«Μα γιατί οι gay πρέπει να κάνουν παρέλαση;» - Σε κάθε Pride η ίδια ερώτηση

Θεωρώ ότι δεν είναι ή δε θα έπρεπε να είναι απαραίτητο να αναλύουμε κάθε χρόνο με αφορμή το gay pride την αναγκαιότητα μιας κατάστασης που άλλοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ως δικαίωμα στην εκδήλωση του εαυτού, άλλοι ως διαμαρτυρία, άλλοι ως απελευθέρωση κι επιδίωξη της δικαιοσύνης. Παρ‘ όλα αυτά η πραγματικότητα που επικρατεί καθιστά όντως αναγκαίο το να αφιερώνουμε χρόνο μιλώντας για πράγματα αυτονόητα, κάθε φορά.

Πολλοί και πολλές εκεί έξω αναρωτιούνται συχνά γιατί έχουν ανάγκη τα Λοάτκι+ άτομα να παρελαύνουν κάθε χρόνο λες και αποτελεί λόγο υπερηφάνειας η σ3ξουαλικότητά τους. Άλλοι έχοντας καλή πρόθεση θεωρούν πως δεν είναι απαραίτητη αυτή η μορφή έκφρασης αφού δεν είμαστε κάτι το ιδιαίτερο τα άτομα που ανήκουμε στην κοινότητα. Εννοώντας ότι είμαστε ήδη άνθρωποι όπως όλοι κι η σ3ξουαλικότητά μας δε θα έπρεπε καν να μας θέτει στο οποιοδήποτε περιθώριο ή βάθρο. Υπάρχουν κι εκείνοι/ες που προβληματίζονται ή ενοχλούνται λόγω του τρόπου παρουσίασης του pride, που το βλέπουν ως καρναβάλι, ως αχρείαστα προκλητικό, ακόμη και χυδαίο.

Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που μπορεί να συνδυάζεται και με κάποια ή κάποιες από τις παραπάνω είναι η σκληροπυρηνικοί υπέρμαχοι του γνωστού τρίπτυχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Η κατηγορία αυτή πάντα εκφράζεται με χαρακτηρισμούς φοβικούς, ακραία υποτιμητικούς, προσβλητικούς, αυθαίρετους, χυδαiους κι αποτελεί η ίδια έναν από τους πιο σημαντικούς λόγους ύπαρξης του gay pride.

Δε χρειάζεται καν κάτι περισσότερο από μια απλή διαδικτυακή βόλτα σε σχόλια κάτω από άρθρα που θίγουν τη συγκεκριμένη εκδήλωση για να καταλάβει κανείς ότι, παρότι άλλαξαν σημαντικά οι εποχές και πλέον μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας έχει την παιδεία να σταθεί στο πλευρό μας, ένα σημαντικότατο ποσοστό εξακολουθεί να ασκεί λεκτική κακ0ποίηση εξοργιστικού βαθμού στα Λοάτκι+ άτομα. Kακ0ποίηση η οποία εκτός πληκτρολογίου θα μπορούσε άνετα να οδηγήσει και σε σωματική βiα όπως αυτή που δέχτηκαν πριν κάποιους μήνες δύο τρανς συνάνθρωποί μας στη Θεσσαλονίκη.

Αν, λοιπόν, ανήκεις στους σκεπτικιστές σε ό,τι αφορά το gay pride, θα σου πω να μην κρίνεις από τον εαυτό σου αν εσύ έχεις μάθει να σέβεσαι τη διαφορετικότητα. Κάνε μια μικρή έρευνα μέσω σόσιαλ έξω από τους διαδικτυακούς σου φίλους και στον περίγυρό σου έξω από τον κύκλο της παρέας σου. Τότε θα καταλάβεις ότι το gay pride δεν είναι μια γιορτή χαράς, ξεγνοιασιάς, καρναβαλιού και γκλίτερ. Θα καταλάβεις ότι το gay pride είναι ένας αγώνας ορατότητας με διαβαθμίσεις όπου πολλές φορές αναλόγως με την ανάγκη αυτοδιάθεσης, καταπίεσης και βιωμάτων του κάθε ατόμου εκφράζεται διαφορετικά.

Αν σε ενοχλεί το κομμάτι του εκείνο που εμφανίζεται στα μάτια σου προκλητικό και το οποίο απαρτίζεται από ημίγuμνους ανθρώπους, τρανς, πολυχρωμία, γκλίτερ, έντονο μακιγιάζ κλπ, ίσως θα μπορούσα να σου δώσω μια σκέψη ώστε να την αξιολογήσεις αφού την επεξεργαστείς. Όλος ο κόσμος αποτελείται από ατομικές διαφορετικότητες που δεν αφορούν μόνο τη σ3ξουαλικότητα. Όπως και στο περιβάλλον που κινείσαι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός με ό,τι αυτό συνεπάγεται έτσι και εντός του πλαισίου της Λοατκι+ κοινότητας υπάρχουν υποσύνολα ατομικοτήτων με διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες κι ανάγκες.

Το άτομο που θα δεις πάνω σε ένα άρμα να χορεύει ημίγuμνο δε διαφέρει σε κάτι από τις γuμνές διαμαρτυρίες που λαμβάνουν χώρα για διαφορετικά κοινωνικά θέματα. Μπορεί εμένα ως Έλλη να μη μου ταιριάζει ως έκφραση αλλά εγώ είμαι εγώ και δεν αντιπροσωπεύω όλον τον Λοακτι+ πληθυσμό. Αντίστοιχα δεν αντιπροσωπεύει όλον τον Λοακτι+ πλυθησμό ένα συγκεκριμένο άτομο μέσα στο πλήθος.

Η δική του ανάγκη είναι να κάνει ένα statement με αυτόν τον τρόπο, να «εκμεταλλευτεί», αν θέλεις, με την καλή έννοια την απελευθέρωση που προσφέρει η μέρα και να εκφράσει στον μέγιστο βαθμό όσα έχει καταπιέσει μέχρι τώρα εξαιτίας μιας υποκριτικά σεμνότυφης κοινωνίας. Σου τρίβει εν ολίγοις έτσι στα μούτρα που λέμε σε όλο της το μεγαλείο τη γύμvια του κορμιού του που ταυτίζεται με τη σ3ξουαλικότητά του, τρίβοντάς σου παράλληλα στα μούτρα όλη την υποκρισία της κοινωνίας μέσα στην οποία ζεις.

Η αισθητική μας δεν αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο απόρριψης ενός ανθρώπου ούτε αντικειμενική απόδειξη ότι ο εκάστοτε άνθρωπος όντως μας βλάπτει. Σε όλη τη μέχρι τώρα straight πορεία σου κανείς δε σου επέβαλε να κρυφτείς στα όρια του κρεβατιού σου για να σεβαστείς τη σχέση σου και το ποιο άτομο αγαπάς. Σε όλη τη μέχρι τώρα straight πορεία σου δε σου επέβαλε ποτέ κανείς να ντύνεσαι διαφορετικά από αυτό που νιώθεις σε ό,τι σχετίζεται με το βιολογικό σου φύλο ή τον σ3ξουαλικό σου προσανατολισμό. Δε σου επέβαλε ποτέ κανείς να γίνεις gay, bi, trans.

Σου επιβάλλονται καθημερινά, όμως, χίλια-δυο άλλα πράγματα που έχουν καταντήσει την ύπαρξή σου μίζερη. Αντί να στρέφεις όλο σου το μίσος, λοιπόν, σε μια ομάδα ανθρώπων που θέλουν να μπορούν να είναι αυτό που είναι ίσως θα έπρεπε να αξιοποιήσεις την οποία οργή σου για να αλλάξεις τα κακώς κείμενα ενός κόσμου που έχει μάθει να αυτοκαταστρέφεται. Εξάλλου, είσαι κομμάτι του κι αν δεν ξεκινήσεις από σένα μην περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος.