Τι ηθοποιάρα, ρε παιδιά, που είναι ο Γιώργος Χρυσοστόμου!

Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να ξεκινήσει με πολλούς τρόπους. Προτιμώ να ξεκινήσουμε, ωστόσο, με λίγο Γλυκερία να μας τραγουδάει «Όπου Γιώργος και μάλαμα» και να καταλήξω σε μια παροιμία -ή μάλλον σχεδόν παροιμία– την «σπίτι χωρίς Γιάννη μάλλον θα΄χει Γιώργο». Και τι Γιώργο, μιας και λόγος γίνεται για τον ηθοποιό Γιώργο Χρυσοστόμου!

Το ταλέντο του Χρυσοστόμου είναι εκρηκτικό κι ο ίδιος μια παρουσία που απλά σε μαγνητίζει, όντας ένα απίστευτα σ3ξι πλάσμα κι εξωτερικά, πόσω μάλλον εγκεφαλικά. Ένας άνθρωπος πολύ δουλεμένος, που η ενέργειά του είναι έντονη και καθηλωτική, κερδίζοντας το χειροκρότημα τού κοινού σε κάθε του εμφάνιση. Όχι μόνο έχει επιτύχει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αλλά έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία και δύσκολες θεατρικές προκλήσεις. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου είναι πραγματικά ένα αστέρι που λάμπει αυτόφωτα. Αν και για του λόγου το αληθές, τα αγαπάμε τα σκοτάδια του, όπως κι αυτός.

Γεννήθηκε στη Ρόδο, όντας ο δεύτερος από μια οικογένεια επτά παιδιών. Αυτή η μεγάλη οικογένεια δεν του παρείχε ποτέ την πολυπόθητη ηρεμία στο σπίτι του, κάτι που τον ενοχλούσε στα νεανικά του χρόνια. Σε ηλικία 14 ετών, ανακοίνωσε το όνειρό του να γίνει ηθοποιός, αρχίζοντας κάπως έτσι μια απίστευτη πορεία. Η πρώτη του γευσιγνωσία στην υποκριτική τέχνη ήταν στην Τετάρτη δημοτικού, όταν με την αδερφή του διάβαζαν τους υπότιτλους από ένα Βραζιλιάνικο σίριαλ στην κυρία που είχε το ψιλικατζίδικο στη γειτονιά, παίζοντας ταυτόχρονα όλους τους ρόλους, ανδρικούς και γυναικείους, με την αμοιβή του να ανέρχεται σε μια σοκολάτα. Ο ίδιος, χρόνια μετά, θα δηλώσει πως η βαθύτερη ανταμοιβή για την επιλογή του να γίνει ηθοποιός είναι η αγάπη και η προσοχή του κόσμου.

Ο πρώτος του ρόλος στο θέατρο, ως πρωταγωνιστής ήταν στην παράσταση “Ζητείται Ψεύτης” κι αποθεώθηκε από το κοινό, παρ’ ότι ήταν ακόμη μόλις στην Τρίτη γυμνασίου. Φοίτησε στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος όπου πέρασε με υποτροφία. Για να γίνει ηθοποιός, προϋπόθεση της οικογένειάς του ήταν να ενταχθεί σε κρατική σχολή, και νομίζουμε πως κέρδισε το στοίχημα και με το παραπάνω. Έφτασε στη Θεσσαλονίκη μόνος του, με δύο βαλίτσες στα χέρια. Από τη σχολή κατάφερε και βγήκε αριστούχος και πολύ γρήγορα μετά την αποφοίτηση έγινε το πρώτο του τηλεοπτικό ντεμπούτο στη σειρά «504χλμ. Βόρεια της Αθήνας».

Ξεκίνησε να έχει αντίκτυπο στο ευρύ κοινό μέσα από τους ρόλους που έπαιξε στις σειρές της μικρής οθόνης, όπως το S1ngles και το L.A.P.D. Μεταξύ μας τώρα, ποι@ δεν έχει καψουρευτεί τον αστυνόμο Λουκά Καλούδα «Γ@μω το στανιό μου!». Το 2014 κέρδισε το θεατρικό βραβείο Δημήτρης Χορν «και μετά έμεινα άνεργος» όπως έχει πει με χιουμοριστική διάθεση ο ίδιος. Το βραβείο του απονεμήθηκε  για την εντυπωσιακή ερμηνεία στο “Mistero Buffo” του Ντάριο Φο, ένα έργο που έπαιζε με δικά του ρούχα μπροστά σε ένα σκηνικό που κοστίζει λιγότερο από 100 € και με το χρηματικό έπαθλο του βραβείου, πλήρωσε την εφορία του.

