H γέφυρα που οι σκύλοι πηδούν στο κενό κι άλλα 4 άλυτα μυστήρια

Όσο αδιάφοροι κι αν θέλουμε να το παίξουμε, το άγνωστο κρύβει τη δική του γοητεία. Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε μια παρέα και γνωρίζετε δύο ανθρώπους. Ο ένας είναι το λεγόμενο ανοιχτό βιβλίο κι ο άλλος περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Ποιος θα σας γοητεύσει περισσότερο; Ποιος θα ιντριγκάρει το μυαλουδάκι σας; Κάπως έτσι λειτουργεί ο ανθρώπινος νους απέναντι στο άγνωστο. Άλυτα μυστήρια, απόκοσμα φαινόμενα, ιστορίες συνωμοσίας και το πάρτι ξεκινάει. Σ’ αυτό όμως το άρθρο δε θα μιλήσουμε για τον δίσκο της Φαιστού, ούτε για το τρίγωνο των Βερμούδων, ούτε για το τέρας του Λοχ Νες για τα οποία έχουμε ήδη διαβάσει αρκετά. Θα μιλήσουμε για 5 άλυτα μυστήρια για τα οποία μπορεί να μην έχουν γραφτεί πληθώρα από άρθρα, αλλά δίκαια καταφέρνουν να μας ταξιδέψουν το καθένα ξεχωριστά στον δικό του μυστικιστικό κόσμο.

Γέφυρα Όβερτουν (εκεί που οι σκύλοι πηδούν στο κενό)

Η πέτρινη γέφυρα Όβερτουν βρίσκεται στη Σκωτία και συγκεκριμένα στην πόλη Νταμπάρντομ. Κατασκευάστηκε το 1895. Καταλήγει στο Overtoun house -ένα σπίτι βικτωριανής αρχιτεκτονικής- κι εκτείνεται πάνω από ένα φαράγγι βάθους 15 μέτρων. Μπορεί το τοπίο να είναι μοναδικό σε ομορφιά και να ενδείκνυται για μια απολαυστική βόλτα με τη συνοδεία του σκύλου σας, αλλά το πιο πιθανόν είναι ν’ αποδειχθεί εξαιρετικά μακάβρια για τον τετράποδο συνοδό σας στην περίπτωση που είναι χωρίς λουρί. Το προσωνύμιο που της έχουν δώσει οι ντόπιοι, είναι «η γέφυρα του θανάτου» και μάλλον όχι άδικα, αφού 50 σκυλιά –οι τοπικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι είναι 300 ενώ οι ντόπιες εφημερίδες τα απαριθμούν περίπου στα 600- έχουν πηδήξει στο κενό από τη συγκεκριμένη γέφυρα.

Από το 1950 και μετά οι επισκέπτες της γέφυρας παρατήρησαν μια πολύ περίεργη συμπεριφορά στα σκυλιά τους, όσο την πλησίαζαν. Με το που έφταναν τα σκυλιά στη γέφυρα, άρχιζαν να τρέχουν γρήγορα και πηδούσαν -από το ίδιο ακριβώς σημείο όλα- στο διάκενο ανάμεσα στα δυο τελευταία στηθαία της γέφυρας, στη δεξιά πλευρά της. Υπάρχουν μάλιστα αρκετοί ιδιοκτήτες σκύλων των οποίων, ενώ τα σκυλιά τους έπεσαν από τη γέφυρα και σώθηκαν, επιχείρησαν να πέσουν για δεύτερη φορά. Ένα ακόμη περίεργο, είναι ότι όλα τα περιστατικά έγιναν μέρες που είχε ήλιο, κάτι το οποίο είναι σπάνιο για μια χώρα σαν τη Σκωτία.

Η Λότι Μάκινον ιδιοκτήτρια ενός Border Collie με το όνομα Μπόνι, ανέφερε σε μια συνέντευξή της στους New York Times ότι στην αρχή το σκυλί της πάγωσε και μετά κυριεύτηκε από μια παράξενη ενέργεια, έτρεξε και πήδηξε αμέσως από το στηθαίο, ευτυχώς χωρίς να χάσει τη ζωή του. Όπως αντιλαμβάνεστε, οι υποστηρικτές παραφυσικών φαινομένων άρχισαν να γεννούν τα δικά τους συμπεράσματα περί φαντασμάτων, θεωρώντας ότι η γέφυρα είναι στοιχειωμένη από τη Λευκή Κυρία του Όβερτουν, τη θλιμμένη χήρα του εμπνευστή της γέφυρας Τζον Γουάιτ. Άλλοι υποστηρίζουν έναν κέλτικο μύθο ότι η συγκεκριμένη γέφυρα είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει τον κόσμο των πνευμάτων και της ύλης. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, πριν πατήσετε το ποδαράκι σας στη γέφυρα πάρτε και το λουρί για το σκυλί σας κι ακόμα κι αν ξεχάσετε να το του περάσετε, μην ανησυχήσετε, γιατί θα σας το υπενθυμίσει η πινακίδα που υπάρχει πλέον στην αρχή της γέφυρας. (πηγή)

                                 Τα ίχνη του διαβόλου 

Αφήνουμε τη Σκωτία και πάμε λίγο πιο χαμηλά, στο Ντέβον της Αγγλίας. Ξημερώνει η 9η Φεβρουαρίου του 1855 κι οι κάτοικοι αντικρίζουν ένα πολύ παράξενο φαινόμενο στη χιονισμένη πόλη τους. Παρ’ όλο που τη νύχτα, λόγω της έντονης χιονόπτωσης δεν ήταν δυνατή η κυκλοφορία των κατοίκων, βρέθηκαν στο χιόνι κάτι περίεργα αποτυπώματα. Συγκεκριμένα, υπήρχαν αποτυπώματα σχιστής οπλής-πετάλου- μήκους 10,4 εκατοστών με βάθος 6 εκατοστά έκαστο. Το ένα απείχε από το άλλο 20 με 40 εκατοστά και κάλυπταν μια απόσταση περίπου 160 χιλιομέτρων.

Τα αποτυπώματα βρισκόντουσαν παντού -οχύρωνες, αυλές σπιτιών, παγωμένες λίμνες– ήταν σε μια νοητή ευθεία κι εύκολα μπορούσε ν’ αντιληφθεί κανείς ότι αυτό που τ’ άφησε δεν εμποδίστηκε ούτε από πόρτες ούτε από φράχτες καθ’ ότι βρέθηκαν ακόμα και σε στέγες σπιτιών. Τα ίχνη αυτά σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες που ήθελαν μια «διαβολική φιγούρα» να έχει εμφανιστεί σε μερικούς από τους κατοίκους του Ντέβον μερικές ημέρες πριν, οδήγησαν στον θρύλο των «αποτυπωμάτων του Διαβόλου» που μέχρι σήμερα παραμένει ζωντανός και στοιχειώνει την Αγγλία. Οι φήμες εκείνη την εποχή οργίασαν και δεν ήταν λίγοι οι οποίοι υποστήριζαν ότι μπορεί να οφειλόταν ακόμη και στην παρουσία εξωγήινων πλασμάτων.

Ερχόμαστε στο 2009 και ο θρύλος ξαναζωντανεύει. Η 76χρονη Τζιλ Γουέιντ, κάτοικος του Ντέβον αναφέρει στις Αρχές την παρουσία των αποτυπωμάτων για τα οποία άκουγε από μικρή. Δηλώνει συγκεκριμένα στις τοπικές εφημερίδες πως «δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τα αποτυπώματα είχαν την ίδια μορφή μ’ εκείνα του 1885. Ήταν απίστευτο αυτό που έβλεπα μπροστά στα μάτια μου. Δεν υπήρχε κανέναν άλλο ίχνος στο χιόνι, σε μια τεράστια έκταση. Μόνο τα σημάδια από τις οπλές» και το θέμα αποκτά για άλλη μία φορά τεράστιες διαστάσεις. (πηγή)

Το ολλανδικό πλοίο φάντασμα Ourang Medan

Πάμε τώρα σ’ ένα άλυτο μυστήριο, αλλά αυτή τη φορά εν πλω. Τον Ιούνιο του 1947 δύο αμερικάνικα πλοία το City of Baltimore και το Silver Star πλέοντας στην περιοχή της Ινδονησίας πιάνουν ένα σήμα στους ασυρμάτους τους από ένα εμπορικό ολλανδικό πλοίο με όνομα Ourang Medan. Το μήνυμα που έστειλε ο ασυρματιστής έλεγε ότι όλο το πλήρωμα του πλοίου καθώς κι ο καπετάνιος είναι νεκροί και στο τέλος του μηνύματος φωνάζει ο ίδιος τη λέξη «πεθαίνω». Τα δύο πλοία σπεύδουν στο σημείο που τους είχε υποδείξει ο ασυρματιστής και μέλη πληρώματος από το Silver Star αποβιβάζεται πάνω στο Ourang Medan, όπου διαπιστώνουν ότι όντως δεν ήταν κανείς ζωντανός. Το πιο περίεργο όλων, ήταν ότι τα πτώματα είχαν τα μάτια τους ανοιχτά, κοιτούσαν όλοι από την ίδια πλευρά κι έδειχναν στα πρόσωπά τους ότι πριν πεθάνουν, κάτι τους είχε τρομοκρατήσει.

Ακόμα ένα αξιοπερίεργο γεγονός, ήταν ότι κανένα πτώμα δεν είχε πάνω του κάποια ένδειξη τραυματισμού. Ενώσω το πλήρωμα του Silver Star εξερευνούσε το πλοίο, από το πουθενά ξεσπάει μια δυνατή φωτιά, συνεπώς αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν και το πλοίο βυθίζεται παίρνοντας μαζί του και το μυστικό του. Τα δύο αμερικάνικα πλοία ειδοποιούν την αμερικάνικη ακτοφυλακή για το συμβάν και ξεκινάνε οι έρευνες για να δουν σε ποιον ανήκει το πλοίο, ποιος ήταν ο τελικός προορισμός του και τα ονόματα του νεκρού πληρώματος. Κατόπιν εξονυχιστικών ερευνών δε βρέθηκε τίποτα καταγεγραμμένο στα Ολλανδικά αρχεία νηολόγησης πλοίων. Στην ουσία, το Ourang Medan βάσει ερευνών, ήταν σαν να μην υπήρξε ποτέ και μοναδικοί μάρτυρές του ήταν τα μέλη των δύο αμερικανικών πλοίων που το προσέγγισαν. (πηγή)

Χειρόγραφo Voynich

To χειρόγραφο Voynich είναι σίγουρα το πιο καλά κρυπτογραφημένο χειρόγραφο του κόσμου. Είναι ένα βιβλίο το οποίο αποτελείται από κείμενα, σε μια ακατάληπτη γλώσσα κι εικόνες , κάτι σαν εικονόλεξο -απαιτείται δηλαδή ο συνδυασμός λέξεων κι εικόνων για να διαβαστεί. Πιθανολογείται ότι γράφτηκε αρχές του 15ου αιώνα στη Βόρεια Ιταλία. Το όνομά του πήρε από έναν Πολωνοβρετανό παλαιοβιβλιοπώλη, τον Βίλφριντ Βόινιτς, ο οποίος το ανακάλυψε -κάποιοι υποστηρίζουν ότι το αγόρασε, δεν έχει αποσαφηνιστεί- το 1912 και σήμερα βρίσκεται καλά φυλαγμένο στο πανεπιστήμιο του Γιέηλ στη Βιβλιοθήκη Σπανίων Χειρογράφων Beinecke.

Το χειρόγραφο είδε το φως της δημοσιότητας το 1915 κι εξίταρε την φαντασία των αναγνωστών του, γιατί πέραν της ακατάληπτης γλώσσας στην οποία είναι γραμμένο και δεν μπορεί ν’ αποκρυπτογραφηθεί, φαίνεται να περιέχει γνώσεις Βοτανικής (113 εικόνες φυτών), Βιολογίας (πυκνό περιεχόμενο με γυναίκες που λούζονται σε δίκτυα σωλήνων που θυμίζει όργανα σώματος), Αστρονομίας (διαγράμματα με ήλιους, φεγγάρια κι αστέρια και τα γνωστά ζωδιακά σύμβολα για τους αστερισμούς), Φαρμακευτικής (ρίζες, φύλλα και λεζάντες καθώς κι αντικειμένων που θυμίζουν αποθηκευτικά βάζα που συνοδεύονται από συνταγές).

