Καμιά φορά χρειάζεται να πονέσουμε λίγο παραπάνω, προκειμένου να φτάσουμε εκεί που επιθυμούμε. Χρειάζεται να στερηθούμε για να εκτιμήσουμε στο τέλος αυτά που έχουμε. Για αυτόν τον λόγο, είναι αναγκαίο κι απαραίτητο να περάσουμε μέσα από μια διαδικασία επώδυνων βημάτων, ούτως ώστε να συμβάλουμε στην προσωπική μας εξέλιξη. Μα τα βήματα αυτά θα είναι πάντοτε εκείνος ο σταθμός, ο οποίος θα μας θυμίζει από πού ξεκινήσαμε.

 

1. Να απομακρύνεσαι απ’ ό,τι σου βαραίνει την ψυχή

Πρέπει να μάθουμε ν’ απομακρύνουμε όποιον άνθρωπο μας βαραίνει την ψυχή. Είτε είναι φίλος, συγγενής, σύντροφος, εργοδότης είτε οτιδήποτε άλλο, χρειάζεται να τον βγάλουμε από τη ζωή μας με συνοπτικές διαδικασίες, στην περίπτωση που νιώθουμε ότι μας βαραίνει η επαφή κι η συναναστροφή μαζί του. Γιατί, δε χρειαζόμαστε ανθρώπους ανάμεσά μας που γεμίζουν αρνητισμό, για τον λόγο ότι μας εγκλωβίζουν με την περιορισμένη ίσως αντίληψη που έχουν πολλές φορές για πράγματα ή καταστάσεις. Δεν έχουμε λόγο να κρατάμε επαφές με ανθρώπους που δε μας κάνουν καλό και δε μας βοηθάνε ν’ αναπτυχθούμε. Έτσι, είναι λυτρωτική η απόφαση του να τους διαγράψουμε εντελώς από τη ζωή μας οριστικά και αμετάκλητα -κι όχι μόνο διαγράφοντας αριθμούς τηλεφώνων.

 

2. Άλλαξε περιβάλλον

Καμιά φορά λοιπόν, έρχεται η στιγμή που νιώθεις πως σφίγγει ο κλοιός και τίποτα δε σου πάει όπως θα ήθελες ιδανικά. Επομένως, μπαίνεις στη διαδικασία να σκέφτεσαι ποιος είσαι, αν βρίσκεσαι στο σωστό σημείο και πού θα ήθελες να φτάσεις. Έτσι, η λύση συνήθως σε μια τέτοια κατάσταση είναι να πάρεις το ρίσκο και να δοκιμάσεις κάτι καινούριο, όπως το να μετακομίσεις σε μια πόλη ή χώρα -άγνωστη για εσένα μέχρι τώρα- που θα σου προφέρει την πληθώρα επαγγελματικών επιλογών που αναζητάς, θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς, να δεις καθαρά κ.λπ. Τώρα, το αν βγει ή αν δε βγει σε καλό θα το μάθεις μεταγενέστερα. Σίγουρα όμως, αξίζει να το δοκιμάσεις κι ας αισθανθείς πως θα βγαίνεις από τη ζώνη άνεσής σου. Άλλωστε αν δε σου αρέσει εκεί που είσαι, μπορείς να ξανά φύγεις ανά πάσα ώρα και στιγμή, δεν είσαι δέντρο για να ριζώσεις αν δεν το θέλεις.

