Η ανώριμη αγάπη λέει «σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ». Αυτό το είπε ο Έριχ Φρομ, ο Γερμανός ψυχαναλυτής, αλλά στο κείμενο που ακολουθεί θα παραθέσουμε τον δεκάλογο όσων δε θα ξανακάναμε για έναν έρωτα, έτσι, για να μπορέσουμε να σταθούμε απέναντί του με το κεφάλι ψηλά.
Δε θα ξαναγίνω δεκανίκι για κανένα. Όποιος δεν μπορεί να σταθεί μόνος του όρθιος, παρακαλώ ας κάτσει στην καρέκλα και στα αβγά του, αν χρειαστεί.
Δε θα ξανακάνω τον απόλυτο εμψυχωτή σε αυτόν και σε όλο του το σόι, ειδικά όταν χρειάζομαι εγώ πρώτα ενθάρρυνση.
Δε θα ξαναβάλω τον εαυτό μου σε τριτοτέταρτη θέση, περιμένοντας με υπομονή πότε θα έρθει η σειρά μου να μου δώσει σημασία.
Δε θα ανεχτώ ποτέ ξανά το λεγόμενο είδος του «μαμάκια» (ευδοκιμεί ανεξαρτήτως φύλου)! Ναι, την ξέρουμε όλοι αυτή την κατηγορία, δεν είναι προς εξαφάνιση, αντιθέτως πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα.
Δε θα ξανακάνω την τυφλή, κουφή και χαζή για να μην υπάρχουν εντάσεις. Μπορώ και να μη μιλήσω, αλλά να αποχωρήσω με αξιοπρέπεια.
Δε θα υπερτιμήσω ξανά τις ικανότητές μου, φτάνοντας με στα όριά μου, προκειμένου να είναι όλοι καλά. Να χαλάς χατίρια, έλεγε η γιαγιά μου, για να βλέπεις συμπεριφορές! Σοφή η γιαγιά!
Δε θα πάρω ξανά τον τίτλο του «καλού παιδιού», όχι δεν τον θέλω, ευχαριστώ. Δίνω τη σκυτάλη αυτή αλλού, τώρα θέλω να δω πώς είναι να είσαι ένας απλός φυσιολογικός άνθρωπος, χωρίς κανέναν τίτλο. Βρε μανία, με τους τίτλους και τους υπότιτλους πια!
Δε θα ξανακάνω εκπτώσεις στα συναισθηματικά «θέλω» μου. Όταν βλέπω πως αυτά δεν καλύπτονται, τότε έχει βαρέσει το καμπανάκι της λήξης. Η όποια παράταση είναι καταστροφική για την υγεία.
Δεν υπάρχει μοίρασμα; Ωραία, λοιπόν, ο κάθε βάτραχος στη λίμνη του. Μόνο στα παραμύθια ο βάτραχος έγινε πρίγκιπας.
Δε θα ξαναπιστέψω πως ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει. Στα βασικά παραμένει ο ίδιος, η βάση είναι σταθερή, το καλούπι, βρε αδελφέ, είναι αμετακίνητο. Όποιος νομίζει το αντίθετο, θα μπει στο πάνθεον των ηρώων πεσόντων μαχητών υπέρ βλακείας.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο ιερός δεκάλογος όσων δεν ξανακάνω για χάρη κανενός έρωτα.
Μια σχέση για να έχει υγεία, θετικό πρόσημο και μακροημέρευση, θα πρέπει να στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό, στην ειλικρίνεια και στα αμοιβαία συναισθήματα. Ναι, όλα αυτά είναι έρωτας, αγάπη κι όπως αλλιώς θέλει να τα πει ο καθένας. Δυστυχώς, στις μέρες μας στο όνομα αυτό (της αγάπης και του έρωτα) έχουν προκύψει οι χειρότερες συμπεριφορές εκμετάλλευσης.
Δυο είναι σε μια σχέση και δυο οφείλουν να παραμείνουν. Όταν αυξηθεί ο αριθμός, τότε είναι ομάδα κι όχι ζευγάρι, εκεί πάμε σε άλλη κατηγορία. Ο έρωτας υπάρχει και μπορεί να σταθεί με δύναμη αλλά με το σεβασμό, το θαυμασμό και την εμπιστοσύνη να ‘ναι πακέτο μαζί του. Αν δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, τότε δε μιλάμε για έρωτα αλλά για μια σαρκική έλξη που έχει ημερομηνία λήξης σύντομη.
Μην τα βαπτίζουμε, λοιπόν, όλα έρωτα κι αγάπη, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά μετά θα πρέπει να εφευρεθούν άλλες λέξεις προς χρήση στις ιδιαίτερες στιγμές των συνειδητοποιημένων επί του θέματος. Κι άντε να βρεις τι ταιριάζει να πεις στη θέση του «είμαι ερωτευμένος».
Συντάκτης: Ευαγγελία Βεργανελάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
