Οι γενιές πάντα συγκρούονταν. Είναι σχεδόν φυσικός νόμος: οι νεότεροι κοιτάζουν τους μεγαλύτερους και αναρωτιούνται «μα καλά, πώς ζούσαν έτσι;», ενώ οι μεγαλύτεροι βλέπουν τους νεότερους και απελπίζονται: «πού πάει αυτός ο κόσμος;». Σήμερα, η μάχη των γενεών παίζεται μεταξύ Millennials και Gen Z, και το χάσμα φαίνεται αγεφύρωτο. Αλλά τι φταίει πραγματικά;
Οι Millennials (γεννημένοι μεταξύ 1981-1996) μεγάλωσαν σε έναν κόσμο που άλλαζε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Έχουν βιώσει την άνοδο του διαδικτύου, την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική κρίση. Θυμούνται την εποχή πριν το διαδίκτυο, αλλά και την επανάστασή του. Έμαθαν να προσαρμόζονται, να αγωνίζονται για τα όνειρά τους και να επιδιώκουν ισορροπία ανάμεσα σε καριέρα και προσωπική ζωή. Αντίθετα, οι Gen Z (γεννημένοι από το 1997 και μετά) γεννήθηκαν μέσα στην τεχνολογία. Το ίντερνετ δεν ήταν κάτι που ανακάλυψαν, αλλά κάτι που πάντα υπήρχε. Οι ζωές τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις οθόνες και τα social media. Είναι η πρώτη γενιά που δεν έχει γνωρίσει ζωή χωρίς internet και social media.
Millennials vs. Gen Z: Μια σχέση αγάπης-μίσους
H τεράστια αντίθεση στις αντιλήψεις τους για τον κόσμο, τις σχέσεις και την καριέρα, είναι το ξεκίνημα για όλες τις παρεξηγήσεις τους. Oι διαφορές στον τρόπο ζωής και τις εμπειρίες έχουν δημιουργήσει ένα χάσμα μεταξύ των δύο γενεών. Οι Millennials συχνά κατηγορούν τους Gen Z για την εθιστική τους σχέση με τα social media, την έλλειψη συγκέντρωσης και την ανυπομονησία τους. Από την άλλη πλευρά, η Gen Z κατηγορεί τους Millennials για την προσκόλλησή τους σε παραδοσιακές αξίες, την αίσθηση ανωτερότητας και τη δυσκολία τους να προσαρμοστούν στις νέες τεχνολογίες.
Το χάσμα της τεχνολογίας
Αν ρωτήσεις έναν Millennial, το TikTok μοιάζει με μυστικιστικό σύμβολο ακατανόητης κουλτούρας. Αν ρωτήσεις έναν Gen Z, το Facebook είναι κάτι σαν το αρχείο του κράτους– παλιό, βαρετό και εντελώς άχρηστο. Οι Millennials μεγάλωσαν με MSN, MySpace και ατελείωτες ώρες στα chatrooms. Οι Gen Z, όμως, δεν έχουν χρόνο για αναλύσεις: θέλουν να δουν ένα βίντεο των 10 δευτερολέπτων, ζητούν άμεση πληροφόρηση και έχουν μηδενική ανοχή στη βαρεμάρα.
Οι Millennials κατηγορούν τους Gen Z για έλλειψη συγκέντρωσης. Οι Gen Z απαντούν πως απλά ξέρουν πότε κάτι είναι χάσιμο χρόνου. Οι Millennials θυμούνται εποχές που χρειαζόταν να ψάξεις μια πληροφορία σε βιβλιοθήκη. Οι Gen Z θεωρούν το Google σχεδόν προέκταση του χεριού και μυαλού τους. Και το χάσμα μεγαλώνει…
Δουλειά: «Ζήσε για να δουλεύεις» ή «Δούλεψε για να ζεις»;
Οι Millennials έζησαν την οικονομική κρίση του 2008 και έμαθαν να παλεύουν σκληρά για ένα καλό βιογραφικό. Ανταγωνιστικοί, φιλόδοξοι και συχνά εργασιομανείς, θεωρούν ότι η επιτυχία είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειά, αφού έχουν μεγαλώσει σε έναν κόσμο όπου η εργασία θεωρείται ως ένα μέσο για την επίτευξη οικονομικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής αναγνώρισης.
Η Gen Z, από την άλλη, μεγάλωσε βλέποντας Millennials να καίγονται από υπερωρίες, να μην έχουν προσωπική ζωή και να παλεύουν με το burnout. Οπότε τι κάνουν; Απορρίπτουν το παραδοσιακό μοντέλο δουλειάς. Θέλουν ευελιξία, ισορροπία και δουλειές που τους κάνουν να νιώθουν ότι έχουν αντίκτυπο στον κόσμο. Γι’ αυτό επιλέγουν freelancing, remote working και side hustles. Στον κόσμο των Gen Z, η εργασία θεωρείται ως ένα μέσο για την επίτευξη προσωπικής ευτυχίας και ικανοποίησης.
Για τους Millennials, αυτή η προσέγγιση μοιάζει ανέφικτη – «στη ζωή πρέπει να παλέψεις». Για τους Gen Z, οι Millennials είναι «θύματα ενός σάπιου συστήματος». Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται, χωρίς απαραίτητα η μια γενιά να έχει περισσότερο δίκαιο από την άλλη.
Ακτιβισμός: Ρεαλισμός ή υπερβολή;
Οι Millennials μεγάλωσαν με το «έχεις μια φωνή, χρησιμοποίησέ την». Έμαθαν να μάχονται για κοινωνικά θέματα αλλά με μια πιο παραδοσιακή προσέγγιση: ψήφισε, διαμαρτυρήσου, άλλαξε τα πράγματα μέσα από το σύστημα.
Οι Gen Z δεν έχουν καμία υπομονή για τέτοιες διαδικασίες. Θέλουν αλλαγές εδώ και τώρα. Δε θα σιωπήσουν, δε θα δεχτούν μισές λύσεις και δε θα παίξουν με τους κανόνες. Το cancel culture είναι η απόδειξη της αμεσότητάς τους: αν κάποιος (είτε διάσημος είτε εταιρεία) κάνει κάτι που δεν ευθυγραμμίζεται με τις αξίες τους, απορρίπτεται χωρίς δεύτερη ευκαιρία.
Οι Millennials βλέπουν αυτή την προσέγγιση ως υπερβολική και άδικη. Οι Gen Z θεωρούν πως οι Millennials είναι υπερβολικά ανεκτικοί. Και ναι, άλλη μία διαφωνία στο τραπέζι.
Μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα;
Εδώ είναι το μεγάλο παιχνίδι: όσο διαφορετικοί κι αν φαίνονται, οι Millennials και οι Gen Z έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα νομίζουν. Και οι δύο γενιές είναι απογοητευμένες από το σύστημα. Και οι δύο αναζητούν αυθεντικότητα, δημιουργικότητα και ένα καλύτερο μέλλον. Το μόνο που λείπει είναι η αμοιβαία κατανόηση και σεβασμός.
Οι Millennials χρειάζεται να σταματήσουν να βλέπουν τους Gen Z ως «ανυπόμονους επαναστάτες χωρίς αιτία» και να ακούσουν πραγματικά τις ανησυχίες τους. Οι Gen Z πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι Millennials έστρωσαν τον δρόμο για πολλά από αυτά που θεωρούν δεδομένα. Οι δύο γενιές πρέπει να μιλήσουν μεταξύ τους με ειλικρίνεια και αμοιβαίο σεβασμό. Πρέπει να ακούσουν τις απόψεις του άλλου και να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τη διαφορετική τους οπτική γωνία.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η σύγκρουση μεταξύ των γενεών είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Κάθε νέα γενιά φέρνει μαζί της νέες ιδέες και αξίες, που συχνά έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των προηγούμενων γενεών. Ωστόσο, αυτή η σύγκρουση μπορεί να είναι και πηγή δημιουργικότητας και καινοτομίας. Αντί να βλέπουμε τη σύγκρουση ως ένα πρόβλημα, μπορούμε να τη δούμε ως μια ευκαιρία για να μάθουμε ο ένας από τον άλλον και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, είτε είσαι Millennial είτε Gen Z, το μόνο που πραγματικά θέλεις είναι να σε καταλάβουν. Και αν υπάρχει κάτι που ενώνει όλους τους ανθρώπους, είναι ακριβώς αυτά: η αποδοχή, ο σεβασμός και η κατανόηση.
Συντάκτης: Βαλεντίνα Λεωνίδου
