Στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης υπάρχουν αρκετά θρυλικά γκεστ, όμως λίγα από αυτά έμειναν τόσο χαραγμένα όσο η εμφάνιση της Δέσποινας Βανδή στους «Δύο Ξένους». Τα επεισόδια με τη Χαρούλα, την τραγουδίστρια που μπλέκει με τον κόσμο του στρατοπέδου, έχει γραφτεί στη συλλογική μνήμη όχι μόνο για το χιούμορ του αλλά και για το πόσο φυσικά έδεσε η Δέσποινα με το κλίμα της σειράς. Κι όμως, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, αυτό το γκεστ δεν ήταν καθόλου δεδομένο.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας, σύμφωνα με όσα είπε ο Δημήτρης Αποστόλου στην ΕΡΤ, δεν ήθελε τη Δέσποινα. Αναφέροντας συγκεκριμένα τη φράση: «Η κοπέλα ωραία είναι, αλλά τραγουδίστρια». Ο Ρήγας τότε είχε προτείνει την Τάνια Τρύπη, με την οποία ένιωθε ασφαλής και οικεία μαζί της υποκριτικά. Ο Αποστόλου αποκαλύπτει ότι πήγε να μιλήσει με την Τρύπη, καθώς τη γνώριζε, διότι όπως αναφέρει: «Μεγαλώσαμε στη γειτονιά μαζί, γνωριζόμαστε και αγαπιόμαστε». Η συνεργασία όμως με την Τρύπη δεν προχώρησε. Έτσι, τα σχέδια αλλάζουν και η Βανδή εμφανίζεται στο καστ. Και κάπου εκεί, γράφτηκε μια από τις πιο απρόσμενες επιτυχίες των 90s.
Και κάπου εδώ ξεκινάει το πραγματικό ενδιαφέρον. Γιατί αυτή η «δεύτερη επιλογή» αποδείχθηκε πιο δυνατή από κάθε προσδοκία. Η Βανδή δεν ήταν απλά ένα πρόσωπο που πέρασε για λίγο. Έφερε στη σειρά το άρωμα της ποπ κουλτούρας της τότε εποχής, το glam των charts και το στοιχείο του «εξωτερικού παράγοντα» που ταράζει τα νερά. Χωρίς να είναι ηθοποιός, έπιασε τον παλμό του ρόλου με αφοπλιστική αμεσότητα. Οι θεατές είδαν μια σταρ που δεν έπαιζε «ναρκισσιστικά», αλλά έμπαινε στο παιχνίδι με σεβασμό, αυτοσαρκασμό και διάθεση να διασκεδάσει.
Αν σκεφτούμε πόσοι τραγουδιστές έκαναν guest σε σειρές και σόου και πέρασαν μάλλον αδιάφορα, το συγκεκριμένο μοιάζει σήμερα με κάτι πιο σπάνιο. Κι ας είχε τους λόγους του ο Ρήγας όταν φοβόταν ότι μια τραγουδίστρια δε θα σταθεί σε ένα σενάριο γεμάτο ατάκες που έκοβαν σαν μαχαίρι, το αποτέλεσμα τον διέψευσε πανηγυρικά. Γιατί η Βανδή όχι μόνο στάθηκε, αλλά έγραψε τηλεοπτικό κεφάλαιο που συζητιέται 25+ χρόνια μετά.
Το ακόμα πιο γοητευτικό είναι το contrast: η επιφύλαξη του δημιουργού απέναντι σε μια «σταρ εκτός χώρου», που όμως καταλήγει να δώσει ένα από τα highlights του ίδιου του έργου του. Είναι η στιγμή που η ζωή έρχεται να υπενθυμίσει ότι η τηλεόραση δεν είναι μόνο τεχνική και εμπειρία, αλλά και χημεία, τύχη, ακόμη και λίγη τόλμη. Αν έπαιρνε την Τρύπη, θα είχαμε ένα καλό και ικανοποιητικό επεισόδιο. Με τη Βανδή, χάρισε μια επική στιγμή που έγινε μέρος της ιστορίας της ελληνικής τιβί.
Αξίζει να θυμηθεί κανείς και την ατμόσφαιρα της εποχής. Τέλη 90s, η Βανδή βρισκόταν σε εκρηκτική φάση καριέρας, τα τραγούδια της έπαιζαν παντού, και η ίδια ήταν από τις πιο λαμπερές φιγούρες της ποπ. Το να τη δεις ξαφνικά σε μια κωμωδία με τον Μαρκορά, την Κοκοβίκου και όλη την τρελή παρέα, ήταν σαν να μπαίνει η αφίσα σου από το δωμάτιο κατευθείαν στην τηλεόραση του MEGA. Δεν υπήρχε πιο δυνατή σύνδεση ανάμεσα στη μουσική ποπ κουλτούρα και τη μυθοπλασία της εποχής.
Κι αυτό το μισό λεπτό αμηχανίας που σίγουρα θα ένιωσε ο Ρήγας όταν είδε πόσο απογείωσε η Βανδή τον ρόλο, είναι σχεδόν απολαυστικό στην ανάγνωση. Γιατί δείχνει ότι ακόμα και οι πιο έμπειροι δημιουργοί μπορούν να αιφνιδιαστούν από το απρόβλεπτο. Και το απρόβλεπτο, συχνά, είναι αυτό που μένει αξέχαστο.
Σήμερα, όταν μιλάμε για το πιο επικό γκεστ της ελληνικής τηλεόρασης, το όνομα της Βανδή στους «Δύο Ξένους» έρχεται πάντα ανάμεσα στα πρώτα. Και όσο κι αν ο Ρήγας τότε δεν ήθελε, είναι βέβαιο πως τώρα ξέρει ότι εκείνη η «λάθος επιλογή» ήταν τελικά από τις πιο σωστές κινήσεις που έγιναν ποτέ σε σειρά. Ένα μικρό τηλεοπτικό μάθημα: η μαγεία κρύβεται συχνά εκεί που δεν την περιμένεις. Και ίσως εκεί κρύβεται όλη η γοητεία των «Δύο Ξένων», μιας σειράς που γεννήθηκε από σενάρια, επιλογές και καβγάδες στα παρασκήνια, τελικά όμως έγραψε ιστορία με τις στιγμές που κανείς δεν περίμενε. Και η Βανδή από «δεύτερη σκέψη» έγινε το πιο λαμπερό αποτύπωμα αυτής της απρόβλεπτης μαγείας.
Συντάκτης: Ράνια Λιάσκου
