Θέλει κόπο για να κατακτήσεις το σύντροφό σου

Έχεις ένα τεράστιο βουνό μπροστά σου κι ο στόχος σου είναι να καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή του. Ξεκινάς να το ανεβαίνεις, λοιπόν, με το βλέμμα στραμμένο στο τέρμα του. Όσο πιο χαμηλά βρίσκεσαι, τόσο μεγαλύτερη ασφάλεια αισθάνεσαι. Όσο ανεβαίνεις σε ύψος, όμως, ένας αδιόρατος πανικός αρχίζει να σε διαπερνά. Το έδαφος γίνεται πιο απότομο κι ο κίνδυνος είναι εντονότερος.

Σκέφτεσαι, τότε, να σταματήσεις όσο αισθάνεσαι ασφαλής. Το έδαφος είναι ακόμη βατό και θα μπορέσεις χωρίς δυσκολία να εγκατασταθείς εκεί. Μπορείς, όμως, να ρισκάρεις και να συνεχίσεις την ανάβασή σου. Η ασφάλειά σου ανεβαίνοντας θα μειώνεται, όμως έτσι θα εξακολουθείς να προχωράς προς στο στόχο σου, που είναι η κορυφή του βουνού.

Όσο πιο ψηλά καταφέρεις ν’ ανέβεις κι όσο πιο κοντά στην κορυφή εγκατασταθείς, τόσο μεγαλύτερη θα είναι κι η συναισθηματική πληρότητα που θα αισθανθείς. Η ευτυχία σου θα είναι ανάλογη με την επικινδυνότητα της ανάβασης κι έτσι, όσο θ’ αυξάνεται το ύψος, θα μεγαλώνει κι η ικανοποίησή σου.

Ας πούμε, τώρα, ότι η κορυφή του βουνού είναι ο άνθρωπος της ζωής σου. Για να φτάσεις κοντά του, θα πρέπει να αντέξεις να ανέβεις ολόκληρο το «βουνό». Αν φοβηθείς, θα σταματήσεις πιο κάτω, θα βολευτείς στην ασφάλεια που έχουν τα «χαμηλότερα ύψη» κι ίσως να μην το συναντήσεις ποτέ.

Όταν καταφέρεις να κατακτήσεις την «κορυφή του βουνού» και να φτάσεις, δηλαδή, στον άνθρωπό σου, ένα πλέριο συναίσθημα θα σε καταβάλει. Η «κλίση του εδάφους» στο τέρμα θα είναι απότομη κι οι «κατολισθήσεις» θ’ αποτελούν τον καθημερινό σου φόβο, όμως τίποτα απ’ αυτά δε θα μπορεί να κατευνάσει την πληρότητα που θα αισθάνεσαι μαζί του.

Όταν, επομένως, κατακτάς τον άνθρωπό σου, δε σημαίνει ότι δε θα έχεις να αντιμετωπίσεις δύσκολες καταστάσεις. Μπορεί να σου λείπουν πολλά πράγματα μαζί του και να είναι ακόμη κι επικίνδυνο να επενδύεις σ’ αυτόν. Η συναισθηματική πληρότητα που θα αισθάνεσαι, όμως, θα εκτοπίζει τα προβλήματα κι η σχέση δε θα μπορεί να φθαρεί και να τερματιστεί απ’ αυτά.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που δεν μπορείς να ξεπεράσεις τα προβλήματα και να εγκατασταθείς στην «κορυφή του βουνού». Θα καταφέρεις, τότε, να φτάσεις στο τέρμα και να βρεις τον άνθρωπό σου, όμως οι αντοχές σου δε θα είναι αρκετές και με τις πρώτες «κατολισθήσεις», θα παρασυρθείς και θα τον εγκαταλείψεις. Θα κατέβεις, έτσι, σε πιο «χαμηλά ύψη» και θα επιλέξεις συνειδητά να εγκατασταθείς εκεί, όπου ο κίνδυνος θα είναι εμφανώς μειωμένος.

Τα «χαμηλά ύψη», όμως, μπορεί και να σε γοητεύσουν από την αρχή. Ανεβαίνοντας στο βουνό θα φοβηθείς κι η ασφάλεια που υπάρχει σ’ αυτά μπορεί να τραβήξει την προσοχή σου και να τερματίσει το ανέβασμά σου. Πριν καν προλάβεις να δεις το τέρμα του βουνού, θ’ αποφασίσεις να σταματήσεις την ανάβασή σου. Θα ‘σαι ευχαριστημένος με την ασφάλεια που θα συναντήσεις στα χαμηλά και δε θα θέλεις να μάθεις τι υπάρχει πάνω απ’ αυτά.

Βλέπουμε, λοιπόν, πως όπως είναι δύσκολο να ξεπεράσεις το φόβο και τις δυσκολίες για να καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή του βουνού και να εγκατασταθείς σ’ αυτήν, έτσι συμβαίνει και με τον άνθρωπο της ζωής σου. Είναι δύσκολο να μπορέσεις να φτάσεις σ’ αυτόν κι είναι ακόμη πιο δύσκολο να καταφέρεις να μείνεις μαζί του.