Η επιβράβευση δίνει άλλο νόημα στη ζωή μας και όλοι οι άνθρωποι -μικροί και μεγάλοι- την έχουμε ανάγκη. Αν και κάποιες φορές μπορεί να το παίζουμε λίγο σκληροί, ότι και καλά δεν έχουμε ανάγκη να μας επιβραβεύσει κάποιος, γιατί πολύ απλά γνωρίζουμε πότε τα καταφέρνουμε και πότε όχι, η επιβράβευση από στην πραγματικότητα μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια και ευχαρίστηση. Όλοι κάνουμε λάθη στη ζωή μας και δεν μπορούμε πάντα να τα κάνουμε όλα τέλεια, μα όταν τα κάνουμε νιώθουμε ικανοποίηση και επιζητούμε το «εύγε» γι’ αυτά που καταφέραμε.

Νιώθουμε σαν τα μικρά παιδιά που τελειώνοντας τη μέρα τους στο σχολείο, μάζεψαν πέντε αυτοκόλλητα από τη δασκάλα τους και θέλουν τόσο πολύ να το μοιραστούν με όλους. Γιατί τους δίνουν αυτά τα όμορφα αυτοκολλητάκια; Γιατί είναι τόσο μεγάλη η χαρά τους, που δεν περιγράφεται. Έτσι και εμείς, ακούσαμε το όνομά μας από τον καθηγητή, γιατί τον εντυπωσιάσαμε και το μοιράστηκε μαζί μας, ακούσαμε το όνομά μας από τον εργοδότη μα,  γιατί τα καταφέραμε στη δουλειά ή ακόμα καλύτερα ποντάραμε σε κάτι, το πετύχαμε και μας επιβράβευσαν γι’ αυτό. Τι άλλο θέλουμε; Μπορεί να μη συμβαίνει κάθε μέρα, μα όταν συμβαίνει μας αρέσει, μας δίνει ώθηση και θέλουμε να το μοιραστούμε με τους ανθρώπους μας, όπως τα μικρά παιδιά.

Είναι καλό να αποζητούμε το χειροκρότημα των ανθρώπων, όχι για να δείξουμε πως τα καταφέρνουμε αλλά για να προσπαθούμε συνεχώς και αφού το θέλουμε τόσο πολύ να επιδιώκουμε να γίνεται. Δεν είναι κακό να μας γεμίζει ένα «μπράβο» από τους άλλους ανθρώπους, άλλωστε είναι και αυτό κάτι που το δίνεις και το παίρνεις.

Είναι, όμως, αρκετές και οι φορές που παλέψαμε πολύ να καταφέρουμε κάτι, αποτύχαμε, ταλαιπωρηθήκαμε, κλάψαμε, αλλά τελικά δώσαμε το εκατό τοις εκατό του εαυτού μας. Κι άλλες οι φορές που μας θύμωσαν, μας πόνεσαν, μας έκαναν να νιώσουμε ότι δεν είμαστε ικανοί για τίποτα και μας πλήγωσαν, μα εμείς τα καταφέραμε και πάλι. Γιατί; Πολύ απλά, γιατί κάποιοι άνθρωποι μας επιβράβευσαν για αυτά που με τόσο κόπο καταφέραμε και αυτό μας έδωσε μεγάλη δύναμη.

Η προσπάθειά μας πολλές φορές αναγνωρίζεται και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μπορούμε και μόνοι μας να αντιληφθούμε πόσο καλά τα καταφέραμε και τι πετύχαμε, αλλά είναι διαφορετικό να το ακούμε από ένα άλλο άτομο. Πιο σημαντικό είναι να μας το λένε άτομα που θαυμάζουμε, αλλά και άτομα που πάντα θέλουμε να εντυπωσιάζουμε. Άλλωστε μας δίνει μεγάλη δύναμη το χειροκρότημα των ανθρώπων και ιδιαίτερα των δικών μας ανθρώπων.

Η επιβράβευση αρέσει ιδιαίτερα και σε εμάς που τολμάμε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα, αλλά μέσα μας δεν είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα. Πιάνουμε τον εαυτό μας αδύναμο, ανήσυχο και σκεφτικό γι’ αυτό που θα κάνουμε, μα όταν τα καταφέρουμε, αλλάζει όλη μας η διάθεση. Πώς θα ήταν η ζωή μας αν παλεύαμε συνεχώς για όλα και ποτέ δεν ακούγαμε ένα «μπράβο τα κατάφερες»; Θα θέλαμε να προσπαθούμε γι΄αυτό που αποφασίσαμε αν ξέραμε πως κανείς δεν πρόκειται να μας το αναγνωρίσει;

Είναι, λοιπόν, όμορφο να μας επιβραβεύουν οι άλλοι και να λένε ότι τα έχουμε καταφέρει. Είναι εξίσου όμορφο να ακούμε το όνομά μας και να ξέρουμε ότι μιλούν για εμάς, γιατί τα έχουμε δώσει όλα, προσπαθήσαμε, γι’ αυτό και μας χειροκροτούν. Άλλωστε η επιβράβευση μάς δίνει το κίνητρο να προχωράμε παραπέρα. Μέσω αυτής μαθαίνουμε ποιοι άνθρωποι μπορούν να μας τη δώσουν απλόχερα και αν δε μας την έχουν δώσει ακόμη για κάτι που κάναμε, σημαίνει είτε ότι χρειάζεται και άλλη προσπάθεια από εμάς για να την πάρουμε είτε πως δεν έχουν τη διάθεση να μας επιβραβεύσουν ακόμα κι όταν έχουμε πετύχει.

Συντάκτης: Παναγιώτα Νεοφύτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.