Η έφηβη Σκάι Στάουτ, 16 μόλις ετών, υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο στη γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα Κιλμάρνοκ της Σκωτίας. Η ανάρτηση της ομάδας της, όμως, για αυτό της το εκπληκτικό επίτευγμα, αμέσως αναζωπύρωσε ειρωνικά και πικρόχολα σχόλια ανδρών, που ασχολήθηκαν με τα σημάδια ακμής του προσώπου της, παρά με την επιτυχία ή το ταλέντο της. Η Σκάι έγινε στόχος διαδικτυακού bullying, σε μια ημέρα χαράς για εκείνη. Διέγραψε τις φωτογραφίες της από τα κοινωνικά δίκτυα και η Κιλμάρνοκ διέγραψε την ανακοίνωση τής μεταγραφής της ως κίνηση υπεράσπισης της νεαρής αθλήτριας. Όλη αυτή η οχλαγωγία δημιουργήθηκε, επειδή η Σκάι περνάει ακμή, όπως πολλοί συνομήλικοί της ανεξαρτήτως φύλου. Τόση απανθρωπιά χωράει σε ανθρώπους, που ενδεχομένως δε θα έφταναν ποτέ το παράστημά της.
Η Σκάι μπήκε στο γήπεδο με τη φανέλα της αξιοπρέπειας και της ανεπτυγμένης αυτοπεποίθησης κι όχι με τη φανέλα του θύματος. Απάντησε άμεσα, την τίμησε όπως της αρμόζει κι όπως αρμόζει στις αρχές που μεταλαμπαδεύονται μέσω του αθλητισμού. Μέχρι το 62ο λεπτό του αγώνα ήταν βασική παίκτρια της διεξαγωγής της Scottish Women’s Premier League 2. Στο πρώτο ημίχρονο σκόραρε την μπάλα στα δίχτυα του αντιπάλου κατά την εκτέλεση φάουλ και μοίρασε ασίστ στο τρίτο γκολ της ομάδας της, που επικράτησε με 6-2. Αποθεώθηκε από τους φιλάθλους κι έδειξε πως καμία ρητορική μίσους και ύβρεων δεν μπορεί να υπερνικήσει την αφοσίωση για τον επαγγελματικό της στόχο. Η δύναμή της τη χαρακτηρίζει μόνο θετικά απέναντι σε όσους την έδειξαν με το δάχτυλο, προκειμένου να την αποδοκιμάσουν και να τη μειώσουν, λες και η αθλητική της ταυτότητα ορίζεται από την αψεγάδιαστη εξωτερική της εμφάνιση.
Πώς απάντησε η ίδια σε όλο αυτό τον οχετό σχολίων; Λέγοντας μία και μόνο επική φράση: “Αφήστε το ποδόσφαιρο να μιλήσει”
View this post on Instagram
Η ιστορία και η παρουσία της Σκάι είναι μία υπενθύμιση ότι ο γυναικείος αθλητισμός κερδίζεται με πείσμα, σκληραγώγηση και αντοχή απέναντι σε σχόλια που ελάχιστα θα ειπωθούν σε άνδρες συναθλητές. Όσες έχουμε ασχοληθεί για χρόνια με τον αθλητισμό κι ακόμα περισσότερο με τον πρωταθλητισμό, έχουμε ζήσει στιγμές με κορίτσια που έχουν λυγίσει από το βάρος μιας προκλητικής κριτικής χωρίς ενσυναίσθηση και που δεν έχει καμία σχέση με τις ικανότητές τους. Το bullying στον γυναικείο αθλητισμό είναι το πιο συχνό φαινόμενο στην πιο σάπια και ακραία μορφή του συνοδευόμενο από αόρατα βέλη που στοχεύουν ευθεία στην καρδιά της ψυχολογίας μιας αθλήτριας, που δεν ευθύνεται για τίποτα και που ετοιμάζεται να αγωνιστεί για ατομική ή ομαδική νίκη.
Χρέος κάθε γυναίκας του αθλητικού κόσμου είναι να θυμάται σθεναρά πόσο ψηλά θέλει να φτάσει, πόσες ατελείωτες ώρες έχει προπονηθεί θυσιάζοντας τον προσωπικό της χρόνο για την ψυχαγωγία της, ώστε κάθε παροδική θλίψη ανάλογων γεγονότων να τη μετατρέπει σε εφ’ όρου ζωής καύσιμο για την πορεία της.
Είναι γεγονός πως ιδίως ο ομαδικός γυναικείος αθλητισμός έχει πληρώσει ακριβό αντίτιμο εισιτηρίου για να υπάρχει, να εξελίσσεται και να δυναμώνει τόσο έσω όσο και έξω της ομάδας. Ωστόσο, ο αθλητισμός διδάσκει στο σώμα, στο μυαλό και στην υπόσταση των μελών του αυτοπειθαρχία και διαχείριση της απογοήτευσης. Έτσι λοιπόν, η Σκάι, παρόλο το νεαρό της ηλικίας της και τη λίγη εμπειρία της, δίνει ακόμα ένα δυνατό παράδειγμα προς μίμηση. Το κλειδί είναι η διατήρηση της ακεραιότητας χαρακτήρα και της συγκέντρωσης στο αθλητικό πνεύμα, που απαντά έμπρακτα, με επιτυχία και ήθος σε κάθε θλιβερή κουλτούρα αποδοκιμασίας και λιντσαρίσματος σε ένα χώρο που παγκοσμίως διδάσκει ιδεώδη και ανεκτίμητα εφόδια για κάθε πτυχή της ζωής.
Συντάκτης: Ελένη Γιόρκα
