Σκέψου τα πάντα ταυτόχρονα, μπορείς;

«Σκέφτομαι άρα υπάρχω». Γνωστό αυτό. Η άποψη αυτή όμως δε σημαίνει ότι όσο περισσότερα σκέφτεσαι τόσο  καλύτερα ζεις. Πολλές φορές πέφτουμε στη παγίδα του να σκεφτόμαστε συνεχώς όλα όσα έχουμε να κάνουμε, τις υποχρεώσεις, τις δουλειές, το διάβασμα, το παιδί, το έτερον ήμισυ, τον εαυτό μας, το φαγητό μας, τα πάντα. Όλα μέσα στο μυαλό μας πάνε κι έρχονται, σκάνε ένα ένα σαν φωτοβολίδες και δε λένε να σβήσουν. Τα σκέφτεσαι μεμονωμένα, το ένα πίσω απ’ το άλλο, η μια σκέψη διαδέχεται την άλλη λες και είναι άνθρωποι στο μετρό της Αγγλίας. Πανικόβλητες, σκόρπιες σκέψεις που κάπου πρέπει να φτάσουν για να καταλαγιάσουν. Και φτάνουν, μα δεν καταλαγιάζουν ποτέ, γιατί μόλις πας να ηρεμήσεις μια σκέψη και να πεις πως την έχεις βάλει σε τάξη, τσουπ! Το μυαλουδάκι σου έχει ήδη φροντίσει να σου ξεπετάξει μια καινούρια.

Κάπου όμως πρέπει να βάλεις κι ένα φρένο έτσι; Δεν πρέπει να τρελαθούμε κιόλας! Έρχεται λοιπόν η φάση που ακόμη και το μυαλό σου κουράζεται. Εξάλλου ο εγκέφαλος είναι αυτός που ευθύνεται για όλες τις λειτουργίες του σώματός σου. Για όλες! Και σκέψου πόσες είναι κι άλλες πόσες κάνεις έξω από αυτό. Επομένως, αυτός ο αδιάκοπα δουλευταράς εργάτης που έχεις μέσα στο κεφάλι σου, κάποια στιγμή θα κλατάρει. Το νιώθεις κι εσύ πως αν συνεχίσεις με όλες αυτές τις σκέψεις θα καεί κάποιο κύτταρο, παρακαλάς για μια στιγμή να μπορούσες να μη σκέφτεσαι τίποτα.

Παρακαλάς να επικρατήσει το απόλυτο κενό στο μυαλό σου, θες να διαγράψεις την κάθε σκέψη που τριγυρνάει εκεί μέσα. Αν σε σκέφτεται, αν σε ξεπέρασε, αν θα στείλει, αν σ ’ αγαπάει, αν πέτυχες το παστίτσιο, αν θέλει βόλτα ο σκύλος, αν βρεις ραντεβού στον γιατρό, αν θα βγει ο μήνας. Σκέψη. Όλα αυτά μέσα στο μυαλό σου, την ίδια ακριβώς στιγμή κι εύχεσαι από μέσα σου ή κι απ’  έξω να βρεις έναν μαγικό τρόπο για ν’ αδειάσει το κεφάλι σου!

Μα στη προσπάθειά σου να τα σκεφτείς όλα μαζί τελικά καταφέρνεις να μη σκέφτεσαι τίποτα. Έχεις καταφέρει ουσιαστικά αυτό που ήθελες, το κενό, έστω και για μια στιγμή. Αυτό, είναι από μόνη της μια μέθοδος εκκαθάρισης που λέει ότι αν προσπαθήσεις να σκεφτείς ταυτόχρονα όλα αυτά τα πράγματα που έχεις μέσα στο κεφάλι σου, αυτόματα δεν μπορείς! Άρα, καταλήγεις στο να μη σκέφτεσαι τίποτα. Και για σκέψου τώρα πια ήταν η αρχική σου επιθυμία! Ακριβώς αυτή. Αυτή που είχες βάλει πριν σαν στόχο! Η σκέψη του απόλυτου τίποτα.

Αυτή η μέθοδος ουσιαστικά είναι κάτι σαν το ξαδελφάκι του διαλογισμού. Απλώς, αντί να κάτσεις, να πάρεις εκατό ανάσες, να κάνεις τη στάση του δέντρου και να εκπνεύσεις, τα σκέφτεσαι όλα μα όλα μαζί, την ίδια στιγμή κι άθελά σου, χωρίς να το καταλάβεις, καταφέρνεις να μη σκέφτεσαι τίποτα συγκεκριμένο.

Τι προσφέρει όμως το να μη σκεφτόμαστε τίποτα έστω και για λίγο; Ηρεμία. Σκέψου εκατό εκατομμύρια ναύτες να κάνουν κουπί και σε μια στιγμή να σταματάνε κι οι εκατό ταυτόχρονα. Καμία κίνηση σωστά; Σταματημένοι στη μέση του πουθενά. Αυτοί οι ναύτες είναι και τα κύτταρα του εγκεφάλου σου, που καθοδηγούν τις σκέψεις σου και τις θέτουν σε λειτουργία. Σκέψου πόση ενέργεια θα σωθεί και με πόσες καθαρές σκέψεις θα επανέλθεις, αν πάψεις να ζορίζεις το μυαλό σου έστω και για δύο δευτερόλεπτα. Όσο τρελό κι αν σου ακούγεται, όσο παράλογη κι αν σου φαντάζω στο μυαλό, είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορείς να πετύχεις αυτό που θέλεις. Να αδειάσεις το κεφάλι σου! μάζεψε όλες τις σκέψεις σου, καν’ τες μια μάζα σκέψου τις όλες ταυτόχρονα και πουφ! Καμιά σκέψη, πουθενά.

Σε τρέλανα; Προσπάθησέ το κι αν ο καθένας από μας το προσπαθήσει, σκεφτείτε πόσα καθαρά μυαλά υπάρχουν! Θα γεμίσει ο τόπος! Μπορεί ο Σωκράτης Μάλαμας να ‘χε τραγουδήσει κάποτε, «σκέψη μου ξημερωμένη, σαν τα ζάρια σκορπισμένη, σ’ όλες τις γωνιές», μα εμείς θα τις μαζέψουμε, θα τις κάνουμε μια σούμα και θα φροντίσουμε καθώς αδειάζει το κεφάλι μας, να γεμίζει η ψυχή μας.