Στην πρώτη προπόνηση της ομάδας Νοητικής Αναπηρίας του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο εμφανίστηκε απρόσμενα. Όχι για να συγκινήσει, αλλά για να αναγνωρίσει. Μπήκε στο παρκέ όχι για να καρφώσει, αλλά για να κοιτάξει στα μάτια δέκα παιδιά που δε ζητούν χειροκρότημα, μόνο χώρο και κανονικότητα. Και για μια μέρα, την είχαν.

"""

Δεν υπήρχαν κάμερες που τον περίμεναν ούτε φώτα στημένα. Ήταν η πρώτη προπόνηση της ομάδας νοητικής αναπηρίας του Παναθηναϊκού και ξαφνικά, στο πιο γνωστό γήπεδο της χώρας, βρέθηκε ένας από τους πιο γνωστούς αθλητές στον κόσμο. Χωρίς φανφάρες, μόνο με ένα χαμόγελο και τον σεβασμό που δείχνεις όταν ξέρεις πως δεν είσαι ανώτερος από τον άλλον. Μίλησε με τους αθλητές, έπαιξε μαζί τους, τους άκουσε. Όχι γιατί έπρεπε, αλλά γιατί το ήθελε.

Η ομάδα αυτή δεν είναι διακοσμητικό project. Το τμήμα ΑμεΑ του Παναθηναϊκού ιδρύθηκε το 2018 και αριθμεί ήδη 24 τμήματα παραολυμπιακών και αναπτυξιακών αθλημάτων — από μπάσκετ με αμαξίδιο και ξιφασκία, μέχρι ποδόσφαιρο ακρωτηριασμένων και σκοποβολή. Η ομάδα μπάσκετ νοητικής αναπηρίας, ένα από τα νεότερα κομμάτια του τμήματος, έχει ήδη πετύχει: το 2025 κατέκτησε την 3η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, επικρατώντας με 61–38 στον μικρό τελικό.

Με την παρουσία του, ο Γιάννης έφερε την ομάδα στο προσκήνιο. Χωρίς λόγια μεγάλα, αλλά με τη σιωπηλή ισχύ που έχει κάποιος όταν στέκεται δίπλα σου ισότιμα. Αυτό που έγινε στο ΟΑΚΑ δεν ήταν φιλανθρωπία ούτε εικόνα για τις εντυπώσεις. Ήταν μια κίνηση συμμετοχής. Γιατί οι αθλητές αυτής της ομάδας δεν ζητούν εύνοια, ζητούν να μετέχουν. Και όταν ένας παγκόσμιος σταρ τους δίνει τον χρόνο του, είναι σαν να τους λέει: «Σας βλέπω. Είστε μέρος του παιχνιδιού».

Μερικές φορές δεν χρειάζεται να σκοράρεις για να νικήσεις. Αρκεί να σταθείς δίπλα. Και τότε, το παιχνίδι αποκτά άλλο νόημα.

Συντάκτης: Ηρώ Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη