Με τον ερχομό ενός νέου ατόμου σε κάθε οικογένεια, ενός παιδιού, όλα τα μέλη της πλημμυρίζουν από χαρά κι ευτυχία. Το πλασματάκι αυτό ίσως να μην αντιλαμβάνεται από την αρχή τη σημαντική θέση που κατέχει στη ζωή τους, μέσα από τα λόγια που ακούει, αλλά στην πορεία συνηθίζει και καταλαβαίνει τις φωνές των γύρω του, όπως και τις τρυφερές αγκαλιές που δέχεται. Εκτός όμως απ’ αυτές τις συγκινητικές στιγμές, η οικογένεια για να εκφράσει τα συναισθήματά της, το γεμίζει δώρα. Κάθε επίσκεψη είναι αφορμή για ένα νέο δώρο.

Βρίσκεται λοιπόν περικυκλωμένο από χαριτωμένα λούτρινα ζωάκια, από παιχνίδια με δυνατούς ήχους, από παραμύθια, από κάθε λογής φανταχτερά αντικείμενα. Καθώς μεγαλώνει, όπως δένεται με τους γονείς του, έτσι δένεται και με συγκεκριμένα αντικείμενα. Τα παιχνίδια του βρίσκονται γύρω του καιρό, αν και το πιο πιθανό είναι τα περισσότερα να τα έχει συνηθίσει και να έχει χάσει το ενδιαφέρον του. Όμως υπάρχουν ένα ή δύο απ’ αυτά, τα οποία έχει ξεχωρίσει. Κι αυτό φαίνεται από την πρώτη φορά που θα τα πάρει στα χέρια του, παίζει συνέχεια μαζί τους και όταν δεν είναι στο οπτικό του πεδίο, τα αποζητά. Θέλει να είναι διαρκώς κοντά του γιατί νιώθει μ’ αυτά σιγουριά κι ασφάλεια.

Αυτά συνήθως είναι δώρα από κάποιο κοντινό του πρόσωπο. Το παιδί τα έχει αγαπήσει και τα έχει ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα. Δεν τα διέκρινε επειδή είναι καλύτερα ή ακριβότερα αλλά γιατί του αποπνέουν ένα αίσθημα χαράς κάθε φορά που τα επεξεργάζεται. Μπορεί να είναι η αίσθησή τους, η υφή, τα χρώματα ή η μυρωδιά τους. Τα έχει μαζί του σαν φυλαχτό ή γούρι ή πολύ απλά επειδή του θυμίζουν την τρυφερή παιδική ηλικία και το άτομό τα έφερε για πρώτη φορά στη ζωή του.

Σύμφωνα μ’ έρευνες, από ψυχολογικής άποψης, τα δώρα είναι σημαντικά γιατί βοηθούν στη νοητική, ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη κάθε ατόμου. Είναι μια μορφή έκφρασης των συναισθημάτων της αγάπης, της συμπάθειας και της αφοσίωσης που τρέφει κάνεις προς τον δέκτη του. Περιέχουν την ενδυνάμωση και τη σύζευξη των σχέσεων των ανθρώπων γι’ αυτό και λειτουργούν ευεργετικά σε καθένα από μας και κυρίως τα παιδιά. Το δώρο έχει διπλή αξία, μην ξεχνάμε ότι εκτός από το παιδί στου οποίου την ψυχολογία επιδρά θετικά, έχει οφέλη και στην ψυχολογία εκείνου που το προσφέρει.

Η μεγάλη αξία που έχουν τα αντικείμενα αυτά στη ζωή μας, κατοχυρώνεται κι από το γεγονός ότι στην ιδέα και μόνο πως μπορεί να χαθούν, τους περισσότερους μάς πιάνει πανικός. Δεν μπορείς ούτε να διανοηθείς ότι ξυπνώντας ένα πρωί, μπορεί το πολύτιμο αντικείμενο σού να μη βρίσκεται πια στη θέση του.

Εκτός όμως από την οικογένεια, τα δώρα αυτά μπορεί να προέρχονται από τους πρώτους φίλους  ή από τον πρώτο παιδικό έρωτα. Μια κάρτα, μια ζωγραφιά, ένα απλό κουκλάκι που μπορεί να το έχει ο ίδιος και ν’ αποφάσισε να το χαρίσει σε σένα, κάνει το αντικείμενο αυτό ν’ αξίζει πολλά. Η κίνηση δείχνει την ανιδιοτέλεια και την αγνότητα που υπάρχει σε κάθε παιδική ψυχή και πως η σημασία του βασίζεται στην κίνηση της προσφοράς κι όχι στην αγορά ενός ακριβού δώρου επιδεικνύοντας έτσι τη χρηματική του αξία. Γι’ αυτό και τα δώρα που είναι «από καρδιάς» είναι τα πολυτιμότερα.

Καθώς μεγαλώνουμε σίγουρα δεχόμαστε καλύτερα κι ακριβότερα δώρα, τα οποία όμως δεν μπορούν να πάρουν τη θέση των παιδικών. Γι’ αυτό συχνά δε μας πειράζει εάν ένα νέο δώρο, για παράδειγμα ένα ρούχο, σκιστεί ή χαθεί, γιατί ξέρουμε ότι εύκολα θα βρούμε ένα άλλο το αντικαταστήσουμε. Όμως εκείνα τα ξεχωριστά δώρα, τα παιδικά, βρίσκονται σε ασφαλή θέση διότι είναι αναντικατάστατα και κάθε φορά που τα κοιτάμε θυμόμαστε κι από μια ιστορία. Κι αυτές οι ιστορίες, είναι οι ίδιες που θα μείνουν μέσα μας ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα χαθούν στο χρόνο.

 

Συντάκτης: Φωτεινή Τζατζάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου