Όταν μια σχέση τελειώνει, υπάρχουν παράγοντες που άλλοτε κάνουν τη διαδικασία αρκετά επώδυνη κι άλλοτε λιγότερο τραυματική. Κάποιοι μπορεί να χρειαστούν μήνες για να ξεπεράσουν έναν χωρισμό, εστιάζοντας περισσότερο στον εαυτό τους, στα πιθανά λάθη που οδήγησαν τη σχέση τους στο σημείο αυτό, σε πιθανές βελτιώσεις. Κάποιοι άλλοι μπορεί να βγουν κατευθείαν για κυνήγι, ανάλογα το είδος της σχέσης που είχαν αναπτύξει με τον πρώην σύντροφό τους, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν μια και καλή τον συμβατικό ή ακόμη και έντονο –καθόλου απίθανο μην το βρίσκεις, υπάρχουν κι αυτοί–  χωρισμό τους. Επιδιώκοντας, συνήθως, να ζήσουν εμπειρίες που μέχρι πρότινος είχαν στερηθεί.

Αν έχεις αντιληφθεί πως δυσκολεύεσαι αρκετά να ξεπεράσεις μια σχέση σου ύστερα από έναν χωρισμό τότε πιθανώς να σε αφορά ο αγχώδης τύπος δεσμού. Θα έλεγε κανείς πως είναι κι αυτό ένα είδος προσκόλλησης και μάλιστα υπάρχουν τέσσερα είδη αυτού: ο ασφαλής, ο αποφευκτικός, ο αποδιοργανωμένος, και τέλος ο αγχώδης, όπως αναφέραμε.

Όλα ξεκινούν στη διάρκεια των παιδικών μας χρόνων, στα οποία και βασίζεται η θεωρία της προσκόλλησης, που έχει να κάνει με τον συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεις με τον/τους γονείς σου, ή τους φροντιστές σου, τόσο ως βρέφος αλλά κι ως παιδί. Η ποιότητα της σχέσης που δημιουργείται το τρέχον χρονικό διάστημα έχει αντίκτυπο στις προσδοκίες σου, στις σχέσεις που θα συνάψεις με τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου στην ενήλικη ζωή σου.

Στον αγχώδη δεσμό, μπορεί κατά την πρώιμη παιδική ηλικία του ατόμου ένα καίριο πρόσωπο να μην ικανοποιούσε, ή τουλάχιστον να μην ικανοποιούσε τόσο αξιόπιστα, τις συναισθηματικές ανάγκες του. Σταδιακά, όλο αυτό δημιούργησε το άγχος μιας πιθανής εγκατάλειψης, που είχε ως συνέπεια το άτομο αυτό να αναζητά μέχρι και σήμερα διαρκώς την επιβεβαίωση από τους ανθρώπους γύρω του, και ειδικότερα από τον σύντροφό του, καθώς συνεχώς επιδιώκει να νιώθει ότι το άτομο που έχει στο πλευρό του το αγαπά και θέλει να είναι μαζί του.

Αν ένα άτομο βιώνει αγχώδη τύπο δεσμού, τότε παρατηρούμε πως ο χρόνος που θα χρειαστεί για να καταφέρει να ξεπεράσει μια προηγούμενη σχέση του είναι πολύ περισσότερος από εκείνο το άτομο που είχε έναν ασφαλή τύπο προσκόλλησης, για παράδειγμα. Το άτομο αυτό νιώθει έντονη ανασφάλεια και θεωρεί πως δεν αξίζει την προσοχή, τη φροντίδα και την αγάπη ενός ανθρώπου. Ίσως να διακρίνεις από πλευράς του μια έντονη ζήλια, όπως και κτητικότητα, διότι στην ιδέα και μόνο της απόρριψης χάνει τη γη από τα πόδια του και η μοναξιά αποτελεί σίγουρα έναν από τους μεγαλύτερούς του φόβους. Οπότε, με τον τρόπο αυτό διεκδικεί αυτό που θεωρεί πως του ανήκει, αυτό που φοβάται πως αν φύγει, θα ανοίξει μια τεράστια πληγή που έχει ριζώσει μέσα του από τα πρώτα κιόλας βήματά του στον κόσμο.

Αν όλα τα παραπάνω σου φαίνονται εξαιρετικά γνώριμα, καλό θα ήταν να ξεκινήσεις με το να κόψεις μαχαίρι την υπερανάλυση. Μπορεί να αναπολείς τις όμορφες στιγμές που έζησες στο πλευρό ενός ανθρώπου, να θέλεις να ανακαλύψεις τι ήταν αυτό που έφταιξε και φτάσατε στον χωρισμό, αν ακόμη σε σκέφτεται ή αν έχει προχωρήσει. Όμως, όσο επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει σενάρια που δίνουν και παίρνουν, βάζεις φωτιά στο μυαλό σου και δημιουργείς έναν φαύλο κύκλο, ενώ παρερμηνεύεις λόγια και καταστάσεις, καταστρέφοντας την ψυχική σου ηρεμία και υγεία. Παρατείνεις τον πόνο σου, ξύνεις συνεχώς την πληγή και δε δίνεις ευκαιρία στον εαυτό σου καν να προσπαθήσει να το ξεπεράσει.

Το να επιλέξεις να σταματήσεις να σκέφτεσαι τον πρώην σου είναι εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις,βέβαια. Δεν μπορείς εύκολα να προσπεράσεις όλα όσα έζησες στο πλευρό του. Ούτε είναι δυνατό να κλείσεις την πληγή διαγράφοντας τα κακά και κρατώντας μονάχα τα καλά που σου προσέφερε. Προτίμησε λοιπόν να εστιάσεις την προσοχή σε κάτι νέο. Βγες έξω και διασκέδασε με τους φίλους σου. Κάνε πράγματα που όσο βρισκόσουν σε αυτή τη σχέση και βούλιαζες, είχες στερηθεί. Επένδυσε σε σένα για σένα. Άνοιξε τους ορίζοντές σου ταξιδεύοντας σε νέα μέρη. Γνώρισε νέους ανθρώπους. Κάθε τι καινούριο που έρχεται στη ζωή σου, είναι και μια νέα εμπειρία που θα σε βοηθήσει να σταθείς και πάλι γερά στα πόδια σου και να εξελιχθείς.

Μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια από τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν, που έχουν δείξει έμπρακτα την αγάπη τους και την παρουσία τους στη ζωή σου. Όταν αντιμετωπίζεις αγχώδη τύπο δεσμού, το να στηριχτείς σε ανθρώπους που ανήκουν στον κύκλο σου και στο στενό οικογενειακό σου περιβάλλον θα σε βοηθήσει να θυμηθείς τη σημαντικότητά σου, τον ρόλο και τον σκοπό σου. Θα σε βοηθήσει να βρεις την αγάπη, τη ζεστασιά και την ασφάλεια εκείνη που αναζητούσες, ίσως, σε λάθος πρόσωπα. Οι άνθρωποί σου δε θα σε κρίνουν, θα σου δώσουν τον χώρο εκείνο που χρειάζεσαι για να εκφράσεις όλα εκείνα που νιώθεις και θάβεις μέσα σου. Μη διστάσεις να ανοιχτείς, λοιπόν και μην αφήσεις το άγχος σου να νικήσει.

Και αν νιώθεις πως κι εκεί δε σε καταλαβαίνουν, αν νιώθεις πως κανείς τους δεν μπορεί να σε βοηθήσει, μη διστάσεις να ζητήσεις και τη γνώμη ενός ειδικού. Ίσως έτσι καταφέρεις να ξεπεράσεις κάθε σου τραύμα, μικρό ή μεγάλο. Ένα τραύμα που επιβίωσε σε βάθος χρόνου και ψάχνει τρόπο να επουλωθεί. Ίσως κι όχι, μα θα έχεις προσπαθήσει και θα έχεις σίγουρα κάνει μια πολύ δυνατή αρχή.

Συντάκτης: Λαμπρινή Νταβέλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου