Στο πρώτο ραντεβού συνηθίζεται να πάτε για καφέ, να πείτε δυο-τρία πράγματα για τον εαυτό σας. Στο δεύτερο θα τσακίσετε παϊδάκια, γιατί όλοι αγαπάνε τα παϊδάκια. Στο τρίτο θα της προτείνεις να δείτε ταινία και τον λόγο τον ξέρεις κι εσύ κι αυτή κι εμείς.
Θα προμηθευτείς τα απαραίτητα που απαιτεί η ταινία. Chips και κρασί. Θα φωνάξεις τους κολλητούς για να σε βοηθήσουν να μετατρέψεις το σπίτι σου από αχούρι σε ζεστό κι άνετο περιβάλλον. Στο τσακίρ κέφι μπορεί να πεταχτείς μέχρι το super-market να πάρεις κανένα κερί με άρωμα βανίλια. Η προετοιμασία είναι το εύκολο μέρος της υπόθεσης.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ποια ταινία να διαλέξεις. Η απόφαση πρέπει να ληφθεί δια της ατόπου απαγωγής.
Οι ρομαντικές κομεντί που είναι κι η πρώτη ιδέα που σου έρχεται στο μυαλό είναι μέγα λάθος. Αν κι αποτελούν την ιδανική επιλογή για βραδιά κοριτσιών, δεν είναι κατάλληλες για το ραντεβού σας. Αφενός γιατί δε θα την απολαύσει όπως θα ήθελε. Με μουσκεμένα χαρτομάντιλα κι αφορισμό όσων δεν κάνουν αυτά που κάνει ο πρωταγωνιστής για μια γυναίκα κι αφετέρου γιατί αυτές οι ταινίες θέλουν σοκολάτα κι εσύ έχεις προμηθευτεί chips.
Το ίδιο ακατάλληλο είναι το δράμα. Αν και πολυαγαπημένο είδος ταινιών δεν ενδείκνυται για τη δημιουργία ενός ευχάριστου κι ανάλαφρου κλίματος. Σε ψυχοπλακώνει και σε κάνει να θες να περάσεις το υπόλοιπο της βραδιάς αναλύοντας ξανά και ξανά τα όσα είδες. Μην περιμένεις να χαλαρώσετε συζητώντας για τα εγκλήματα που έγιναν κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Μία ταινία δράσης ή κινουμένων σχεδίων θα ήταν καλή επιλογή. Η πρώτη δημιουργεί αγωνία κι ένταση. Συναισθήματα που αν εκμεταλλευτείτε σωστά θα απογειώσουν το πρώτο σας βράδυ στο σπίτι. Όσο για τα κινούμενα σχέδια είναι σίγουρο ότι θα «σπάσουν» όσα κρυσταλλάκια πάγου περιφέρονται στην ατμόσφαιρα.
Αν θέλετε όμως, όλα αυτά να συμβούν εξαιτίας μίας ταινίας η καλύτερη επιλογή είναι ένα θρίλερ. Σβήνετε τα φώτα, κάθεστε αναπαυτικά στον καναπέ και παρακολουθείτε την ταινία, όπως θα παρακολουθούσατε οποιαδήποτε άλλη.
Στην πρώτη σκηνή τρόμου, το τοπίο μεταξύ σας αλλάζει. Τώρα αρχίζει το καλό. Έρχεστε πιο κοντά ο ένας στον άλλο, γιατί όταν αγωνιάς για τη συνέχεια είναι προτιμότερο να σου κρατήσει το χέρι ο άλλος που βρίσκεται στον καναπέ από το να μασουλάς τα νύχια σου.
Αν και δε διατρέχετε κάποιο κίνδυνο, καθώς όλα διαδραματίζονται πίσω από την οθόνη, το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια. Σε κάνει να κοιτάς δεξιά κι αριστερά και μετατρέπει την ακοή σου σε βιονική. Μπορείς να ακούσεις τον παραμικρό ψίθυρο που έρχεται από δύο τετράγωνα μακριά.
Εκείνη τις δύο ώρες που διαρκεί η ταινία έχει ανάγκη να νιώθει ασφαλής και πού θα βρει μεγαλύτερη ασφάλεια αν όχι μεσα στην αγκαλιά σου; Ακόμα κι όταν τελειώσει η επίμαχη σκηνή που σας προκάλεσε φόβο κι αντικατασταθεί μ’ αυτή που απεικονίζει ένα ηλιόλουστο πρωινό δε θα σκεφτείτε να αλλάξετε θέσεις. Το θριλεράκι έφερε εις πέρας τη βρόμικη δουλειά. Η «πρώτη κίνηση» εκτελέστηκε με επιτυχία.
Μετά το πέρας των δύο ωρών -να τη δείτε ολόκληρη, λίγο σέβας στους δημιουργούς anyway- ο φόβος έχει κάνει αισθητή την παρουσία του στο δωμάτιο κι εσείς καλείστε να τον ξορκίσετε. Η προετοιμασία έχει γίνει βρίσκεστε ήδη αγκαλιά. Σκύψτε λίγο λοξά τα κεφάλια μέχρι να ενωθούν τα πιγούνια σας.
Τη συνέχεια την ξέρετε, δεν την περιγράφω. Η νύχτα όμως δεν τελειώνει εδώ. Μετά από μία ταινία θρίλερ σαν κύριος που είσαι πρέπει να γυρίσεις το κορίτσι σπίτι ή να της προτείνεις να κοιμηθεί εκεί, μην της συμβεί τίποτα στο δρόμο και το έχει βάρος στη συνείδησή σου.
Είσαι σίγουρος ότι θα είχαν εξελιχθεί έτσι τα πράγματα αν είχες επιλέξει να δείτε Hugh Grant;
Υ.Γ. Προσοχή- προσοχή επενδύστε σ’ ένα ψυχολογικό θρίλερ. Τα splatter είναι πιθανόν να σας ανακατέψουν το στομάχι.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κοτσόβολου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Αγγελική Κοτσόβολου
