Σκέφτηκες ποτέ για μια στιγμή γιατί θα επέλεγες να ‘σαι με κάποιον που δε θα ‘ταν ενθουσιασμένος να είναι μαζί σου; Σκέφτηκες ποτέ ότι στις ερωτικές σχέσεις υπάρχει μια γκρίζα ζώνη, όπου πολλοί άνθρωποι -ίσως κι εσύ μαζί-  εγκλωβίζονται εκεί μέσα; Μια γκρίζα ζώνη όπου τα συναισθήματα είναι διφορούμενα. Και τα αισθήματα του ενός είναι ισχυρότερου απ’ του άλλου.

Ενώ σου είπε ότι δεν ενδιαφέρεται εξακολουθεί να φλερτάρει μαζί σου. Κι ενώ ξέρεις ότι του αρέσεις, δε σ’ έχει πάρει ούτε ένα τηλέφωνο. Κι ενώ σου φέρεται όμορφα όταν βρίσκεται κοντά σου στην πραγματικότητα σχεδόν δεν υπάρχει. Και τα ερωτήματα γεννιούνται και πολλαπλασιάζονται κι ένα μεγάλο «τι συμβαίνει;», τριγυρνάει στο μυαλό σου.

Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαμε να σου δώσουμε πάρα πολλές συμβουλές προκειμένου να λυθεί αυτή η γκρίζα ζώνη. Να σου πει κανείς να στείλεις εσύ ένα μήνυμα, να αδιαφορήσεις, να πας παρακάτω, να προκαλέσεις τη ζήλια, να επιδοθείς σε ερωτικά καλέσματα. Όμως όλο αυτό είναι εξαιρετικά στερεοτυπικό, διότι φτιάχνει έναν οδηγό κανόνων για συμπεριφορές που κανείς δε γνωρίζει σε βάθος, πέραν των δύο που βρίσκονται εντός της κατάστασης.

Περιττοί χειρισμοί, δράματα, παιχνίδια, για πράγματα που μπορεί να φαίνονται έξυπνα και συναρπαστικά -ακόμη και λογικά μερικές φορές- στην ουσία κρύβουν ένα κόλλημα που γρήγορα οδηγεί σε απογοήτευση. Κι εσύ βρίσκεσαι σ’ αυτή τη ζώνη προσπαθώντας να ξεκινήσεις κάτι, ενώ στην πραγματικότητα το παιχνίδι έχει χαθεί. Αν κάποιος δεν εκδηλώνει ενθουσιασμό για να ‘ναι μαζί σου, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα έρθει αργότερα; Γιατί προσπαθείς να πείσεις κάποιον να σε γνωρίσει, όταν δεν κάνει καμία προσπάθεια για να σε πείσει πως θέλει;

Πρόσφατα διάβασα ένα απόσπασμα απ΄ το βιβλίο “Anything You Want” του Derek Sivers που, αν κι απευθύνεται στον επιχειρηματικό τομέα, μου έκανε εντύπωση το πόσο τέλεια εφαρμόζεται και στις ερωτικές σχέσεις. Αναφέρεται λοιπόν σ’ εκείνον τον κανόνα που αν δεν μπορείς να πεις “Hell Yeah!” για κάτι, τότε πρέπει να αρνηθείς. Εν ολίγοις, αν νιώθεις ή εισπράττεις κάτι λιγότερο από «ουάου», δεν αφήνεις χώρο στη ζωή σου για κάτι που θα σε κάνει να πεις το απόλυτο «ναι». Κι αυτό έχει μια δέσμευση που σε οδηγεί στο «ας πάμε και όπου μας βγάλει».

Ναι ή όχι λοιπόν και μία απάντηση που πρέπει να δώσεις για να μπορέσεις, να προχωρήσεις. Όμως πρόσεξε, γιατί υπάρχει μια παγίδα. Μια παγίδα που υπονοεί ότι και τα δύο μέρη –ναι ή όχι- πρέπει να ‘ναι ενθουσιώδη. Επομένως αν κάποιος σε αντιμετωπίζει όμορφα και ξαφνικά εξαφανίζεται και εμφανίζεται πάλι, άκουσε τι έχει να πει. Αν μέσα σου ακούσεις το όχι, τότε φεύγεις. Αν περνάτε όμορφα και το θέμα σκοντάφτει λίγο πριν το ερωτικό, τότε είναι ναι. Πρέπει να δώσεις χρόνο και να μην πιέζεις καταστάσεις. Το ενδιαφέρον υπάρχει κι ανάλυση δε χρειάζεται.

Δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να πέφτεις απ’ την πρώτη στιγμή στην ταλάντευση της αγάπης. Δε σημαίνει ότι πρέπει να ‘σαι απόλυτος ότι κάποιος είναι ή δεν είναι για σένα. Είναι δική σου δουλειά να ψάχνεις κάτι όμορφο σε όσους συναντάς. Δεν είναι δουλειά τους να στο δείξουν. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να ερωτευτείς όλους όσους αναπνέουν προς την κατεύθυνσή σου. Τόσο εσύ, όσο και το πρόσωπο που σ’ ενδιαφέρει, πρέπει να γίνεται μαζί μια κατάφαση απέναντι σε κάτι. Κοινό και για τους δυο.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου