Θα σας μεταφέρω στην πιο αγνή περίοδο της ζωής μας. Τότε που «ντύναμε» τα βιβλία μας, που βάζαμε το νερό μας σε πολύχρωμα παγουράκια και κρατούσαμε ροζ ή μπλε σχολικές τσάντες. Τότε άρχισε η καθημερινή επαφή των δύο φύλων κι είναι αλήθεια ότι δεν ήταν κι η καλύτερη δυνατή.
Απ’ την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου, όλοι θυμάστε τις κόντρες που είχαν τα αγοράκια με τα κοριτσάκια. Οι μεν τραβούσαν τα κοτσιδάκια, οι δε σουσουράδες τους έσπρωχναν στο διάδρομο. Αμφότεροι πήγαιναν κλαμένοι στις μαμάδες τους και παραπονιόνταν για το αντίθετο φύλο.
Μεγαλώνοντας τα δύο φύλα τα βρήκαν μεταξύ τους, γιατί κατάλαβαν ότι η αφορμή που δημιουργούσε την κόντρα τους δεν ήταν άλλη απ’ την έλξη. Ήταν ο τρόπος που ‘χαν διαλέξει, ασυνείδητα βέβαια, για να τραβήξουν την προσοχή. Στην πορεία της ζωής τους έγινε συνειδητός, τόσο για τους άντρες, όσο και για τις γυναίκες που ‘χουν αφήσει τα κοκαλάκια στο κομοδίνο και πλέον κυκλοφορούν με περιποιημένα σινιόν.
Η λίστα με τους τρόπους που μπορεί να φλερτάρει κάποιος είναι ατελείωτη. Μπορεί να πει ευθέως αυτό που σκέφτεται, να «βομβαρδίσει» το αντικείμενο του πόθου του με κομπλιμέντα ή απλώς να έχει μια ασυνήθιστη οπτική επαφή. Αυτή που κρατάει πάνω από ένα λεπτό κι αναρωτιέσαι αν θέλει να σε χτυπήσει ή να σε φιλήσει. Όμως υπάρχει κι ο δοκιμασμένος τρόπος που υπόσχεται μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Ίσως γι’ αυτό τα παιδιά, λόγω του ενστίκτου, να τον επιλέγουν.
Πριν αποφασίσει κάποιος να γνωστοποιήσει τις προθέσεις του, θέλει να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση. Ακόμα κι ο πιο τολμηρός δεν πάει στον πόλεμο χωρίς τα όπλα του. Επειδή όμως έχει κι αυξημένο εγωισμό -ανάθεμά τον- θέλει να μάθει σε τι φάση βρίσκεται ο άλλος, χωρίς να εκτεθεί. Έτσι βρίσκει χαζές ή μη αφορμές για να του πάει κόντρα κι ανάλογα με τις αντιδράσεις του οπισθοχωρεί ή πάει βουρ για επίθεση.
Γράφοντας «χαζές» αφορμές, δεν εννοώ τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ’ αυτά που έκαναν τα παιδάκια στο δημοτικό. Όσο κι αν μεγαλώσουμε, μια παιδική πλευρά θα την έχουμε κρυμμένη μέσα μας. Το ανακάτεμα των μαλλιών, η προσπάθεια να πάρουν κάτι που φοράτε (συνήθως τα σκοινάκια στα χέρια) ακόμα και το «καβάτζωμα» του αναπτήρα είναι μερικές απ’ αυτές.
Αν αρχίσουν να σας κοντράρουν, καλοπροαίρετα πάντα, για κάποιο ρούχο ή για το πόσο δυνατά γελάτε, το πιθανότερο είναι ότι θέλουν να συνεχίσετε να το κάνετε. Αλλά επειδή μεγαλώσαμε κι ωριμάσαμε (γκουχ-γκουχ), η κόντρα δε μένει μόνο σε τόσο επιφανειακά πράγματα. Θα υπάρξει κόντρα για τη μουσική και το θέατρο, για τις κοινωνικές και πολιτικές απόψεις, για τον τρόπο ζωής γενικότερα. Αν μη τι άλλο τα νεύρα που προκαλούνται απ’ αυτές τις συζητήσεις είναι τροφή για σκέψη και τρομερά αφροδισιακά. Καλλιεργούμε σώμα και πνεύμα με μια μόνο συζήτηση. Bingo!
Το φλερτ είναι μια μορφή παιχνιδιού κι όλα τα παιχνίδια κρύβουν αγωνία κι ένταση. Γιατί αυτό ν’ αποτελεί εξαίρεση; Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, όποιο μέσο κι αν χρησιμοποιηθεί. Είναι προτιμότερο όμως να χρησιμοποιηθεί κάποιο που θα εντείνει την αγωνία. Η αγωνία θα τροφοδοτηθεί με πάθος κι η «έκρηξη» που θα προκύψει θα μοιάζει με τα βεγγαλικά της Ανάστασης.
Όλα τα πράγματα, όμως, έχουν όρια. Αν στην προσπάθειά του κάποιος να φλερτάρει, γίνει προσβλητικός και μειώνει το συνομιλητή του, το φλερτ θα πάει περίπατο κι η πραγματική αντιπάθεια θα πάρει τη θέση του.
Κλείνοντας, καλό θα ‘ταν να μην έχουμε σαν ευαγγέλιο αυτήν την τακτική γιατί υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις που την επιβεβαιώνουν. Μπορεί όντως ο συνομιλητής να μη γουστάρει αυτά που λες ή τον τρόπο που τα λες. Τα καυστικά κι ειρωνικά σχόλιά του να μη συγκαταλέγονται σε καμία προσπάθειά του να σε κατακτήσει. Απλώς άνοιξε τα μάτια σου.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κοτσόβολου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Αγγελική Κοτσόβολου
