Οι σπιτικές μαζώξεις κολλητών βάζουν κάτω κάθε έξοδο

Ρωτώντας αρκετούς περαστικούς, ηλικίας μεταξύ 18-22, ποιο είδος εξόδων και διασκέδασης προτιμούν να ακολουθούν, η πλειοψηφία των απαντήσεων λογικά θα αφορούσε το ξέφρενο παρτάρισμα ως τα ξημερώματα και γενικότερα τις επικές κραιπάλες.

Ρεαλιστικό το αποτέλεσμα, γιατί πώς αλλιώς περίμενες να θέλει να διασκεδάσει ένας εικοσάχρονος; Σίγουρα, καλά και τα ποτά και τα ξενύχτια, δε λέω, υπάρχει όμως και πιο χαλαρός τρόπος να περάσεις το ίδιο (ή κι ακόμη πιο) καλά. Κι αυτός δεν είναι άλλος απ’ τις μαζώξεις φίλων σε κάποιο σπίτι για ταινίες, επιτραπέζια ή απλώς για ατελείωτες συζητήσεις ως το πρωί, συντροφιά με κρασί και διάφορες λιχουδιές.

Είναι αυτή η χαλαρότητα κι η ζεστασιά που βγάζουν αυτές οι συγκεντρώσεις, τόσο που μαγικά σε αποφορτίζουν από τα ζόρια σου. Ειδικά αν είχες μια δύσκολη μέρα στη σχολή ή τη δουλειά και δε σε χωρά το σπίτι, αλλά δεν έχεις και κουράγιο για κανονική έξοδο, κάτι τέτοιο είναι η ιδανική λύση. Η μάζωξη φίλων σε ένα περιβάλλον χαλαρό κι οικείο, όπως είναι το σπίτι σου ή το σπίτι κάποιου απ’ τους κολλητούς, είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι. Θα μιλήσετε για όσα σας απασχολούν, θα γελάσετε –εγγυημένα–, θα ξεχαστείτε και θα περάσετε καλά χωρίς το άγχος και την ταλαιπωρία μιας εξόδου σε ένα μπαράκι.

Σαφώς, θα προτιμήσουμε και τα κλαμπ, αλλά αυτά δεν είναι για κάθε μέρα. Όσο κι αν έχεις ανάγκη για εκτόνωση, μεθύσια και τρέλες, τόσο έχεις ανάγκη κι από ηρεμία. Όταν είσαι με φίλους σε ένα οικείο περιβάλλον αισθάνεσαι σαν να ‘σαι με την οικογένειά σου κι αυτή είναι μια ασφαλής αίσθηση που την ζητάς μες στην καθημερινότητά σου. Έξω είστε όλοι αναλώσιμοι, αν μαζευτεί η μισή παρέα δε θα ‘χει και τόσο μεγάλη διαφορά, σ’ ένα σπίτι όμως μιλάνε κι ακούγονται όλοι. Είτε πάνω στο παιχνίδι είτε στην κουβέντα έχεις όλη την προσοχή των φίλων σου, αφού δεν αποσυντονίζεστε από ηχεία, φωτισμούς κι αγνώστους.

Ειδικά για τους φοιτητές, η συνταγή αυτή ανήκει στις πιο αγαπημένες τους, αφού είναι σαφώς ο οικονομικότερος τρόπος για να περάσεις καλά, καθώς και τίποτα να μην ξοδέψετε, αράζοντας απλά στον καναπέ και βλέποντας μια ταινία, συζητώντας τα πάντα και γελώντας με κάθε μικρή αφορμή, και πάλι καλά θα περάσετε. Αρκεί που είστε όλοι μαζί.

Όσο χαλαρό κι αν είναι όλο αυτό με τις σπιτικές μαζώξεις, καθώς δε σηκώνει προετοιμασίες και στημένες συμπεριφορές, μόνο επιφανειακό δεν το χαρακτηρίζεις. Κάτι τέτοιες στιγμές έρχεστε πραγματικά πιο κοντά ως παρέα, μαθαίνετε κομμάτια των άλλων που ίσως έξω να μη γνωρίζατε, μοιράζεστε σκέψεις που μέχρι τώρα δεν τολμήσατε να εξομολογηθείτε και δένεστε ουσιαστικά, πράγμα που σίγουρα δε θα μπορούσε να συμβεί σε μια τυπική έξοδο, όπου πέρα από τσουγκρίσματα και χορευτικές φιγούρες παίζει να μην ανταλλάσσετε λέξη.

Κι αν η μάζωξη γίνει στο δικό σου σπίτι, πέρα απ’ την άνεση και την ασφάλεια του χώρου σου, και το γεγονός φυσικά πως μπορείς να κυκλοφορείς με τις πιτζάμες και να μη σε παρεξηγεί κανείς, θα ‘χεις την ευκαιρία να περιποιηθείς τα φιλαράκια σου, όπως μόνο εσύ ξέρεις και να αποδείξεις πως το σπίτι σου είναι ανοιχτό για τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Συνήθως εκείνοι που μπαίνουν συστηματικά στο σπίτι μας είναι εκείνοι που έχουν μπει στην καρδιά μας, γι’ αυτό και τους επιτρέπουμε την είσοδο στο καταφύγιό μας.

Μην πας ένα βράδυ στο κλαμπ κι άραξε με τα κολλητάρια σου στον καναπέ. Μοιραστείτε τα όνειρα και τις ανησυχίες σας. Κλείστε τα κινητά κι εστιάστε ο ένας στον άλλον. Στο τέλος της βραδιάς, κάπου κοντά στο ξημέρωμα δηλαδή, ανάμεσα σε άδεια κουτάκια μπίρας και πίτσας και μισοκοιμισμένους φίλους, θα αισθάνεσαι πλήρης, αφού έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σ’ ακούν και σε καταλαβαίνουν, που μπορείς να μιλήσεις μαζί τους για το πιο σοβαρό ως το πιο χαζό.

Άλλη μια κενή κραιπάλη, λοιπόν, ή μια σπιτική μάζωξη με τα φιλαράκια;