Είναι γεγονός πως απ’ την ώρα που χτυπά μανιωδώς το ξυπνητήρι, πριν καν ανοίξουμε τα μάτια μας και φύγουμε για δουλειά, σχολή ή ό,τι άλλο μας ξυπνά, ήδη ονειρευόμαστε τη στιγμή που θα επιστρέψουμε σπίτι μας. Το περιμένουμε όλη μέρα, είναι η ανακουφιστική στιγμή που ξεφουσκώνουμε απ’ την τρεχάλα και το άγχος. Στο poll της εβδομάδας που μας πέρασε, με τις ψήφους σας δείξατε ξεκάθαρα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε όταν επιστρέφετε στο πιο οικείο περιβάλλον σας. Πάμε, λοιπόν, να δούμε ποια είναι στιγμή της ημέρας που με ανυπομονησία περιμένετε.

Στην 4η θέση, με ποσοστό 3,7%, βρίσκεται η απάντηση «Ένα φρεσκάρισμα και βγαίνω πάλι». Μετά από μια μέρα γεμάτη άγχος και πίεση, τι καλύτερο απ’ το να ξαναβγεις! Φυσικά όχι για δουλειά αυτή τη φορά κι υποχρεώσεις αλλά μια βόλτα με το παρεάκι. Κάθε γουλιά από μια ζεστή σοκολάτα ή μια παγωμένη μπίρα είναι καλύτερη από οποιοδήποτε ηρεμιστικό. Οι φίλοι είναι το καλύτερο antistress μετά από μια δύσκολη μέρα. Έτσι καταφέρνουμε να γυρίσουμε σπίτι χαλαρωμένοι κι ήρεμοι.

Στην 3η θέση, ψηφίστηκε η απάντηση «Φτιάχνω ή παραγγέλνω κάτι να φάω», με ποσοστό 21,24%. Εντάξει, αν είμαστε από αυτούς που δεν τρώμε πρωινό ή δεν έχουμε χρόνο να φάμε κάτι όλη μέρα, το μόνο που σκεφτόμαστε όταν γυρίζουμε σπίτι είναι τι θα φάμε. Σε συνδυασμό με το βαθμό της πείνας και της βαρεμάρας κάνουμε και την αντίστοιχη επιλογή. Αν προλάβαμε να τσιμπήσουμε κάτι πιο πριν, ίσως έχουμε όρεξη να μαγειρέψουμε ή την υπομονή να περιμένουμε το ντελίβερι που ξέρουμε πως αργεί, αλλά μας αρέσει. Σε περίπτωση μεγάλης πείνας κι ατελείωτης βαρεμάρας, πιθανόν να χαζοτσιμπήσουμε ό,τι βρούμε μπροστά μας, κάτι ξεχασμένο στο ψυγείο απ’ το προηγούμενο βράδυ ή να καταλήξουμε πάλι στον αγαπημένο σε όλους ντελιβερά της γειτονιάς, που είναι και σβέλτος.

Στη 2η θέση, με μικρή διαφορά απ’ την προηγούμενη και με ποσοστό 22,01%, επιλέξατε την απάντηση «Ένα μπάνιο για να χαλαρώσω». Και μόνο στο άκουσμα αυτής της φράσης είναι αλήθεια πως χαλαρώνουμε. Ένα μπάνιο είναι σαν ένα χάπι αναζωογόνησης. Βγάζει από πάνω μας ό,τι μας βαραίνει, ό,τι περιττό, το άγχος, την κούραση και φυσικά όλες τις εντάσεις της μέρας. Ανοίγουμε τη βρύση κι αφήνουμε το νερό να κάνει τα μαγικά του. Αν έχουμε σκοπό να κάνουμε κάτι μετά ή να βγούμε, είναι σημαντικό να μην ξεχαστούμε και χαλαρώσουμε πολύ, γιατί μετά μας βλέπω αγκαλιά με το μαξιλάρι. Στην περίπτωση, όμως, που δεν έχουμε έξαλλα σχέδια για το υπόλοιπο της βραδιάς, τι καλύτερο απ’ το να μπούμε σε μια ζεν κατάσταση απ’ τη στιγμή που θα μπούμε στο καταφύγιό μας!

Την πρώτη θέση πανηγυρικά κέρδισε η απάντηση «Βουτιά στον καναπέ», με ποσοστό 53,05%, καθώς το ψηφίσατε περισσότεροι απ’ τους μισούς. Μπορούμε να κάνουμε όλα τα παραπάνω αργότερα. Αλλά πρώτα, μόλις μπούμε σπίτι, θέλουμε να λιώσουμε πάνω στον καναπέ για λίγο. Εκείνη τη στιγμή αφηνόμαστε, βγαίνει όλη η κούραση και ταυτόχρονα γίνεται κάτι μαγικό. Τα μαξιλάρια του καναπέ ρουφάνε όλη την αρνητική ενέργεια. Όλο μας το σώμα χαλαρώνει, καθόμαστε όπως γουστάρουμε, χωρίς να στηνόμαστε και να προσέχουμε τις κινήσεις μας ή τις εκφράσεις μας μη μας δει κάποιος και μας παρεξηγήσει.

Μέσα σε όλο αυτό το λιώσιμο, έχουμε το χρόνο να σκεφτούμε ποια θα ‘ναι η επόμενη κίνησή μας και συνδυάζουμε όλα τα παραπάνω. Κατά πάσα πιθανότητα ο καναπές θα μας αγκαλιάσει τόσο ωραία που δε θα έχουμε το κουράγιο να μαγειρέψουμε τίποτα. Οπότε μάλλον, έτσι ξαπλωμένοι, θα παραγγείλουμε κάτι να φάμε και μετά θα σηκωθούμε να κάνουμε ένα μπανάκι, να φρεσκαριστούμε όσο περιμένουμε. Φυσικά είναι κι οι μέρες που θα το παρακάνουμε με τη χαλάρωση κι αγκαλιασμένοι με το τηλεκοντρόλ, κάποια στιγμή θα μας πάρει ο ύπνος, στο πρόγραμμα είναι κι αυτό.

Το σίγουρο είναι πως ο καναπές είναι σαν ένας συνδυασμός φορτιστή και ντιβανιού ψυχολόγου. Γιατί όση ώρα είμαστε ξαπλωμένοι φορτίζουμε την μπαταρία που χαλάσαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αλλά, το βασικότερο, μας δίνει τον απαραίτητο χρόνο να κάνουμε όσα έχουμε ανάγκη, να χαλαρώσουμε, να σκεφτούμε καθαρά και κυρίως να ηρεμήσουμε απ’ την ένταση του έξω κόσμου.

Ας συσφίξουμε, λοιπόν, τις σχέσεις μας με τον καναπέ, μόνο καλό θα μας κάνει!

Συντάκτης: Μαρία Λιμαντζάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη