Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.

 

Γράφει η Παναγιώτα Πάντιου.

 

Κάθε καλοκαίρι έχει και τη δική του ιστορία. Μια ιστορία που τη δημιουργούν οι στιγμές. 
Καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα, ήλιος, ξεγνοιασιά, αρώματα και πολύ έρωτα. Αυτόν τον έρωτα που σε μαγεύει, που οι στιγμές του είναι καυτές όπως ο ήλιος που καίει τα πρωινά. Το καλοκαίρι του καθενός αποκτά άλλο νόημα όταν ζει όλες αυτές τις στιγμές με τον άνθρωπό του, με το δικό του έρωτα.

Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι διήρκεσε μόλις δύο εβδομάδες. Ζω σε μια περιοχή, μακριά από θάλασσα και λούσα, στις Σέρρες ενώ το αγόρι μου ζει ίσως στο πιο όμορφο και μαγευτικό νησί, την Κρήτη. Η απόσταση είναι αυτή που μας εμπόδιζε εξαρχής να ζήσουμε όλες τις στιγμές που θα θέλαμε μαζί, η μόνη λύση ήταν ο συμβιβασμός και η υπομονή. Υπομονή για την στιγμή εκείνη όπου τα σώματά μας θα γίνουν ένα και πάλι και όλα αυτά που είχαμε ονειρευτεί και σχεδιάσει θα πραγματοποιηθούν. Αυτή η στιγμή συνέβη το τελευταίο καλοκαίρι μιας και οι υποχρεώσεις δε μας το επέτρεπαν νωρίτερα.

Αποφασίσαμε από κοινού να περάσουμε τις μέρες που θα είμαστε μαζί στο νησί του, στην πανέμορφη Κρήτη. Εκεί όπου πρώτη φορά συναντήθηκαν τα βλέμματά μας και ήταν αρκετό για να δημιουργηθεί ένας μεγάλος έρωτας. Το μέρος που επιλέξαμε να μείνουμε ήταν ένα απ’ τα καλύτερα ξενοδοχεία στο κέντρο του Ηρακλείου.

Τα πρωινά μας ξεκινούσαν πάντα με τεμπελιά. Ίσως ήταν η θέα του μπαλκονιού μας που ευθύνονταν γι αυτό. Το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας που μας γαλήνευε και το επιβλητικό πέτρινο κάστρο να δεσπόζει στα παράλια της προκαλώντας τον θαυμασμό μας κάθε πρωί.

Αφού πρώτα παίρναμε πρωινό στο κρεβάτι -συνοδευόμενο πάντα απ’ τα λουλούδια μ’ αρέσουν -συνεχίζαμε με την ξενάγησή του στα πιο όμορφα και ρομαντικά μέρη του Ηρακλείου. Ελάχιστες φορές καταλήξαμε σε κάποια παραλιακή ταβέρνα, κι αυτό όμως είχε την δική του μαγεία. Η μυρωδιά της θάλασσας και των θαλασσινών, η ρακή που άφηνε γλυκόπικρη γεύση στον ουρανίσκο και μια ελαφρά ζαλάδα, η μελωδία που έβγαινε απ’ τα λαούτα ήταν αυτά που μας δημιουργούσαν αισθήματα χαλάρωσης, ξεγνοιασιάς αλλά και αγάπης. Ήμουν εκεί, με τον άνθρωπο που αγαπώ, με κρατούσε απ’ το χέρι και τα μάτια μας επικοινωνούσαν δίχως καμιά λέξη να βγει από στόμα, έλιωνα. Αν αυτό δεν είναι έρωτας τότε τι είναι;

Ύστερα κι όταν ο ήλιος άρχισε να δύει πηγαίναμε στην παραλία όπου πιασμένοι χέρι χέρι συζητούσαμε ενώ το κύμα έσκαγε απαλά στα πόδια μας τόσο, όσο ήταν αρκετό για να ξυπνήσουν όλες οι αισθήσεις του κορμιού. Ήταν αυτός ο αποπλανητικός συνδυασμός αρωμάτων απ’ τη ρακή και την αρμύρα της θάλασσας που μας μεθούσε. Το συνδυασμό αυτό που ολοκλήρωναν τα φώτα που μισοφαίνονταν απ’ τους φάρους κι έκαναν την ατμόσφαιρα πιο ερωτική, πιο αισθησιακή. Πώς να αντισταθείς;

Τα κορμιά βουβά να φωνάζουν «Σε θέλω» κι εσύ απλά να παραδίνεσαι. Γίνεσαι ένα με τον άνθρωπό σου κάτω από το φως των αστεριών, πέρα από τα αδιάκριτα βλέμματα, με μόνη σας παρέα τον ήχο των κυμάτων που συνέχιζαν να σκάνε απαλά στην αμμουδιά. Αυτή η αίσθηση της απόλυτης ολοκλήρωσης σε μαγεύει, σε εκστασιάζει! Σε κάνει να ερωτεύεσαι ολοένα και πιο πολύ, να δημιουργείς στιγμές και αναμνήσεις που πλέον θα τις συνδέεις με αυτό το μέρος.

Τα βράδια κοιμόμασταν πάντα αγκαλιά. Το κεφάλι μου ακουμπούσε στο γυμνό του στήθος κι έτσι ένιωθα το χτύπο της καρδιάς του ενώ αυτός μου χάιδευε τα μαλλιά -πάντα φυσικά με Κρητικά τραγούδια αγάπης να ακούγονται σιγανά απ’ το κινητό του. Το αεράκι που έμπαινε από το μισάνοιχτο παράθυρο δεν ήταν αρκετό για να σβήσει την κάψα των κορμιών και πάλι έπιανα τον εαυτό μου να χάνεται, να παραδίνεται στον έρωτα του ξανά και ξανά, μέχρι το πρωί. Το πάθος και η έλξη μεγάλη και αμοιβαία για δύο σώματα, δυο ψυχές που είχαν να ειδωθούν καιρό και τώρα αλληλοσυμπληρώνονται και παραδίνονται στη νύχτα. Αυτήν την καλοκαιρινή νύχτα.

Καθώς οι μέρες του αποχωρισμού πλησίαζαν προσπαθούσαμε να εκμεταλλευτούμε κάθε λεπτό που περνούσαμε μαζί. Να εκμεταλλευτούμε την ελευθερία και την τρέλα του καλοκαιριού τις στιγμές εκείνες στη θάλασσα που με σήκωνε στους ώμους του δίχως να νοιαστεί για τον αμέτρητο κόσμο που εκείνη τη στιγμή κοιτούσε και προσπαθούσε ανεπιτυχώς να κρύψει το γελάκι του. Όλες αυτές τις στιγμές που σε λίγο θα ήταν μια όμορφη, πολύ όμορφη ανάμνηση. Τις στιγμές που μου χάρισαν το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι. Γιατί έρωτας δεν είναι μόνο η πράξη αλλά και οι βόλτες, τα χαμόγελα, οι αναμνήσεις που μοιράζεσαι με άτομα δικά σου.

Η δική μου καλοκαιρινή ιστορία λοιπόν δεν είχε τρελό ξεφάντωμα στα beach bar με άφθονο ποτό και έρωτες προσωρινούς και επιπόλαιους. Είχε όλες αυτές τις στιγμές με τον άνθρωπό μου που μου πρόσφερε χαρά, ξεγνοιασιά, αναζωογόνηση και φυσικά έρωτα. Αντικειμενικό κι αληθινό έρωτα δημιουργώντας έτσι το πρώτο πιο όμορφο και ερωτικό μου καλοκαίρι.

 

Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.

Ψήφισε με like+share την ερωτική ιστορία της Παναγιώτας και χάρισέ της ένα ταξίδι για δύο, σε Σκιάθο, Σκόπελο ή Πάρο!