Έχεις φανταστεί πώς θα ήταν η ζωή σου αν κάθε ευτυχισμένη σου στιγμή δεν την εξέθετες και δεν τη μοιραζόσουν με όλους τους ηλεκτρονικούς σου φίλους, αλλά την κράταγες για σένα;

Πώς θα ήταν άραγε η ζωή σου αν απλά αυτό που ήθελες να κάνεις, να πεις, να δείξεις το κρατούσες για σένα και τους άμεσα ενδιαφερόμενους, γλιτώνοντας παραπάνω χρόνο απ΄ το να να το καταγράψεις; Έχεις σκεφτεί πώς θα ήταν η καθημερινότητά σου γεμίζοντας παραπάνω εικόνες και στιγμές;

Υπάρχουν οι άνθρωποι που θα φωτογραφίσουν, που θα συνθέσουν μουσική, που θα ζωγραφίσουν ή θα γράψουν κάτι και θα είναι για ‘κείνους, χωρίς απαραίτητα να χρειάζεται να το μοιραστούν για να πάρουν παραπάνω likes ή για να αποδείξουν  σε κάποιον κάτι, αλλά θα είναι μια στιγμή που θα κρατήσουν για τους ίδιους, κάτι που θα συμπληρώνει τη σκέψη τους εκθέτοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά τους αγνά και χωρίς την ανάγκη επιβεβαίωσης.

Ακριβώς. Δεν έχεις να αποδείξεις κάτι σε κανέναν. Ένα παραπάνω like δε σε κάνει περισσότερο αρεστό άνθρωπο ή λιγότερο. Υπάρχουν να ξέρεις πολλά προφίλ εκεί έξω που έχουν να πουν πράγματα κι έχουν ελάχιστους θαυμαστές σε σχέση με άλλα που μοιάζουν σαν μια σειρά από κόπιες.  Γι’ αυτό το λόγο βγες από αυτή τη μάστιγα –όχι λέγοντάς σου πως το να ανεβάζεις στιγμιότυπα από τη ζωή σου είναι κακό, αλλά να κρατάς και πράγματα για σένα κι ευτυχισμένες στιγμές που θα ξέρεις εσύ και θα γεμίζουν την ψυχή σου. Που θα είναι το μικρό σου μυστικό.

Τι περίεργο πράγμα να κάνεις αυτό που αγαπάς και να μη σε νοιάζει η γνώμη των άλλων! Πόσο αξιοθαύμαστο να δημιουργείς για σένα κι όλα σου τα σπασμένα κομμάτια να τα βλέπεις να ενώνονται μονομιάς. Πόσο όμορφο είναι να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που εκείνοι και η τέχνη θα είναι πραγματικά ένα. Πόσο πιο αληθινό είναι ένα χόμπι, μια καλλιτεχνική ανησυχία, δημιουργία, όταν πρώτα την πράττουμε για εμάς τους ίδιους.

Μη θεωρείς τον άνθρωπο που θα ποστάρει ασύστολα πράγματα στ’ αλήθεια ευτυχισμένο -χωρίς να σημαίνει ότι είναι δυστυχής, αλλά πολλές φορές σημαίνει πως συναισθηματικά κάτι του λείπει κι έχει ένα κενό που προσπαθεί μ’ αυτόν τον τρόπο να το αναπληρώσει. Φυσικά και δεν υπάρχει λόγος να κρίνουμε κάποιον που βρίσκει ικανοποίηση μ’ αυτόν τον τρόπο κι ο καθένας ευτυχεί όπως ο ίδιος ξέρει. Μα η ιδιωτικότητα, πάντα έκρυβε μια γαλήνη.

Σήμερα να ξέρεις, ελάχιστοι δρουν έτσι. Λίγο η μόδα, λίγο το ίδιο το σήμερα, ενώ μας έχουν διευκολύνει στα πάντα, μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε να ζήσουμε. Ίσως κι οι ίδιοι φταίμε που δε γνωρίζουμε τον ακριβή τρόπο χρήσης των πραγμάτων και πέφτουμε στο τριπάκι της κατάχρησης. Καμία κατάχρηση δεν έσωσε κάποιον και καμία υπερβολή δεν οδήγησε κάπου.

Βρες αυτό που αγαπάς στ’ αλήθεια και προστάτεψέ το. Δεν είδα ποτέ άνθρωπο που εξέθετε την ευτυχία του διαρκώς κι η ευτυχία του κράτησε. Στόχευσε στην πραγματική ευτυχία και σε τίποτα πλασματικό ώστε όταν έρθει η ώρα να φύγουμε, να είμαστε πλήρεις και γεμάτοι. Να ζήσεις τις μέρες σου και τις στιγμές σου σου απολαμβάνοντας κάθε δευτερόλεπτο, έτσι ώστε  όταν έρθει η στιγμή, να πάρεις μια τελευταία ανάσα και να πεις : «Εαυτέ μου, όντως έζησα. Κι ήταν υπέροχα».

 

Συντάκτης: Θέλγια Γρύλλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου