Θα ξεκινήσω με ερώτηση προς όλους εσάς, τους αγαπημένους αναγνώστες της σελίδας. Πιστεύατε ποτέ πως όλες αυτές οι εφαρμογές γνωριμιών θα ήταν μια απέραντη δημόσια πλατεία γεμάτη μοναχικές καρδιές, όπου θα συναντούσατε το σωστό άτομο; Γιατί, αν πιστεύατε κάτι τέτοιο, θα προτιμούσα να σας απογοητεύσω η ίδια με το άρθρο μου, παρά να το βιώνατε προσωπικά.
Σε μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Stanford Medicine, με τη μορφή έρευνας ανάμεσα σε χιλιάδες χρήστες του Tinder, με θέμα την κατανόηση της κατάστασης των σχέσεων και τα κίνητρα για τη χρήση της εφαρμογής, τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Σχεδόν το 65% των χρηστών τού ανέφερε ότι βρίσκεται σε σχέση και ένα εξίσου σημαντικό ποσοστό αυτών ήταν ήδη παντρεμένοι. Κατανοείτε το ποσοστό; 65%, περισσότεροι από τους μισούς χρήστες δηλαδή, δεν είναι ελεύθεροι. Και μετά περιμένουμε να βοηθήσουν οι εφαρμογές γνωριμιών στην αναζήτηση ρομαντικής επιλογής συντρόφων, με τέτοιο ποσοστό. Εδώ και οι πιο αισιόδοξοι κλείνουν την εφαρμογή και πέφτουν για ύπνο.
Οι περισσότεροι από εμάς, πιστεύω, πως δεν μας προκαλεί έκπληξη, καθώς ίσως να το έχουμε ήδη βιώσει ως εμπειρία στο ενεργητικό μας. Κάποιοι απογοητευτήκαμε, κάποιοι ήμασταν προετοιμασμένοι και κάποιοι συνεχίζουν ακόμη, κι ας ξέρουν την αλήθεια. Η επιλογή του καθενός από εμάς για το πώς θέλει να διαχειριστεί τη ζωή του είναι δική του. Σίγουρα, επίσης, ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, ζώντας μέσα σε μια σύγχρονη, ποικιλόμορφη κοινωνία γεμάτη προκλήσεις, που και εμείς είμαστε μέρος αυτών των προκλήσεων. Ο βασικότερος λόγος των χρηστών που βρίσκονται σε σχέσεις και χρησιμοποιούν τις εφαρμογές είναι η επιθυμία για επιβεβαίωση και ενθουσιασμό. Μάλιστα, πολλοί παραδέχτηκαν πως απόλαυσαν τον ενθουσιασμό του ταιριάσματος με νέα άτομα και την επιβεβαίωση του «εγώ» τους που συνοδεύει την επιθυμία. Μια επιθυμία, κοινώς, που με την κάλυψη της ανωνυμίας ο καθένας χρησιμοποιεί την εφαρμογή ως το μέσο για να καλύψει τις συναισθηματικές του ανάγκες που ίσως να μην ικανοποιούνται πλήρως από τις ήδη σχέσεις τους.
Κάποιοι από τους χρήστες ανέφεραν ως λόγο την περιέργεια για εξερεύνηση νέων γνωριμιών, εξηγώντας πως, ναι μεν ο σκοπός δεν ήταν να απιστήσουν, αλλά ήταν περίεργοι ποιους θα συναντούσαν και πώς θα εξελίσσονταν αυτές οι συζητήσεις, κοινώς «δεν θέλω νέο σύντροφο, εγώ δεν ψάχνω τίποτα, αλλά να μωρέ, θα ήθελα να δω αν περνάει ακόμη η μπογιά μου». Και επειδή δεν θέλω να είμαι πάντα κακοπροαίρετη, να σας πω πως αρκετοί επίσης από τους χρήστες εξέφρασαν πως ένας σημαντικός λόγος ήταν η δυσαρέσκεια στις ήδη υπάρχουσες σχέσεις τους, που τους ώθησε στην αναζήτηση. Η μελέτη διαπίστωσε πως όλοι αυτοί οι δυσαρεστημένοι με τις σχέσεις τους είδαν τις εφαρμογές γνωριμιών σαν μια μορφή απόδρασης. Ένιωθαν παραμελημένοι, υποτιμημένοι, απατημένοι και επέλεξαν τις εφαρμογές ως τρόπο αντιμετώπισης των συναισθηματικών κενών τους.
Καμία σωτηρία να πιστέψουμε πού κρύβεται η αλήθεια και πού το ψέμα στον καθένα από όσους χρησιμοποίησαν τις εφαρμογές ενώ είναι ήδη σε σχέση. Η αποκάλυψη πως ένας σύντροφος είναι ήδη ενεργός σε μια εφαρμογή γνωριμιών κλονίζει την εμπιστοσύνη και οδηγεί σε αισθήματα προδοσίας. Μη γελάτε, σκεπτόμενοι πως δεν θα το μάθει κανείς ή πως προσέχουμε όλοι πολύ καλά πώς κινούμαστε, γιατί κάνουμε λάθος και, ενώ ξεκινάει ως ένας απλός «χαβαλές», μπορεί να χάσουμε τα όρια και να ξεφύγει χωρίς να το καταλάβουμε. Η ανακάλυψη δημιουργεί χάος στη σχέση. Μπορεί να οδηγήσει σε έντονους καυγάδες, συναισθηματική δυσφορία ή ακόμη και στο τέλος της σχέσης. Κανείς δεν θα το δει σαν παιχνίδι λέγοντάς σας: «ωραία, έπαιξες, τέλος τώρα».
Τι είναι σωστό, τι λάθος, τι νόμιμο και τι ηθικό, ο καθένας από εμάς θα το κρίνει για τον εαυτό του. Σε ηθικό επίπεδο, μια τέτοια συμπεριφορά σε εφαρμογή γνωριμιών περιστρέφεται γύρω από την εξαπάτηση και την ανειλικρίνεια. Οι χρήστες της εφαρμογής δεν ξέρουν πως τα πιθανά ταίρια τους είναι ήδη δεσμευμένα με κάποιους άλλους. Και αυτή η εξαπάτηση είναι όχι μόνο άδικη για τους ίδιους, αλλά και για τους κύριους συντρόφους που υπάρχουν στις ζωές τους. Είναι απιστία όλο αυτό; Ω ναι, ξεκάθαρα. Ας σταματήσουμε να δίνουμε άλλοθι στη λέξη απιστία όταν αυτή δεν είναι σαρκική και ας σκεφτούμε πως υπάρχουν μορφές συναισθηματικής απιστίας σαν αυτή, που ίσως να είναι χειρότερη, καθώς το μυαλό, όταν το διαλύσεις συναισθηματικά, δεν ελέγχεται.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος να προστατέψουμε μια σχέση από την παγίδα των εφαρμογών γνωριμιών είναι να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερη επικοινωνία ως ζευγάρι. Να συζητάμε ανοιχτά για τα συναισθήματα, τις ανάγκες και τις ανησυχίες μας. Να συμφωνήσουμε για το τι αποτελεί αποδεκτή συμπεριφορά και τι συνιστά παραβίαση της εμπιστοσύνης. Ίσως, αν καταφέρουμε όλα αυτά να τα εξασφαλίσουμε, να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του κάθε Tinder και να διατηρήσουμε την ακεραιότητα στην προσωπική μας δέσμευση.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