Όπως αντιλαμβάνεστε από το περιεχόμενό του ήταν πραγματικό φρουτάκι για τις ομάδες αλχημιστών και συνομοσιολόγων οι οποίες γεννούσαν κατά καιρούς τα δικά τους σενάρια για ένα βιβλίο με μαγικά ξόρκια και τα συναφή. Πάντως, μέχρι στιγμής έχουν ασχοληθεί οι καλύτεροι κρυπτο-αναλυτές  του κόσμου με την αποκωδικοποίηση του Voynich -μέχρι κι οι στρατιωτικές υπηρεσίες αποκρυπτογράφησης- αλλά χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Όποιος θέλει να ρίξει μια μάτια στο χειρόγραφο, το πανεπιστήμιο του Yale μας δίνει την ευκαιρία να περιηγηθούμε στις μυστήριες σελίδες του Voynich, πατώντας το παρακάτω link.

Επιγραφή Shugborough

 Αφήνουμε τα κρυπτογραφημένα χειρόγραφα και πάμε στην πιο διάσημη ίσως κρυπτογραφημένη επιγραφή που έχει υπάρξει στον κόσμο. Η επιγραφή Shugborough είναι στην ουσία μια ακολουθία γραμμάτων, OUOSVAVV, που βρίσκεται στο κέντρο των γραμμάτων D και M κι είναι σκαλισμένη στο Μνημείο του Ποιμενικού του 18ου αιώνα, στους χώρους του Shugborough Hall, Staffordshire της Αγγλίας, κάτω από μια εικόνα του Mirror painting of the Shepherds of Arcadia, του Nicolas Poussin.

Η πραγματικότητα είναι ότι η συγκεκριμένη επιγραφή έχει σπαζοκεφαλιάσει πολλά μυαλά Βρετανών, Αμερικάνων και πολλών άλλων εθνικοτήτων καθώς έχει υπάρξει σημαντική αφορμή συζητήσεων στα σαλόνια των θεολόγων, ιστορικών κι επιστημόνων, αφού εδώ και περίπου 250χρονιά κανείς με βεβαιότητα δεν έχει καταφέρει να βγάλει άκρη. Μέχρι ο Κάρολος Ντίκενς κι ο Κάρολος Δαρβίνος, επιχείρησαν να σπάσουν τον κώδικα, ανεπιτυχώς όμως. Αρχικά, να πούμε ότι ο χαράκτης είναι άγνωστος. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι το συγκεκριμένο μνημείο χτίστηκε μεταξύ 1748 και 1763, με εντολή του Thomas Anson και φιλοτεχνήθηκε από τον Φλαμανδό γλύπτη Pedro Scheemakers. Από εκεί κι έπειτα, ποιος χάραξε τη συγκεκριμένη επιγραφή, γιατί τη χάραξε και τι θέλει να μας πει ο ποιητής, παραμένει άλυτο μυστήριο.

Κάποιοι εικάζουν ότι τα γράμματα DM που εσωκλείουν την κεντρική επιγραφή τα συναντάμε συνήθως σε ρωμαϊκούς τάφους, κι αντιπροσωπεύουν το Dis Manibus, που σημαίνει «αφιερωμένο στις σκιές». Αρκετοί πάλι υποστηρίζουν ότι είναι ένα κωδικοποιημένο μήνυμα του Τάγματος των Ναϊτών σχετικά με την τοποθεσία του Ιερού Δισκοπότηρου. Μια άλλη θεωρία είναι ότι η επιγραφή δε σημαίνει τίποτα απολύτως κι απλώς χαράχτηκε για να τραβήξει τα βλέμματα και να δημιουργήσει γύρω από το συγκεκριμένο μνημείο ένα μυστήριο. Aν ισχύει όντως η τελευταία παραδοχή, η αλήθεια είναι ότι πέτυχαν τον στόχο τους διάνα. (πηγή)