Την πρώτη φορά δεν την ξεχνάς ποτέ. Όσοι και όσες κι αν περάσουν από το κρεβάτι σου η πρώτη φορά θα είναι πάντοτε σαν ένα γλυκόπικρο ποτήρι βότκα. Στην αρχή σε καίει, αλλά μετά συνηθίζεις, ξεθωριάζει η γεύση στον ουρανίσκο, αλλά πάντοτε το θυμάσαι και το συγκρίνεις με τα ποτά που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια. Αν δε, είσαι απ’ αυτούς που έμειναν στο πρώτο ποτήρι τότε ‘ναι μεν μπορεί να έχεις την επιθυμία να δοκιμάσεις κι άλλα, ωστόσο δεν παύεις να το γεύεσαι και να το ξαναγεύεσαι με παρονομαστή τις δικές σου ηθικές αναστολές και τον προσωπικό σου τρόπο σκέψης. Η σκέψη, όμως, είναι αθώα αμαρτία και σ’ αυτήν επιδιδόμαστε όλοι.

Έχεις την αίσθηση ότι τώρα αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου, αυτό για το οποίο έχεις ακούσει τόσα σε συζητήσεις με φίλους, σε ερωτικά λογοπαίγνια και σε ρομαντικές ταινίες. Η αυτοπεποίθηση που ξεπροβάλλει ξαφνικά -και πηγάζει από το πουθενά- αποτελεί τις χημικές ενώσεις που «διασπώνται» όταν συναντάς το πρόσωπο που ποτέ δε φαντάστηκες ότι θα συναντούσες και που νιώθεις πως δε θα υπάρξει άλλο, κι η φαντασίωση αυτή καμιά φορά παίρνει σάρκα και οστά. Πόσα μηνύματα αντάλλαζες και πόσες σκέψεις έκανες με το νεανικό σου μυαλό όταν συνάντησες εκείνο το πρώτο πρόσωπο που σου έδειξε ή που του έδειξες μια διαφορετική πτυχή της ενήλικης ζωής και μέσα από αυτό ανακαλύψατε νέες πλευρές του εαυτού σας; Αν άκουγα να μου το λένε, μέσα στο κρεβάτι ή στον καναπέ στον οποίο βρίσκομαι τώρα και διαβάζω το άρθρο, θα έκανα την προσπάθεια να βρω το παλιό μου κινητό και να μπω να δω από περιέργεια τη συνομιλία. Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά να μπεις στο messenger και να δεις τι είδους μηνύματα έστελνες, αλλά να ξέρεις πως πάντοτε παραμονεύει «ο κίνδυνος του αντίχειρα», εξαιτίας του οποίου πολλοί περάσαμε εφιαλτικές βραδιές μετάνοιας.

Εν ολίγοις, η πρώτη φορά είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την «αφέλεια» και τη μαγεία που αυτή προσδίδει σε μια συναινετική πράξη δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν, συζήτησαν και μοιράστηκαν στιγμές που αποτέλεσαν σταθμό στην ερωτική τους ζωή. Για άλλους η πρώτη φορά ήταν κάτι που απλώς συνέβη και τελείωσε άδοξα. Ο καθένας γνωρίζει τι ισχύει για τον εαυτό του. Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες η πρώτη φορά ήταν σημαντική και ενδεχομένως καθοριστική για την μετέπειτα ερωτική ζωή τους. Για κάποιους σήμαινε κάτι περισσότερο, ενώ για άλλους κάτι λιγότερο. Για κάποιους η πρώτη φορά είχε όντως γεύση βότκας, ενώ για κάποιους άλλους ήταν απλώς ένα πρώτο ποτήρι βότκα.

Η πρώτη φορά είναι μοναδική στην κυριολεξία. Είναι απ’ τις εμπειρίες που δεν ξεχνιούνται και που μόνο η διάσειση μπορεί να αφαιρέσει – κι αυτή προσωρινά. Είναι η φάση της γνωριμίας με τον όρο «καύλα», ενώ για άλλους η συνάντηση με τον όρο του κοινωνικού κατάλοιπου της ενοχής και της καύλας μαζί. Αυτοανακαλύπτεσαι, το ζεις, το νιώθεις και το σκέφτεσαι παράλληλα τόσο την ώρα της «μέθης» όσο και μετά, όταν το ομολογείς στους άγρυπνους φρουρούς-φίλους που την ώρα εκείνη βρίσκονταν είτε σε άγνοια, είτε σε επιφυλακή για όσα διαδραματίζονταν στο άλλοτε παιδικό δωμάτιο. Την πρώτη φορά δεν την ξεχνάς ποτέ. Ήταν άλλωστε απ’ τις φορές στη ζωή σου που δοκίμασες κάτι κάτι το οποίο δεν σου είχε διδάξει ποτέ κανείς!

Συντάκτης: Γιώργος Γκαρακλίδης
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.