Ορδές εφιαλτικών σκέψεων στην απεραντοσύνη μιας πόλης που πλέον νιώθω ξένη.
Κάποτε, για μένα, ήταν ό,τι πιο οικείο γιατί πάντα,
κάπου εκεί, σε μια γωνιά, έβλεπα εσένα.
Λες και παντού έγραφε το όνομά σου.
Τώρα, ξένη.
Μέσα σε ατελείωτες σκέψεις
και μια ενοχλητική βιασύνη που ταράζει τη γαλήνη μου.
Ξένη,
σε κάτι τόσο οικείο,
κι εγώ χαμένη,
αναζητώντας μια καινούργια ελπίδα.
Ένα μέρος να μπορώ και πάλι να αποκαλώ “δικό μου”.
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Ελπιδοφόρου