Πρόσφατα -πριν λίγες ημέρες για την ακρίβεια- απονεμήθηκε στον Γιώργο Χρυσοστόμου το 1^ο βραβείο αντρικής ερμηνείας για την παράσταση «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι», που καθηλώνει το κοινό για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Πέρα από την παράσταση, φέτος απολαμβάνουμε τον Γιώργο Χρυσοστόμου και στη δραματική τηλεοπτική σειρά «Το Ναυάγιο». Εκεί ενσαρκώνει τον Απόστολο. Έναν γλυκύτατο και συμπαθέστατο χαρακτήρα όπως ο ίδιος Γιώργος Χρυσοστόμου, χαρακτήρισε. Είναι κάτι που μας έλειψε, βρε παιδί μου, να καμαρώνουμε τον Γιώργο στην τηλεόραση.

Επιπλέον, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις σε πολλές άλλες παραγωγές, όπως η συμμετοχή του στο «Μην αρχίζεις την Mουρμούρα» στην «Αγγελική» και στο “The Friend”. Η πορεία του στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο -κυρίως σε αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη-, αποτελεί ένα εντυπωσιακό ταξίδι που αναδεικνύει τον εξαιρετικό του ερμηνευτικό χαρακτήρα. Μεταξύ των πολλών ταλαντούχων της σκηνής, ο Γιώργος Χρυσοστόμου ξεχωρίζει για τη σημαντική του συμμετοχή σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις. Οι ρόλοι που υποδύθηκε στη «Λυσιστράτη», «Τραχίνιαι» και «Αντιγόνη» αποτελούν παραδείγματα της δραματικής του ευφυΐας και της ικανότητάς του να μεταφέρει στη σκηνή κλασικούς ρόλους με βάθος και συναισθηματικά πλούσια ερμηνεία.

Επιπλέον, στην παράσταση “Πέτρες στις Τσέπες,” ο Χρυσοστόμου ανέδειξε το ταλέντο του στο να προσεγγίσει χαρακτήρες με αυθεντικότητα και τη σημασία της ανθρωπιάς κι ας ήταν φαινομενικά μια κωμωδία. Ενώ η παράσταση “Mute” έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, προσωπικά. Ένα κομμάτι της ψυχής του Γιώργου που μεγάλωνε μια εικοσαετία, περίπου, μέχρι να αναδυθεί και να το μοιραστεί με το κοινό.

Υπάρχουν σκοτεινές στιγμές στη ζωή του Γιώργου Χρυσοστόμου κι όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος «με κυνηγάνε οι δαίμονές μου». Δε θα ήθελα όμως να σταθώ σε γεγονότα και καταστάσεις. Θα ήθελα να αναδείξω αυτό που έχει καταφέρει αυτός άνθρωπος και που συνεχίζει να δουλεύει, την ανάδειξη του καλύτερού του εαυτού μέσα από κάθε λογής δυσκολία που έχει περάσει. Στον αχνό φωτεινό ουρανό της ζωής, καθένας από εμάς περπατάει προς τον προορισμένο του αστέρα, σε μια προσπάθεια ανάγνωσης, εντοπισμού του σημαδιού. Μια προσπάθεια να βρει τον δρόμο προς την ανάδειξη τού καλύτερου εαυτού του.

Η προσπάθεια αυτή, είναι σαν τον παλμό της καρδιάς μας, συνεχής κι αναπόσπαστη. Κι εν τέλει, όταν αναδεικνύουμε τον καλύτερο εαυτό μας, ακτινοβολούμε, φωτίζοντας τον δρόμο για άλλους που ακολουθούν. Έτσι κι ο Γιώργος Χρυσοστόμου λοιπόν. Κάποιος, που σίγουρα ποιεί με ήθος.

Πηγή φωτογραφίας: okmag.gr