 

3. Εστίασε και κατανόησε σε βάθος

Η καθημερινότητα με τους ρυθμούς που κυλάει, μας αφήνει λίγα περιθώρια ελευθέρου χρόνου και ξεκούρασης μιας και τις περισσότερες ώρες τις περνάμε στην εργασία μας. Ωστόσο, ενώ το ξέρουμε ήδη κι από εμάς τους ίδιους, πολλές φορές δυσκολευόμαστε να το δεχτούμε από τους άλλους. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος μάς δηλώνει ξεκάθαρα πως δεν έχει χρόνο, κουράγιο ή όρεξη, -όχι μόνο για εμάς- επειδή γενικότερα έχει πνιγεί από τη ρουτίνα του, καλό θα ήταν να τον καταλάβουμε πραγματικά και να τον σεβαστούμε, γιατί το εννοεί και πρέπει να είμαστε οκέι με αυτό. Προφανώς και δε συμβαίνει με όλους, αλλά όταν αφορά σε κάποιον που ξέρουμε αρκετά καλά και είναι μέρος της ζωής μας, οφείλουμε να το δεχτούμε και κατά αυτόν τον τρόπο να γίνουμε καλύτεροι κι εμείς, γιατί κατά συνέπεια, αυτή η κατάσταση μάς βοηθάει ν’ αντιμετωπίζουμε έτσι το κάθε πρόβλημα, όσο κι αν πονάει.

 

 

4. Ίσως και να μη γίνουν όλα όπως θέλεις, αλλά να είσαι εντάξει με αυτό

Ίσως γίνουν όλα όπως θέλουμε, ίσως όμως και να μη γίνουν ποτέ. Ίσως πάλι, γίνει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που φανταζόμασταν. Όπως και να έχει, χρειάζεται να αποδεχτούμε το γεγονός ότι παρ’ όλη την προσπάθεια που καταβάλλουμε, μπορεί να μην αποκτήσουμε το σπίτι, τη δουλειά, το αμάξι, τον τρόπο ζωής, την κοινωνική καταξίωση που ευελπιστούμε κάποια στιγμή να κατακτήσουμε ή έστω φανταζόμασταν έστω και λίγο. Και με αυτό πρέπει να είμαστε εντάξει, πάλι. Η ζωή έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα. Ας μάθουμε καλύτερα να κοπιάζουμε, κι αν έρθει και είναι για καλό, τότε καλοδεχούμενο, τόσο-όσο και για όσο.

 

5. Μην είσαι ευθυνόφοβος

Ως ενήλικοι άνθρωποι, πρέπει να γνωρίζουμε πως είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας και πως η κάθε επιλογή είναι δική μας, δίχως να επηρεαζόμαστε από τρίτους παράγοντες. Κι αν αποτυγχάνουμε συχνά-πυκνά, ας μάθουμε να παίρνουμε τη ριμάδα την ευθύνη γιατί αυτά μας έφαγαν. Και τι έγινε αν κάναμε τη λάθος επιλογή; Και τα μούτρα μας θα φάμε, και πάτο θα πιάσουμε και θα πέσουμε και θα ξανά σηκωθούμε. Το να λαμβάνουμε την πλήρη ευθύνη των πράξεών μας είναι το «χρυσό χάπι» που θα μας βοηθήσει στη διαχείριση του κάθε προβλήματος καθώς και στην άμεση επίλυση αυτού, προκειμένου να επανατοποθετηθούμε.

 

6. Μη φοβάσαι να πληγωθείς

Να ερωτεύεσαι κι ας φας τα μούτρα σου, δεν πειράζει. Δηλαδή, την παρούσα στιγμή εννοείται πως πειράζει γιατί πονάει το μονόπλευρο, αλλά μην εστιάζεις πάντα στο τι παίρνεις, αλλά στο τι δίνεις. Καμιά φορά, αξίζει να αφεθούμε κι ας μη φαντάζει ιδανική η επιλογή. Άλλωστε αν το θέλεις, δεν είναι λάθος -ή τουλάχιστον έτσι λέγεται για να επουλώνονται πιο γρήγορα οι πληγές. Σε κάθε περίπτωση, τσαλακώσου, νιώσε κι εκφράσου ελεύθερα. Μακροπρόθεσμα όλη αυτή η ιστορία θα σου δώσει σίγουρα ένα γερό μάθημα το οποίο θα διαφοροποιήσει τα υπάρχοντα δεδομένα και θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς, να «μεγαλώσεις», να ομορφύνεις.

 

7. Να μάθεις να αφήνεις τους ανθρώπους να φεύγουν

Όταν κάποιος δε θέλει να είναι δίπλα σου, τότε οφείλεις να τον αφήνεις να φύγει από τη ζωή σου, όσο κι αν σε φθείρει ή σε πονάει. Να μάθεις στον εαυτό σου πως ο αποχωρισμός δεν είναι πάντοτε δική σου επιλογή. Γιατί, με το ζόρι τίποτε δεν κράτησε και δεν άντεξε στον χρόνο, καμία φιλία, καμία σχέση, καμία ανθρώπινη επαφή γενικότερα. Να δίνεις τόπο στην οργή γιατί άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε, χωρίς όμως να κρατάς κάποιον με το ζόρι στο διάβα σου. Αν μπορέσεις να το καταφέρεις αυτό, τότε θα σου φανεί πολύ πιο εύκολη ίσως η μετάβαση στην αλλαγή και στη νέα πραγματικότητα. Άλλωστε όπως λέει ένα πολύ όμορφο βιβλίο «όταν λέω αντίο, λέω ταυτόχρονα γεια σε μια γεμάτη καρδιά».

 

8. Να συνειδητοποιήσεις πως οι προτεραιότητες αλλάζουν σε ανύποπτο χρόνο και τόπο

Είναι φυσικό κι επόμενο να αλλάζουν οι προτεραιότητές μας. Δικές μας είναι άλλωστε κι εμείς αποφασίζουμε για εκείνες. Ωστόσο, πολλές  φορές μας πανικοβάλλουν και μας τρομάζουν ενώ δε θα έπρεπε να είναι αυτός ο λόγος ύπαρξής τους. Κι αυτό, γιατί πολύ απλά δεν υφίσταται να θέλουμε τα ίδια πράγματα που επιθυμούσαμε πριν πέντε χρόνια. Έρχεται η στιγμή, που πρέπει να επιλέξουμε, να διορθώσουμε και να επανατοποθετηθούμε τέλος πάντων, ώστε να χαράξουμε μια νέα πορεία. Ίσως γιατί κάτι άλλο μας κέντρισε το ενδιαφέρον, ίσως γιατί αποφασίσαμε να κάνουμε στροφή 180 μοιρών. Όπως κι αν έχει όμως, αρκεί να εστιάσουμε στην ομορφιά των νέων μας προτεραιοτήτων αντί να μείνουμε στο αίσθημα του φόβου για την οποιαδήποτε αλλαγή που επιλέξαμε.

 

9. Να φτιάξουμε το status που μας αντιπροσωπεύει

Αφού αντιληφθούμε ότι μεγαλώνουμε, ότι τα χρόνια περνούν κι οι υποχρεώσεις θα υπάρχουν ανέκαθεν στην καθημερινότητά μας, πρέπει κάποια στιγμή να εστιάσουμε στο γεγονός ότι η ζωή είναι στιγμές και να φτιάξουμε το status που μας ταιριάζει. Δεν είναι τα υλικά αγαθά, αλλά οι άνθρωποι. Δεν είναι οι πολλές ώρες σκληρής δουλειάς, αλλά αυτή η μια ώρα που θα αφιερώσεις για να κάνεις αυτό που αγαπάς. Δεν είναι ή ρουτίνα, αλλά τα μικρά καθημερινά που σου φτιάχνουν τη μέρα. Κι αν δεν τα βρεις, να μάθεις να τα δημιουργείς εσύ, όπως έμαθες να κάνεις κάθε τι άλλο στη ζωή σου.

 

Και μετά από όλα τα παραπάνω βήματα καθώς και την προσπάθεια που έχεις καταβάλλει προκειμένου να φτάσεις εκεί που επιθυμείς, θ’ έχεις χτίσει την προσωπική σου εξέλιξη. Κάνε τη διαφορά λοιπόν και ό,τι δε σου αρέσει, χάλασε το και ξανά φτιάξε το. Αξίζει να πονέσεις, για να πας ένα βήμα παραπέρα.

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου