Αγοράζουμε ημερολόγια στην αρχή κάθε έτους για να σημειώνουμε λεπτομερώς τις υποχρεώσεις μας. Έχουμε κολλήσει στο ψυγείο, στο γραφείο, ακόμα και στον καθρέπτη του μπάνιου post it διαφορετικού χρώματος, για να μην ξεχάσουμε τα ψώνια του σούπερ μάρκετ και την εξόφληση των λογαριασμών.
Ο προγραμματισμός είναι απαραίτητος στην καθημερινότητα αλλά μήπως αυτή η ανάγκη μας έχει περάσει και στις προσωπικές μας σχέσεις; Αν κάνεις μία πρώτη έρευνα για τις στρατηγικές στον έρωτα σίγουρα θα έρθεις αντιμέτωπος με πολλές.
Το να μη στέλνεις πρώτος ή πρώτη μήνυμα είναι η πιο διαδεδομένη τακτική. Όλοι το έχουμε ακούσει από φίλους ως αλάνθαστη μέθοδο ή το έχουμε διαβάσει σε κάποιο «επιστημονικό» άρθρο που βασίστηκε σε μία μελέτη κάποιου πανεπιστημίου. Αποφασίζεις να μην επικοινωνήσεις και περιμένεις πάνω απ’ το κινητό για το πότε θα χτυπήσει.
Ακολουθείς την πρώτη συμβουλή και δε στέλνεις ένα «τι κάνεις; Έχεις χρόνο για ένα καφέ;» σαν φυσιολογικός άνθρωπος. Επειδή όμως δεν μπορείς να μείνεις άπραγος, φροντίζεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου.
Αυτή η «συμβουλή» προέκυψε τα τελευταία χρόνια που όλοι έχουν μυηθεί στο θαυμαστό κόσμο του facebook. Αρχίζεις να κάνεις like στις δημοσιεύσεις του/της. Στα τραγούδια, στα status και στις φωτογραφίες. Όσο πιο παλιά είναι η φωτογραφία που επιλέγεις, τόσο μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον σου.
Βλέποντας αυτή την τακτική να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος μου γεννάται η εξής απορία. Είμαι η μόνη που, παρακολουθώντας το παιχνίδι των likes, μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα μιας τύπισσας σε μία ντίσκο που γλείφει το maraschino από την pina colada, ενώ καρφώνει τον τύπο απέναντι, αλλά δεν πάει να του μιλήσει γιατί φοβάται ότι θα εκτεθεί;
Τρίτη και φαρμακερή τακτική είναι ο κανόνας των τριών ραντεβού. Αν δεχτούμε ότι το παιχνίδι των likes έχει στεφτεί με επιτυχία και κάποιος από τους δύο έχει «λυγίσει» κι έχει προβεί στην αποστολή μηνύματος, σειρά έχει η επόμενη πολυφορεμένη τακτική.
Το Hollywood φέρει τεράστια ευθύνη, αλλά φέρουν κι όσες γυναίκες τον ακολουθούν. Σύμφωνα μ’ αυτό τον κανόνα δεν επιτρέπεις στον άλλον άνθρωπο ν’ ανέβει σπίτι σου (ή δεν πας στο δικό του) πριν απ’ το τρίτο ραντεβού για ένα ποτό,ενώ το επιθυμείς απ’ το πρώτο. Κοινώς το παίζεις δύσκολος άνθρωπος στο σεξουαλικό κομμάτι.
Όσον αφορά το κομμάτι των γυναικών, για τους άντρες που θεωρούν τις γυναίκες που κάνουν σεξ απ’ το πρώτο ραντεβού «εύκολες», «ακατάλληλες» κλπ υπάρχουν νέα! Ζούμε στο 2016 και η κάθε γυναίκα είναι η μόνη υπεύθυνη για το σώμα της. Αυτή αποφασίζει πότε θ’ ανοίξει την πόρτα του σπιτιού της. Είτε πρόκειται για το πρώτο, είτε για το εικοστό ένατο ραντεβού.
Οι γυναίκες που ακολουθούν αυτή τη μέθοδο δε νομίζω ότι βγαίνουν κάπου κερδισμένες. Αποφασίζουν να την ακολουθήσουν για να μη λήξει άδοξα κάτι που δεν έχει προλάβει ν’ αρχίσει καν. Αρχικά δεν υπάρχει κανένας άγραφος νόμος που να λέει ότι δε θα εξαφανιστεί ο άλλος μετά το τρίτο ραντεβού. Αλλά ακόμα κι αν υπήρχε, ποια γυναίκα θέλει ν’ αφιερώσει χρόνο σ’ έναν άντρα που έχει τέτοιες αντιλήψεις για το γυναικείο φύλο;
Αγαπημένη λεπτομέρεια αυτής της διαδεδομένης τακτικής είναι η συνήθεια, για να μην υποκύψουν οι γυναίκες στον πειρασμό, να μην ξυρίσουν τα πόδια τους στα δύο πρώτα ραντεβού. Είμαι πεπεισμένη ότι ένα μεγάλο ποσοστό τους ψάχνει ξυραφάκια στα περίπτερα.
Ήταν οι πλανήτες ευνοϊκοί, είχε κι ο Ερμής τα κέφια του και τα πρώτα ραντεβού έληξαν μ’ επιτυχία. Ξαναβρεθήκατε μετά από την κομβική συνάντηση, αυτήν που περάσατε το κατώφλι και ήρθατε πιο κοντά. Κι εκεί που χαίρεσαι επειδή τα παιχνίδια στρατηγικής σήμαναν λήξη, εμφανίζεται το «σκοτσέζικο» ντους για να σε αποτελειώσει. Αφού λοιπόν έχεις εκτελέσει με ακρίβεια όλες τις «αλάνθαστες» μεθόδους αναρωτιέσαι. Είναι κι αυτή η συμπεριφορά μέσα στα πλαίσια του παιχνιδιού ή απλώς δε σε γουστάρει;
Προγραμματίζουμε τα πάντα. Την ώρα που θα ξυπνήσουμε, το φαγητό που θα φάμε, τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, ακόμα και τις βόλτες με τους φίλους μας. Έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε λίγο ή πολύ «χύμα» στην ερωτική μας ζωή. Ακόμα κι εκεί όμως έχουμε ανοίξει τις ατζέντες και σημειώνουμε μία προς μία τις κινήσεις μας. Μήπως θα ήταν σκόπιμο να τ’ αφήσουμε και λίγο στη τύχη;
Επιμέλεια κειμένου Αγγελικής Κοτσόβολου: Ελευθερία Παπασάββα