Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ένα ντουλάπι με γλυκά στο σπίτι- καλά μπορεί και περισσότερα από ένα. Όσοι αγαπάμε τις σοκολάτες, τις καραμέλες, τα κρουασάν και γενικά όλα όσα δε θυμίζουν σε τίποτα μπρόκολο, φροντίζουμε να έχουμε πάντα στο σπίτι μας αποθέματα. Δε φταίμε εμείς, αν υπάρχουν στο οπτικό μας πεδίο δε γίνεται να μη μας παρασύρουν. Είναι σαν να μας καλούν κοντά τους, να γίνουμε αγενείς; Ε, κρίμα είναι βρε παιδάκι μου να τους χαλάσουμε χατίρι. Ας το παραδεχτούμε εμείς του γλυκού νερού ότι δεν μπορούμε να αντισταθούμε και ούτε καν θα προσπαθήσουμε.

Οι διαιτολόγοι λένε ότι αν δε βλέπεις μπροστά σου το γλυκό δε θα το φας. Αν δηλαδή δεν έχουμε στο σπίτι μας γλυκά κι άλλα παχυντικά, ανθυγιεινά μα πάνω από όλα πεντανόστιμα φαγητά δε θα τα λιγουρευόμασταν. Ότι δηλαδή επειδή τα βλέπουμε μπροστά μας τα τρώμε γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο στο σπίτι για να φάμε. Ότι και καλά αν έχεις φασολάκια στο σπίτι θα φας τα φασολάκια. Τις περισσότερες φορές τρώμε γλυκά, όχι γιατί πεινάμε, αλλά γιατί μας έπιασε λιγούρα. Θύματα είμαστε, κυρίες και κύριοι, δε φταίμε.

Από την άλλη όμως, αν δεν έχουμε στο σπίτι οι πιθανότητες του να βγούμε να πάμε στο περίπτερο ή στην υπεραγορά για να αγοράσουμε κάποιο γλυκό ελαχιστοποιούνται.  Γιατί ποιος τρελός θα βγει έξω από το σπίτι του στις μια τα ξημερώματα για να πάει να αγοράσει σοκολάτες; Πολλοί. Πάρα πολλοί. Άρα γιατί να μην τα έχεις καβάτζα από πριν και να τρέχεις βραδιάτικα;

Είναι και το άλλο. Πόσες φορές  είχες κέικ σοκολάτας που σου έφερε κάποιος καλεσμένος στο σπίτι κι όσες φορές περνούσες από δίπλα, έκοβες κι ένα μικρό κομματάκι; Κομματάκι-κομματάκι μέχρι το βράδυ άντε και μέχρι την επόμενη μέρα το είχες ήδη τσακίσει. Πάει το κέικ.

Καλό είναι αν προσέχουμε τη διατροφή μας, να μην έχουμε τέτοιους πειρασμούς στα ντουλάπια της κουζίνας μας ή στα ράφια του ψυγείου μας. Αν τώρα τα έχετε και ‘ρθούμε σπίτι σας, θα σας τα φάμε. Όσο αυτοέλεγχο και να πιστεύουμε ότι έχουμε είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντισταθούμε όταν ο πειρασμός είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια μας και οι μυρωδιές χορεύουν στη μύτη μας επιδεικτικά.

Είναι λογικό κι ανθρώπινο να κάνουμε μερικές παρασπονδίες, στο κάτω- κάτω η ζωή είναι για να τη χαιρόμαστε και να απολαμβάνουμε ό,τι μας δίνει ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Και τι πιο απολαυστικό από το φαγητό. Όσο αγοράζουμε γλυκά θα τα τρώμε, τι να κάνουμε να τα πετάξουμε; Κρίμα. Άρα λοιπόν, εσύ που πας κι αγοράζεις τρεις γκοφρέτες και δυο σοκολάτες και σκέφτεσαι πως είναι για ένα μήνα, ξανασκέψου το. Άσε κάτω τη γκοφρέτα και πιάσε το μπρόκολο. Αλλιώς, θα τα φάμε και συγγνώμη δε θα ζητήσουμε.

Για να μην παρεξηγούμαστε.

 

Συντάκτης: Στέλλα Πέτρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου