Ό,τι σε συνδέει με πρώην σου, είναι οι αισθήσεις κι οι αναμνήσεις. Όλες αυτές οι στιγμές, οι ήχοι, οι εικόνες και οι μυρωδιές, αλλά και όλα τα συναισθήματα που τα συνόδευαν. Κοινά βιώματα που ενίσχυαν την αίσθηση της οικειότητας όλο και περισσότερο. Μια αίσθηση που δεν τελειώνει με το τέλος της σχέσης, γιατί οι πληροφορίες που μοιραστήκατε σε όλα τα επίπεδα όσο ήσασταν μαζί δεν μπορούν να σβηστούν επειδή δεν είστε ζευγάρι. Πλέον, νιώθεις πως γνωρίζεις τον άλλον καλύτερα, καμιά φορά ακόμα κι απ’ όσο νιώθεις πως γνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πρώην ταίρι σου να σου δημιουργεί μια παράξενη οικειότητα που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να βιώνεται κι ως πρωτόγνωρη μιας που η έντασή της ίσως να είναι μεγαλύτερη τώρα που είστε χώρια σε σύγκριση με την περίοδο που ήσασταν μαζί.

Η οικειότητα που αναπτύξατε ως ζευγάρι δεν ήταν μια και περιελάμβανε όλους τους τομείς της σχέσης σας. Μπορεί κατά βάση να ήταν συναισθηματική και σωματική, αλλά δεν περιοριζόταν μόνο σε αυτούς τους τύπους. Η πνευματική (οτιδήποτε μοιραζόσασταν που αφορούσε την αυτο-βελτίωσή σας), η διανοητική (ο τρόπος που επικοινωνούσατε, οι διάλογοι κι οι συζητήσεις σας) και η βιωματική (ο τρόπος που αντιμετωπίζατε τις προκλήσεις ως ζευγάρι) ήταν εξίσου σημαντικοί τύποι κι έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο στο να έρθετε πιο κοντά. Σε όσους περισσότερους τομείς είχατε καταφέρει ν’ αναπτύξετε οικειότητα, τόσο περισσότερες πιθανότητες είχατε να νιώθετε ασφάλεια μέσα στη σχέση, όπως, επίσης, και τόσο περισσότερο μέστωνε η σχέση.

 

 

Οικειότητα δε σημαίνει πως γνωρίζεις τα πάντα για το άλλο άτομο ή πως ο άλλος είναι πλέον προβλέψιμος. Ως ένα βαθμό αυτό συμβαίνει, όμως ποτέ ολοκληρωτικά. Όσο η σχέση είναι ενεργή, το παιχνίδι της ανακάλυψης είναι κι αυτό ενεργό και τυχόν «εκπλήξεις» μέρος του παιχνιδιού. Ως εκ τούτου, όση οικειότητα κι αν υπήρχε μεταξύ σας δεν ακύρωνε τυχόν συνέπειες που θα επέφερε μια ανεπιθύμητη για την άλλη πλευρά συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο η ενεργή σχέση σε κρατούσε αλέρτ και μέσα σ΄ αυτήν, εσύ με έναν τρόπο αυτόματο συνυπολόγιζες οικειότητα, συνέπειες και συναισθήματα κι αναλόγως δρούσες, αντιδρούσες, προχωρούσες. Με λίγα λόγια ήσουν κι εσύ ενεργό μέλος μέσα σε αυτήν, τόσο σωματικά όσο ψυχικά και πνευματικά.

Όταν η σχέση σταματάει να είναι ενεργή και γίνεται παρελθόν, αυτό που μένει είναι το αποτύπωμα που αφήνει και μια παράξενη οικειότητα. Μια οικειότητα που έχει διαφορετική γεύση από αυτή που ένιωθες όταν ήσασταν ζευγάρι, γιατί δε συνυπάρχει με καμιά «συνέπεια για τη σχέση» ούτε με κάποια ανακάλυψη που την αφορά. Είναι η οικειότητα που εμπλέκεται μέσα στην ασφάλεια της απόστασης. Αυτή που έχει αποκτηθεί μέσα από την στενή επαφή, αλλά ταυτόχρονα έχει παγώσει στο χρόνο. Δε ζητάει ούτε να τη διατηρήσεις ούτε να την αμφισβητήσεις. Γι’ αυτό, ίσως, να είναι πιο ελεύθερη. Είναι παράξενη, γιατί αφορά ένα άτομο που γνωρίζεις τόσα πολλά γι’ αυτό. Ίσως περισσότερα από κάθε άλλον. Παράλληλα, όμως, είναι κι ένα άτομο που φέρει την άβολη ταμπέλα των «πρώην» και δημιουργεί αυτή την άκομψη αμηχανία, αποτέλεσμα αυτής της αντίθεσης του τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακριά.

Το παρελθόν, ό,τι και ν’ αφορά, αφήνει πάντα το στίγμα του. Οι σχέσεις που ανήκουν εκεί δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Επίσης, είναι δυναμικό, αφού βασίζεται στον χρόνο. Όσο μεγαλώνει εκείνος, τόσο πιο μακρινό γίνεται. Όσο πιο μακρινό γίνεται, τόσο περισσότερο εξομαλύνει τα συναισθήματα. Σε βάζει στη θέση του παρατηρητή και δημιουργεί μια απόσταση ανάμεσα σε σένα και σε όσα έχουν συμβεί. Αποστασιοποιείσαι από τα γεγονότα, δε χρειάζεται να εμπλακείς συναισθηματικά ή πρακτικά. Απλώς θυμάσαι. Αυτό συμβάλλει στο να δημιουργείται μια αίσθηση οικειότητας έξω από τη σχέση που σου προσφέρει έναν τύπο ασφάλειας διαφορετικό από την ασφάλεια που σου πρόσφερε η οικειότητα μέσα στη σχέση. Αυτή η διαφορά δίνει μια ξεχωριστή απόχρωση σ’ αυτή την αίσθηση. Τόσο γνωστή κι από την άλλη τόσο νέα. Γι’ αυτό και τόσο παράξενη.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ευαγγελία Θεοδωρούδα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου