Πολλές φορές παρατηρείς ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση σου, διακρίνεις στον εαυτό σου ή στον σύντροφό σου κάποια περίεργα σημάδια παύλα ενδείξεις που δε βοηθούν ιδιαίτερα την κατάσταση. Σκέφτεσαι ότι κάτι φταίει, κάτι σε ενοχλεί, το νιώθεις αλλά δεν μπορείς να το ονομάσεις, δεν ξέρεις τι είναι ακριβώς και τι μπορείς να κάνεις με αυτό το συναίσθημα που δυσκολεύει τη ζωή και τη σχέση σου.

Γι’ αυτό θα μιλήσουμε σήμερα λοιπόν για την αποστροφή προς τις σχέσεις. Όχι για εκείνους τους γνωστούς και συνήθεις ύποπτους που μετά το όνομά τους επαναλαμβάνουν τακτικά και με σύστημα ότι δε θέλουν σχέση, αλλά για εκείνους που είναι σε μία σχέση κι όμως νιώθουν δυσάρεστα συναισθήματα και σκέψεις προς αυτή. Είναι τόσο πολύπλοκο όσο ακούγεται.

Σε πρώτη φάση παρατηρείς ότι ο σύντροφός σου ή ακόμα κι εσύ ο ίδιος, επαναλαμβάνετε πράγματα τα οποία έχουν σημειωθεί μεταξύ σας ως ενοχλητικά. Κάτι λοιπόν που φέρνει πρόβλημα στη σχέση, ενώ έχει συζητηθεί, συνεχίζει να επαναλαμβάνεται χωρίς την καλή διάθεση και την πρόθεση να διορθωθεί ή να βελτιωθεί. Έτσι με τον καιρό εστιάζεται η προσοχή στην κακή πλευρά του συντρόφου κι όχι στα θετικά, αλλά στα ελαττώματά του, αφού γυρνάτε συνεχώς γύρω από τον εαυτό σας και ζητήματα που επαναλαμβάνονται χωρίς ουσιαστικά να έχουν επιλυθεί.

Άλλη μια βασική πηγή δυσάρεστων συναισθημάτων είναι η έλλειψη προσοχής και κατ’ επέκταση η αδιαφορία. Αν δηλαδή νιώθεις ότι μιλάς στον σύντροφό σου αλλά εκείνος δε σε ακούει, λες κάτι και την επόμενη μέρα σε ρωτάει γι’ αυτό σαν να μην αναφέρθηκε ποτέ μεταξύ σας, αν δε σου αφιερώνει χρόνο και το κινητό του χαίρει περισσότερο της προσοχής του αυτό δημιουργεί ένταση και αρνητικά συναισθήματα. Ίσως η αδιαφορία πυροδοτεί μια σχέση για να ξεκινήσει, αλλά ποτέ δεν την ανθίζει στην πορεία της. Σε κοιτάει, αλλά δε σε βλέπει, δε συναισθάνεται τις ανησυχίες και δε συμμερίζεται τα προβλήματά σου.

 

 

Πάμε και σε επόμενη ένδειξη, αν νιώθεις συναισθηματικά κολλημένος σε μια αρνητική εμπειρία, σε μια κακή σας στιγμή, αν δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι, να θυμώνεις, να στενοχωριέσαι και να ενοχλείσαι για κάτι όχι τόσο ρόδινο που έγινε μεταξύ σας, τότε ναι η αποστροφή χτύπησε και τη δική σου πόρτα. Κάτι που φαινομενικά εκείνη τη στιγμή δε σε πείραξε τόσο, μετά συνεχίζεις και το σκέφτεσαι σε υπερβολικό βαθμό και σου γεννά αρνητικά συναισθήματα που δεν μπορείς να προσπεράσεις και να ξεπεράσεις, τότε ναι, welcome to the club.

Εν συνεχεία του παραπάνω, θα σου πω πως όταν συμβεί κάτι που σε πλήγωσε ή σε θύμωσε και νιώθεις την ανάγκη για εκδίκηση και για αντίποινα απέναντι στο ταίρι σου, αυτό είναι σίγουρα μία ένδειξη. Μια εκδικητική συμπεριφορά βέβαια ξεκινά πάνω στην προσπάθεια να νιώσει με τον ίδιο τρόπο που ένιωσες κι εσύ, να δώσει λίγη παραπάνω σημασία, κάνοντας πράξεις που ξέρεις πως θα ενοχλήσουν τον άνθρωπό σου.

Ένα πολύ σημαντικό red flag είναι όταν δε δημιουργούνται ευκαιρίες για να έρθουν κοντά τα σώματά σας, με όποιον τρόπο και με κάθε αφορμή, δεν υπάρχει δηλαδή έλξη μεταξύ σας, όχι μόνο πνευματική και ενεργειακή αλλά και real. Η επιθυμία σας για σωματική οικειότητα έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό, αποφεύγοντας να έρθετε κοντά με το σύντροφό σας και την επαφή μαζί του, από το να τον αγγίξεις ενώ κάθεται δίπλα σου, μέχρι την ερωτική επαφή. Αποφεύγοντας τον σύντροφό σου, αποφεύγεις και την ενδεχόμενη αντιπαράθεσή μεταξύ σας.

Όταν γίνεται μια ατελείωτη κριτική ανάμεσα στο ζευγάρι σε τακτική βάση που καταλήγει κάποιες φορές σε μάχη, επίσης είναι δείγμα του ό,τι συζητάμε. Η παθητική επιθετικότητα είναι ένα ακόμα σημάδι. Σε αυτήν τη φάση ο σύντροφος νιώθει πικρία, αγανάκτηση ή όποιο άλλο αρνητικό συναίσθημα χωρίς να το επικοινωνεί, ακόμα και όταν του δίνεται η ευκαιρία ακόμα και αν ο άλλος σύντροφος ρωτήσει, η άλλη πλευρά απαντά «τίποτα, όλα καλά», κρύβοντας τεχνηέντως τα αληθινά συναισθήματα.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο λοιπόν, για να αντιληφθείς αν αυτό που σε βασανίζει είναι η αποστροφή που νιώθεις προς τη σχέση σου, θα καταλάβεις ότι έχεις αποσυρθεί συναισθηματικά από τον άνθρωπό σου ή ότι αυτό εκλαμβάνεις από εκείνον. Η απομάκρυνση και η συναισθηματική αποσύνδεση είναι κάτι παραπάνω από ενδείξεις, για να πειστείς. Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, το σύντροφό σου και γενικά τη σχέση σας στις προηγούμενες γραμμές έχεις κάνει το πρώτο βήμα και συνεχίζεις την ανάγνωση για να μάθεις πώς αντιμετωπίζεται αυτή η φάση.

Έρχομαι να σου φέρω πιθανή λύση στο πρόβλημά σου που είναι η προπόνηση, άσε κάτω τα βαράκια και πιάσε την συγχώρεση, την ενσυναίσθηση, τη διαχείριση συναισθημάτων, τον διάλογο με το ταίρι και τον εαυτό σου. Τα πιάνω ένα-ένα γιατί μέχρι κι εγώ με μπέρδεψα. Αρχικά για να μπει κάπου στοπ σε αυτό το μόνιμο αίσθημα δυσαρέσκειας απέναντι στο σύντροφο σου είναι χρήσιμο να νιώσεις τη συγχώρεση. Όταν αγανακτείς και είσαι συνεχώς αρνητικά προσκείμενος προς έναν άνθρωπο, σε πολύ μεγάλο βαθμό το αισθάνεσαι επειδή νιώθεις ότι αδικείσαι. Έχεις κάνει ήδη το πρώτο βήμα αν δε θέλεις να εκδικηθείς τον άνθρωπό σου για όσα αισθάνεσαι και το επόμενο βήμα πιο περίπλοκο και δύσκολο είναι να μπεις στη θέση του άλλου. Να μπορείς να σκεφτείς γιατί το έκανε αυτό, να βγεις από τη δική σου θέση και το συναίσθημά σου, να μετρήσεις την κατάσταση τη χρονική στιγμή, τις συνθήκες και να μπεις στη θέση του, ώστε να μπορέσεις να κατανοήσεις κι εν τέλει να συγχωρήσεις την άλλη πλευρά. Δεν είναι τόσο απλό όσο το περιγράφω, αλλά είναι άκρως απαραίτητο.

Σίγουρα σε αυτήν τη φάση πρέπει να δουλέψουν και οι δύο πλευρές και μπορείς να ξεκινήσεις σήμερα με μια ερώτηση προς τον εαυτό σου: «οι προσδοκίες που έχεις από τον σύντροφό σου είναι ρεαλιστικές;» Κανείς δεν είναι τέλειος, οπότε σίγουρα όχι και ο σύντροφός σου, σίγουρα όχι κι εσύ ο ίδιος. Τις περισσότερες φορές δεν είναι οι πράξεις, οι καταστάσεις ή τα λόγια που μας απογοητεύουν, άλλα όλα εκείνα που περίμενες να κάνει ο άλλος, όλα εκείνα που θα ήθελες και ήλπιζες. Μήπως όλη αυτή η αναστάτωση προήλθε από τις προσδοκίες που έχεις θέσει και είναι η ώρα να αποδεχτείς ότι δε θα κάνει ποτέ τα πάντα όπως ιδανικά θα ήθελες;

Ένα ακόμα σημαντικό βήμα είναι να μπορέσεις να φτάσεις στο σημείο που θα αποδεχτείς ότι δεν υπάρχει για όλα τα πράγματα μία σωστή συμπεριφορά και σίγουρα αυτή δεν είναι ο τρόπος που εσύ το κάνεις. Δε χρειάζεται να συμφωνείτε σε όλα, αν το ταίρι σου θέλει να βάζει πρώτα το γάλα και μετά τα δημητριακά, όσο κι αν εσένα σου φαίνεται εξωπραγματικά παράλογο οφείλεις να το δεχτείς, γιατί μπορεί να γίνει κι έτσι. Όπως επίσης αν ο σύντροφός σου έχει μάθει όταν αγχώνεται και στρεσάρεται να κλείνεται στον εαυτό του και να μη μιλάει πολύ, ενώ εσύ θες να μιλάς συνέχεια γι’ αυτό και να το εξωτερικεύεις, είναι η στιγμή να σκεφτείς ότι υπάρχει και αυτή η αντιμετώπιση και ιτς οκ, όσο κι αν διαφέρει με τη δική σου.

Ακόμα ένα ζήτημα που γυροφέρνει σαν σκιά πολλές ανθρώπινες σχέσεις και είναι αιτία διαφωνίας μεταξύ εμού και των φίλων μου είναι η εξής απορία μου: πώς θα καταλάβει ο άνθρωπός σου ότι κάτι θέλεις, ότι σε ενοχλεί κάτι άλλο αν δεν το εποικοινωνήσεις; Είναι αρκετά λογικό, αλλά και ιδανικό ταυτόχρονα να θες να ικανοποιούνται κάποιες επιθυμίες σου, αλλά αν αυτές δε γίνουν σαφείς προς το σύντροφό σου, τότε μεγαλώνουν και οι πιθανότητες να μείνεις σε αρκετές φάσεις δυσαρεστημένος από τη σχέση κι απογοητευμένος.

Αναγνώρισε κι αποδέξου τα ελαττώματα του συντρόφου σου γιατί έτσι κι αλλιώς ηθελημένα ή άθελά σου το ίδιο ζητάς κι εσύ από εκείνον, μιλώντας πάντα για ελαττώματα που δεν επηρεάζουν τις κόκκινες γραμμές σου. Ξέρω ότι είναι πολύ εύκολο να δείξεις τα ελαττώματα του συντρόφου σου παρά να στρέψεις τον φακό προς τα εσένα και να εντοπίσεις τα δικά σου, αλλά για το καλό μίας σχέσης και για χάρη της ισορροπίας που σχεδόν επιβάλλεται να έχει, αυτή είναι μία διαδικασία που πρέπει να συμβεί. Όλοι επιζητούμε να γίνουμε αποδεκτοί γι’ αυτό που είμαστε, όπως το ζητάς εσύ έτσι πρόσφερέ το αγαθό αυτό στον άνθρωπό σου και μοιραστείτε αυτό το συναίσθημα που θα λύσει πολλές δυσκολίες σας.

Μετά την αποδοχή και την αγκαλιά προς τα ελαττώματα, κρίνεται αρκετά χρήσιμο να εντοπίσεις και να φωτίσεις τα θετικά του συντρόφου σου. Εξάλλου όσο οι σκέψεις σου στρέφονται γύρω από τις όμορφες στιγμές που έχετε μοιραστεί, από τις πράξεις του που σε «άγγιξαν» και από τα χαρακτηριστικά του που απολαμβάνεις καθημερινά τότε αισθάνεσαι ακόμα πιο ωραία και είσαι θετικά διακείμενος προς τη σχέση σου, επενδύοντας σε όσα σας ενώνουν και μικραίνοντας αυτά που σας χωρίζουν.

Τέλος, δε θέλω να ξεχνάς να μιλάς στον σύντροφό σου και στον ίδιο σου τον εαυτό με ειλικρίνεια και όσο πιο ανοιχτά μπορείς, ξεβολέυοντάς σε ακόμα και κάποιες φορές. Το να μην εκφράζεσαι για να μη φέρεις ανησυχία και ταραχή στη σχέση δεν έχει και τόσο νόημα τελικά. Αν αντί για τα δριμύ κατηγορώ του «εσύ» βάλεις το «εγώ» μπροστά με καλή έννοια, τότε τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Αν αντί να πεις «κανονίζεις συνέχεια με τους φίλους σου και όχι μαζί μου», τελικά πεις «θα ήθελα να έχουμε περισσότερο χρόνο μαζί τις Κυριακές που δε δουλεύουμε» προσφέρεις αμέσως μια θετική λύση, παρά φέρνοντας το πρόβλημα στην επιφάνεια και αμέσως το κλίμα της συζήτησης γίνεται πολύ πιο ειρηνικό.

Πριν κάνεις, όμως, οτιδήποτε σιγουρέψου ότι πραγματικά θέλεις να ανατρέψεις αυτό το παιχνίδι!

Συντάκτης: Ελεάννα Μαυροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου