Σκέψεις. Πρέπει και μη. Σωστό και λάθος. Ηθικό και ανήθικο. Όλα αυτά ταλανίζουν το ήδη υπερφορτωμένο μυαλουδάκι σου και το ωθούν όλο και πιο κοντά σε ένα τελειωτικό βραχυκύκλωμα. Δε δείχνουν να σε λυπούνται ακόμα και αν εκλιπαρείς να σε αφήσουν ήσυχο. Παραμονεύουν περιμένοντας εσύ ο ίδιος να τους δείξεις την πόρτα της εξόδου. Σε ακολουθούν από τις πιο χαλαρές στιγμές σου μέχρι και σε εκείνες που απαιτούν την επίδειξη ενός πιο συγκροτημένου χαρακτήρα. Μία από αυτές είναι και η στιγμή του χωρισμού. Η ακολουθία είναι η εξής: η υπερβολική σκέψη ή αλλιώς υπερσκέψη σού κατακλύζει τον εγκέφαλο, σε βυθίζει στο βούρκο που εσύ δημιούργησες και θολώνει το τοπίο τριγύρω σου καθιστώντας σε ανίκανο να προβείς σε ορθολογικές κινήσεις.

Χωρισμός ή διαφορετικά η επίπονη διαδικασία – αν όχι η πιο επίπονη– σε επίπεδο συναισθηματικού φορτίου. Τίποτα δε σε προετοιμάζει γι’ αυτό. Κανένα βιβλίο, όσο περιγραφικό και λυρικό και αν είναι, δεν έχει τη δυνατότητα να σου εξιστορήσει την ρεαλιστική οδύνη. Οι ιστορίες που ακούς από γνωστούς σου δε σου μεταφέρουν με ακρίβεια όλον αυτόν τον χείμαρρο συναισθημάτων που μπορεί να σε παρασύρει εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που θα αποφασίσεις να τραβήξεις τη ρημάδα την κόκκινη γραμμή με το άλλο μισό για τον x, y λόγο σβήνοντας, έτσι ένα κομμάτι του παρελθόντος παντοτινά.

Πλανάται πλάνην οικτράν όποιος θεωρεί ότι η υπόθεση ενός χωρισμού είναι piece of cake όπως λένε αγγλιστί. Εύκολο είναι το να λύσεις μια εξίσωση πρώτου βαθμού μ’ έναν άγνωστο. Η εξίσωση του χωρισμού είναι πιο πολύπλοκη ακόμα κι από τα μαθηματικά. Αυτό που ενώνει φαινομενικά τις δύο εξισώσεις είναι ότι και στις δύο, ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι η λειτουργία του μυαλού, με διαφορετικό τρόπο σκέψης στις δύο περιπτώσεις. Η πρωτοβάθμια εξίσωση το επιβάλλει για να βρεθεί μέσα από συγκεκριμένα βήματα η λύση της, ενώ ο χωρισμός το απαιτεί για να σταθμιστούν όλα εκείνα τα πιθανά σενάρια, όλες οι αναμνήσεις είτε καλές είτε κακές με τελικό σκοπό να γείρει επιτέλους η ζυγαριά προς τη μία πλευρά και να απαλλαχθείς από το βαρύ φορτίο.

Ποια η διαφορά μεταξύ των δύο εξισώσεων; Ο παράγοντας συναίσθημα, ο οποίος δε φαίνεται να επηρεάζει την πρώτη περίπτωση ούτε στο ελάχιστο, ενώ για τη δεύτερη ο συντελεστής συσχέτισης είναι σχεδόν τέλειος.

Ας εστιάσουμε στον παράγοντα αναμνήσεις. Ο πιο αξιόπιστος γνώμονας στον μαραθώνιο της εύρεσης σωστής απόφασης. Πού βρίσκονται; Φιλοξενούνται στην περιοχή του εγκεφάλου , εκεί όπου έχεις αποθηκευμένα όλα τα δεδομένα της σχέσης σου. Καλές ή κακές στιγμές, όμορφες ή άσχημες εικόνες·  τσακωμοί, ρομαντζάδες, συμβιβασμοί, χαμόγελα μέχρι δακρύων, πόνος, στενοχώριες. Αποφασίζεις, λοιπόν να περιηγηθείς στο αρχείο και να κρίνεις ποιες υπερτερούν. Ίσως, να αντιμετωπίσεις περισσότερες δυσκολίες απ’ ό,τι πίστευες, γιατί είτε άθελά σου είτε ηθελημένα έκρυψες τις στιγμές έντασης σε μια προσπάθεια ν’ απαλλαγείς από αυτές.

Γιατί το έκανες αυτό; Δεν ήθελες να ρισκάρεις την ευημερία της σχέσης σου. Φοβήθηκες ότι θα χάσεις το άτομο απέναντί σου, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά μια χρυσή επένδυση για σένα, διότι πάνω του εναπέθεσες την αγάπη, τις ελπίδες και τα όνειρά σου. Ως γνωστόν η επένδυση αποτελεί ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο μέγεθος, γι’ αυτό και επέλεξες να θάψεις καθετί αρνητικό, ώστε να ανοίξει ο χώρος για τα θετικά συναισθήματα.

Μήπως, όμως σε αποπροσανατολίζει όλο αυτό και αδυνατείς να σκεφτείς καθαρά; Μήπως σαμποτάρεις τον αυτό σου από το να δεις την αλήθεια και είσαι δέσμιος μιας κατά τα άλλα τελειωμένης υπόθεσης; Όταν τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα στο μυαλό σου, το σίγουρο είναι ότι θα σκοντάψεις σε πολλές παγίδες. Η μία σκέψη θα οδηγεί στην άλλη με εκθετική αύξηση. Θα πιέζεις υπερβολικά τον εαυτό σου να δει τις εκατό όψεις του νομίσματος, ενώ υπάρχουν μόνο δύο. Θα μπερδέψεις κυριολεκτικά τους μηρούς σου, λαϊκιστί τα μπούτια σου αναλογιζόμενος τα πάντα, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αποπνικτική και για τις δύο πλευρές.

Γιατί, μην ξεχνάς ότι στο παιχνίδι τούτο δεν παλεύεις μονάχα εσύ με τον εαυτό σου, αλλά και με το άλλο άτομο. Μαζί κηρύξατε την έναρξη, μαζί θα βαδίσετε και προς τον τυχόν χωρισμό. Μέσα από την ένωση θα επέλθει τελικά η διάσπαση.

Συντάκτης: Δήμητρα Παναγιωτίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου