Κι ενώ εσύ έχεις καταφέρει να φτιάξεις ξανά τη ζωή σου και να προχωρήσεις έρχεται ένα μήνυμα στα γκρεμίζει όλα! Ύστερα από μήνες που προσπαθούσες να ανασυγκροτηθείς, να κάνεις τον απολογισμός σου και να συνεχίσεις την καθημερινότητά σου μία και μόνο ειδοποίηση φέρνει τα πάνω κάτω. Στην αρχή νιώθεις σαν να μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία φορά που μιλήσατε, στη συνέχεια αρχίζει η λογική να παίρνει θέση μέσα σου, αφού γι’ αυτό εκπαιδεύεις τον εαυτό σου τόσο καιρό. Αναρωτιέσαι, λοιπόν, αν πρέπει να απαντήσεις ή όχι και στο τέλος η αδυναμία να αντισταθείς στο συναίσθημα που σε καταβάλει, υπερτερεί και υποκύπτεις.

Χωρίς να το καταλάβεις, έχει ξημερώσει κι εσείς ακόμα συζητάτε για το πόσο καλά περνούσατε παλιά, για τις εξορμήσεις σας στην εξοχή, τα θερινά σινεμά που πηγαίνατε τα Σαββατόβραδα. Όλα τα έντονα συναισθήματα που ένιωθες κάποτε έχουν αρχίσει δειλά να εμφανίζονται και ‘συ δεν ξέρεις αν θέλεις να πετάξεις το κινητό από το μπαλκόνι, ή να πάρεις άδεια από τη δουλειά για να συνεχίσετε να μιλάτε όλη μέρα. Είναι τόσο οικεία η επικοινωνία που έχετε που δύσκολα μπορείς να διακόψεις τη συζήτηση. Μέχρι που σου ζητάει να πάτε για καφέ κάποια από τις επόμενες μέρες. Και υποκύπτεις.

Δεν έχει καμία διαφορά αυτή η περίπτωση από έναν πρώην αλκοολικό που αποφεύγει τη βότκα για μήνες, μέχρι που βρέχει τυχαία για λίγο τα χείλη του ξανά νομίζοντας πως πίνει νερό, καταλήγοντας να αδειάζει το μπουκάλι. Μέσα σου γνωρίζεις πως πρέπει να σταματήσεις, να αποκτήσεις αυτοέλεγχο, να μπορείς να πεις όχι σε οποιαδήποτε πρόκληση-κατάσταση για να προστατέψεις εσένα. Υπάρχει όμως κάτι σαν μαγνήτης που σε τραβάει να ενδώσεις ξανά στον εθισμό σου.

Οι σχέσεις αυτές χαρακτηρίζονται συνήθως από  έντονο χειρισμό που προκύπτει από τη συναισθηματική οικειότητα. Ο ένας από τους δύο προσπαθεί να φέρει τον άλλον στα δικά του μέτρα, ξέροντας όλα τα κουμπιά που πρέπει να πατήσει. Ένας χειριστικός σύντροφος έχει ως αυτοσκοπό το να ικανοποιηθεί ο ίδιος σε ερωτικό και πνευματικό επίπεδο κι έτσι αυτομάτως κάνει τεράστιες εκπτώσεις στην ενσυναίσθησή του. Αψηφά τα συναισθήματα του συντρόφου του και τον γεμίζει με ενοχές και τύψεις όταν αρνηθεί να κάνει κάτι που του υπέδειξε. Και η τακτική του αυτή, σχεδόν πάντα πετυχαίνει.

«Δε με σκέφτεσαι;»

«Ό,τι κάνω το κάνω και για τους δυο μας!»

«Θέλω να σε δω δεν αντέχω κατάλαβέ με!»

Λίγες από τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί ώστε να δημιουργήσει μια κατάσταση ασφάλειας για να καταφέρει να πετύχει τον συναισθηματικό χειρισμό. Ο ίδιος θυματοποιείται και μπορεί να πιστέψει κιόλας στην ειλικρίνεια των προθέσεών του, μέχρι να γίνει η δουλειά. Έπειτα, ξεχνάει κι αγάπες κι υποσχέσεις και τα πάντα, μέχρι να επιθυμήσει ξανά να πετύχει κάτι.

Μια ακόμη τακτική που χρησιμοποιεί, επίσης, είναι εκείνη του προστάτη. Προβάλει με υπερβάλλοντα ζήλο την αυτοπεποίθηση που έχει, σε κάνει να πιστεύεις πως θα σε προστατέψει, θα σε αγαπήσει, θα είναι δίπλα σου όταν χρειαστείς βοήθεια αλλά στην ουσία παίρνει τη δική σου ενέργεια, αφήνοντάς σε εκτεθειμένο στις διαθέσεις του. Θεωρώντας πως έχεις δίπλα σου αυτό που χρειάζεσαι και σου αξίζει, αφήνεσαι νιώθοντας πως όλο αυτά που έχεις ονειρευτεί θα πραγματοποιηθούν.

Ξεκινάει, όμως, χωρίς εσύ να το καταλάβεις, ένα παιχνίδι εξουσίας. Σιγά-σιγά αρχίζεις να νιώθεις ανεπαρκής, να φοβάσαι ότι θα σε εγκαταλείψει, να βάζεις κάθε ανάγκη σου στην άκρη όταν σε καλεί, να θεωρείς τον εαυτό σου μισό. Η αυτοπεποίθηση κι η αυτοεκτίμησή σου χάνονται και υπάρχεις μονάχα όταν σου πατάει λίγα ψίχουλα ενδιαφέροντος. Η διάθεσή σου εξαρτάται από τη διάθεση του άλλου. Αν νιώθει καλά είσαι κι εσύ καλά, αν όχι τότε σκέψεις σε τριβελίζουν πώς εσύ φταις, πως δεν έκανες κάτι σωστά ή δεν προνόησες για να είναι τα πράγματα όπως θα έπρεπε. Όλα αυτά που νιώθεις είναι φυσιολογικά, γιατί δε σου εξηγεί τον λόγο που είναι έτσι. Σε αφήνει στην ανασφάλειά σου για να μπορεί να σε εκβιάζει συναισθηματικά.

Οι υγιείς σχέσεις δε χτίζονται πάνω στους εγωισμούς αλλά γεννιούνται όταν κοιτάζεις τον άλλον και βλέπεις το μαζί. Ο αλληλοσεβασμός, η στοργή που δίνεις, η κατανόηση που υπάρχει, η στήριξη που δείχνεις είναι τα κομμάτια του παζλ που τη φτιάχνουν κι είναι στοιχεία που διδάσκεσαι κι εκπαιδεύεσαι να αναγνωρίζεις. Όπως και το ότι η σχέση που στηρίζεται στην αμοιβαία ευχαρίστηση είναι εκείνη που θα έχει διάρκεια στο χρόνο. Θα δώσει και στους δύο συντρόφους την αίσθηση της ολοκλήρωσης καθώς ο ένας θα προσφέρει στον άλλον. Δύο ολοκληρωμένοι άνθρωποι που μπορούν να βρίσκουν χώρο και ταυτόχρονα ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον, ζουν ευτυχισμένοι.

Ο άνθρωπός σου δε θα σε μειώσει για να νιώσει αυτός καλύτερα, αντίθετα θα σε τονώσει, θα θελήσει να σου ανυψώσει την αυτοπεποίθηση. Δε θα σου χαρίσει απλά ένα κομπλιμέντο αλλά όντως έτσι θα σε βλέπει. Ο τρόπος του θα είναι ευγενικός γιατί και τα αισθήματα που έχει είναι ευγενή. Ο λόγος του θα διακρίνεται από θαυμασμό αφού εκτιμάει τις ικανότητες και τις αρετές  σου. Δε σε αντιμετωπίζει ως μαριονέτα του, αλλά ως ίσο.

Εκείνοι που καταφέρνουν κι αφήνουν πίσω τους τα τραύματά τους, δεν κουβαλάνε μαζί τους, τους δαίμονές τους, μπορούν να δοθούν σε μια σχέση. Να αποκτήσουν ουσιαστική επαφή κι επικοινωνία. Τις αρμονικές σχέσεις είναι που έχουμε ανάγκη. Εκείνες τις σχέσεις που το μέσα σου είναι γαλήνιο και δεν υπάρχουν αντάρες να σε βγάλουν από τον δρόμο σου κάθε φορά που χτυπάει μια ειδοποίηση στο κινητό σου.

Συντάκτης: Άννα Κοκολάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου