Φυσικός τοκετός ή καισαρική;

Η γέννηση ενός παιδιού, η δυνατότητα αναπαραγωγής κι η δημιουργία μιας νέας ζωής είναι αδιαμφισβήτητα ένα απ’ τα μεγαλύτερα θαύματα αυτού του κόσμου. Είναι φαινόμενο άξιο σεβασμού, μας δημιουργεί συναισθήματα δέους κι έτσι νιώθουμε μικροί μπροστά στη μεγαλειότητα αυτή της φύσης μας ως άνθρωποι.

Δε βιώνουμε όλοι την εμπειρία να γίνουμε γονείς και να αποκτήσουμε τα δικά μας βιολογικά παιδιά –είτε για λόγους υγείας είτε από επιλογή–, αλλά ανεξαρτήτως της προσωπικής μας κατάσταση δεν παύουμε να υποκλινόμαστε όλοι μπροστά σε αυτό το θαύμα, σε ένα τόσα δα πλασματάκι που μόλις γεννήθηκε και στη γυναίκα εκείνη που το έφερε στον κόσμο.

Ο τοκετός κι η διαδικασία του είναι ένα φαινόμενο που συχνά διχάζει την κοινή γνώμη. Η επιλογή ανάμεσα σε φυσικό τοκετό (διαφορετικός απ’ τον φυσιολογικό, αφού στον φυσικό δεν υπάρχει καμία ιατρική παρέμβαση) και σε καισαρική είναι ίσως ένα απ’ τα μεγαλύτερα ερωτήματα που επηρεάζουν κι ανησυχούν όχι μόνο την ιατρική κοινότητα αλλά και τον καθένα από εμάς ξεχωριστά. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σίγουρα το δίλημμα αυτό παύει να υπάρχει όταν τίθενται θέματα υγείας τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου.

Υπάρχουν φορές που η υγεία ξεπερνά την επιλογή κι έτσι ο πιο σίγουρος κι ασφαλής δρόμος είναι η καισαρική κι η βοήθεια από ιατρικά και φαρμακευτικά μέσα για την ασφαλή επίτευξη του τοκετού. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν υπάρχουν προβλήματα με τη θέση του εμβρύου, με την υγεία του ή ακόμη και με την υγεία της μητέρας.

Όταν, όμως, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, όταν οι γονείς μπορούν να αποφασίσουν πώς επιθυμούν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους, τότε υπάρχει όντως δίλημμα. Πολλοί απ’ την ιατρική και νοσηλευτική κοινότητα υποστηρίζουν ότι ο φυσικός τοκετός είναι από μόνη της μια εμπειρία ζωής που η μητέρα (εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν) πρέπει να βιώσει για να νιώσει το θαύμα σε όλο το μεγαλείο του. Είναι άλλωστε, όπως το θέτουν, η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων κι ο τρόπος με τον οποίο ανέκαθεν ερχόντουσαν στον κόσμο τα παιδιά, ο τρόπος που προνόησε η ίδια η φύση του γυναικείου σώματος.

Εξυπακούεται, βέβαια, πως και σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει πάντοτε ένας γιατρός και μια μαία, που ελέγχουν την κατάσταση και δίνουν συμβουλές όπου πρέπει κι όσο συχνά πρέπει, σε διαρκή ετοιμότητα έτσι ώστε αν συμβεί οτιδήποτε απρόοπτο να μπορέσουν να επέμβουν για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση, για έναν επιτυχημένο κι ασφαλή φυσιολογικό (σε αυτήν την περίπτωση) τοκετό.

Οι γονείς, ακόμη, μπορούν σε περιπτώσεις πολύ χαμηλής επικινδυνότητας (κι όπου αυτό είναι νόμιμο) να επιλέξουν το χώρο που επιθυμούν να γεννήσουν, αυτό μπορεί να είναι το σπίτι τους ή ακόμη κι ένας εξωτερικός χώρος, αρκεί να υπάρχει εξειδικευμένη μαία με εμπειρία στις εξωνοσοκομειακές γέννες. Υποστηρίζεται ότι είναι πολύ σημαντικό η μητέρα να νιώθει άνετα με το περιβάλλον γύρω της ώστε να είναι σε θέση να νιώσει όλη τη διαδικασία του τοκετού όσο πιο ανώδυνα κι οικεία γίνεται.

Τα σύγχρονα ιατρικά και φαρμακευτικά μέσα επιτρέπουν την εντελώς ανώδυνη εξέλιξη ενός φυσιολογικού τοκετού, όπως επίσης και την καισαρική τομή η οποία επιτρέπει στη μητέρα να μη νιώσει τον πόνο τη φυσικής γέννας. Το γεγονός ότι η ιατρική προχωρεί κι εξελίσσεται εννοείται πως είναι υπέρ όλων μας, αφού πολλές δύσκολες περιπτώσεις ίσως να μην τα κατάφερναν κάποια χρόνια πριν, χωρίς την υπάρχουσα εξειδίκευση. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε όλοι ευγνώμονες και –γιατί όχι;– να εκμεταλλευτούμε την όποια ευκαιρία μας προσφέρει η επιστήμη της ιατρικής.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι –στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν προβλήματα υγείας και πιθανοί κίνδυνοι– οι μητέρες πρέπει να έχουν την τελική επιλογή να διαλέξουν οι ίδιες πώς θέλουν να βιώσουν αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής τους.