Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Γράφει ο Συμεών Σανδραμάνης.
Τι να πρωτοθυμηθώ; Τι να πρωτοεξιστορήσω; Όλα τα καλοκαίρια μου μια εμπειρία, μια περιπέτεια, ένα καινούριο έναυσμα για να ζω την κάθε στιγμή της ζωής μου έντονα δραστήρια και δημιουργικά.
Θα ήτανε θαρρώ τέτοια εποχή. Αρχές Ιούνη, αρχές μιας όμορφης περιόδου ξενοιασιάς χαλάρωσης και διακοπών. Η προσμονή των διακοπών ήταν το κίνητρο για ζωή. Τελειώματα της άνοιξης, ερωτευμένος κι εγώ, παρασυρμένος από τη μαγεία αυτού του υπέροχου συναισθήματος. Που σε κάνει να μην υπολογίζεις τη λύπη, να μη γνωρίζεις τι θα πει πόνος στη ζωή. Κουρασμένος από την εργασία μου, έβλεπα έτσι απομεσήμερο τον χάρτη της Ελλάδος για να επιλέξω έναν προορισμό που να ανταποκρίνεται στην επιθυμία μου για ζωή για ανεμελιά μαζί με το ταίρι που αγαπούσα.
Και να σου σαν από μηχανής θεός το μέρος, η γαλήνη του προορισμού, η σκέψη ότι εκεί θα βρω τον παράδεισο μαζί με το κορίτσι που αγαπώ. Εκεί όπου ο έρωτάς μου για εκείνη θα φτιάξει την ομορφότερη κατάσταση, τις ομορφότερες διακοπές, την ολοκλήρωση της χαράς που ένιωθα για εκείνη.
Μια χαρά που πήγαζε από εκείνη για εκείνη.
Ήμουν τόσο μα τόσο πολύ ερωτευμένος που γνώριζα από την πρώτη στιγμή ότι αυτός ο προορισμός θα ήταν για εμάς το λιμάνι όπου θα βρίσκαμε τη γαλήνη την ησυχία. Εκεί όπου ο έρωτάς μας θα μας έφτανε στα ουράνια. Η σκέψη ότι εκεί θα κάναμε πράξη όλα αυτά που νιώθαμε ο ένας για τον άλλο θα μας έφτανε στο αποκορύφωμα της αγάπης μας. Ξεκινήσαμε λοιπόν για το ταξίδι αφού βέβαια είχαμε τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες πίσω μας.
Ο δρόμος μας μακρύς σαν τον ορίζοντα όπου ποτέ το βλέμμα δε σταματά. Ξέραμε ότι εκεί που θα πηγαίναμε θα ήταν η καλύτερη ευκαιρία να αφιερώσουμε χρόνο ο ένας για τον άλλο έπειτα από ένα χειμώνα κούρασης και συνεχούς αγώνα επιβίωσης. Την αγαπούσα τόσο μα τόσο πολύ που σκεφτόμουν μόνο να περάσω καλά τις λιγοστές μέρες των διακοπών μας. Και να, φτάσαμε!
«Τι ομορφιά που έχει ο ουρανός», μου είπε «όταν εκεί βλέπω αυτόν που αγαπώ». Γέλασα εγώ και με μιας την άρπαξα στην αγκαλιά μου και της έδωσα ένα μεγάλο φιλί. Άραγε θεέ μου, νιώθει πόσο πολύ την αγαπώ; Πόσο μου φτάνει μόνο και μόνο που την έχω μέσα στην αγκαλιά μου;
Η αγάπη της για εμένα διαχρονική. Σαν το νερό που αργοκυλάει σε μια πλαγιά ενός βουνού έπειτα από ένα δύσκολο χειμώνα ποτίζοντας της φύσης το χαλί που είναι ντυμένο με τα χρώματα του έρωτα και της αγάπης. Ο χρόνος των αξέχαστων διακοπών μας περνούσε αβίαστα λες και δε θα σταματούσε ποτέ. Η αγάπη μας όλο και τροφοδοτούσε τον έρωτα σαν το οξυγόνο που αναπνέουμε για να ζούμε.
Ό,τι και να κάναμε ήταν το τέλειο, το εξωπραγματικό το πιο ερωτικό μας καλοκαίρι αφού είχε ο ένας τον άλλο. Ήμασταν τόσο μα τόσο αγαπημένοι που θα γυρνούσαμε πίσω στην ρουτίνα μας πιο πολύ από πότε ερωτευμένοι, αφού θα είχαμε περάσει το πιο τέλειο καλοκαίρι στη ζωή μας κάνοντας πράγματα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε όσο δουλεύαμε τον προηγούμενο χειμώνα. Αυτές οι διακοπές χαράχτηκαν μέσα στην ψυχή μου και τώρα δα που τις διηγούμαι νιώθω σαν να είμαι εκεί στον παράδεισο μαζί της, σαν να με νοιώθει επάνω στο κορμί της ντυμένο με τα χρώματα του καλοκαιριού. Το αεράκι να χαϊδεύει τα κορμιά μας και η αρμύρα να γίνεται το αλατοπίπερο του έρωτά μας.
Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Ψήφισε με like+share την ερωτική ιστορία του Συμεών και χάρισέ του ένα ταξίδι για δύο, σε Σκιάθο, Σκόπελο ή Πάρο!
