεί η φράση «είναι αρκετό αυτό που έχουμε μέχρι τώρα». Τι γίνεται όμως με το πρόσωπο που υπομένει το «stashing»;

Πρόκειται συνήθως για ένα πρόσωπο που επιδιώκει να προχωρήσει η σχέση, να γνωρίσει φίλους και γνωστούς του/της συντρόφου και να ποστάρουν κοινές φωτογραφίες στο Instagram. Φυσικά ο/η «stasher» το αποφεύγει και αρνείται συστηματικά να το κάνει. Και τότε μπαίνουν οι πρώτοι ψύλλοι στα αφτιά. Δυστυχώς, η στιγμή της αποκάλυψης είναι δύσκολη, ειδικά όταν υπάρχουν συναισθήματα. Κάποιες φορές μάλιστα τρέφει τυφλές ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, αν και στο 99% των περιπτώσεων η στάση του «stasher» δεν αλλάζει. Για το άτομο αυτό, η κατάσταση είναι προσωρινή μέχρι να βρει κάτι καλύτερο.

Όπως και τα άλλα trends, έτσι και αυτό, χαρακτηρίζει τις σχέσεις που δεν έχουν γερά θεμέλια και δεν υπάρχει πρόθεση και διάθεση να αποκτήσουν. Ο ένας -ή και οι δύο σύντροφοι- έχουν αποδεχτεί πως αυτό που έχουν είναι κάτι προσωρινό και δε θέλουν να βάλουν το ταίρι στη ζωή τους για τα καλά. Εξάλλου γιατί να μπουν σε τέτοια διαδικασία για κάτι που ξέρουν πως δε θα κρατήσει;

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.