«Δε σε θέλω» σου είπε. Και τα δύσκολα για σένα τώρα αρχίζουν. Δώσ’ του ξενύχτια, κλάμα, ποτό, τσιγάρα. Και πόσα ν’ ακούσουν πια κι αυτοί οι φίλοι; Για ποσό ακόμη θα ξεσπάς; Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν ταίριαξες μ’ αυτό το άτομο. Και ποιος είναι αυτός που θα σε ακυρώσει έτσι; Και ποια είναι αυτή που δε σε θέλει; Εσένα δε σου αρμόζει τέτοια συμπεριφορά, εσύ δεν τα σηκώνεις αυτά.

Χάος επικρατεί στο μυαλό σου. Για να μην πω στη ζωή σου όλη. Και τίποτα δε μοιάζει απλό. Καθόλου σωστή η απόφαση να σε βγάλει απ’ τη ζωή του, απ’ τα όνειρα της. Σκληρά τα λόγια που ειπώθηκαν μεταξύ σας. Σε αδίκησε, σε πλήγωσε, δε θα ξαναερωτευτείς, δεν είσαι εσύ γι’ αυτά. Πολλή αξία της έδωσες, σιγά το ρεμάλι, δεν ήταν αυτή για σένα, εσύ είσαι για κάτι πολύ καλύτερο. Τα έλεγε η κολλητή σου, ήξερε ο φίλος σου.

Δεν μπαίνεις φυσικά στον κόπο να σκεφτείς ότι ο άνθρωπος αυτός σου μίλησε ντόμπρα. Δε σε θέλει και τέλος. Αυτή τη φορά δεν εκτιμάς την ειλικρίνεια κι ας ήταν πάντα αυτό που ζητούσες. Τώρα δε βλέπεις το πιο απλό: δεν κολλήσατε. Δεν ταιριάζουμε όλοι μ’ όλους, συνήθιζες να λες, αλλά τώρα, στη δική σου περίπτωση, δεν το δέχεσαι. Σου είπε την αλήθεια και παρ’ όλα αυτά είναι ο μαλάκας που έπαιξε μαζί σου, είναι η καριόλα που σε κορόιδεψε.

Πάρε μια ανάσα, σκέψου το ξανά. Το «δε σε θέλω» είναι ξεκάθαρο, δε σου αφήνει πόρτες ανοιχτές, καίει κάθε ελπίδα σου. Σε προσγειώνει απότομα, ναι. Μα σε προσγειώνει στην πραγματικότητα. Τίποτα δεν είναι θολό τώρα. Έληξε. Ό,τι έγινε, έγινε και δεν υπάρχει χώρος γι’ άλλο «μαζί». Οι δρόμοι σας σκορπίζουν κι ήρθε η ώρα να το πάρεις απόφαση. Βάζεις την τελεία σου και προχωράς, δε θα σ’ ενοχλήσει ξανά. Δε σε θέλει.

Τα δύσκολα, φίλε μου, είναι αλλού. Παλούκια θα τα βρεις όταν τη μια στιγμή θα σε θέλει και την άλλη όχι. Τη μια στιγμή θα είσαι ο άνθρωπός του και την άλλη δε θα θέλει να σε ξέρει. Θα τη συμπληρώνεις, αλλά και δε θα τη συμπληρώνεις. Θα του κάνεις, αλλά και δε θα του κάνεις. Πρόσεξε, εσύ δε θ’ αλλάζεις κάτι στη δική σου συμπεριφορά, αυτός θα ξυπνάει απ’ το άλλο πλευρό, αυτή θα τα βλέπει όλα αλλιώς. Το ‘χεις; Εκεί ναι. Βρίσε όσο θες. Εκεί, καταλαβαίνω. Εκεί, όντως, σε κοροϊδεύουν.

Η φάση θα είναι κάπως έτσι. Πιθανότατα θα έχετε σχέση. Ξαφνικά, όμως, θα θέλει χρόνο, θ’ απομακρυνθεί ή, καλύτερα, θα εξαφανιστεί. Ποτέ δε θα σου πει ξεκάθαρα να χωρίσετε, αλλά απ’ τις πράξεις, ή μάλλον απ’ την απραξία, αυτό θα γίνει φανερό. Μπορεί, επίσης, να μην κάνετε σχέση ποτέ, αφού δε θα θέλει δεσμεύσεις. Μ’ εσένα, ωστόσο, θα είναι διαφορετικά, μ’ εσένα θα νιώθει αλλιώς, απλά δε θα έχει και πολύ χρόνο, θα είναι και η πίεση, μαζεύτηκαν πολλά τελευταία. Καταλαβαίνεις!

Αρκετά! Δε θα βγάλεις άκρη. Θα δώσεις το τέλος εσύ γιατί κουράστηκες. Νομίζεις ότι ξέμπλεξες; Ξέρει να σε παίζει καλά. Τη στιγμή που θα το πάρεις απόφαση, θα πάρει ξανά τηλέφωνο, θα στέλνει ξανά μήνυμα. Τυχαία θα περάσει απ’ το στέκι σου, αναγκαστικά θα κάτσει απέναντι σου, από γκαντεμιά θα σταματήσει το μάτι του σ΄εσένα. Δε σημαίνει τίποτα το like, ούτε το τραγούδι που ανέβασε, ούτε το ποτό που κέρασε. Πολιτισμένοι άνθρωποι είστε, εξάλλου, εσύ θα πρέπει να ξεκολλήσεις.

Πάλι το ίδιο λάθος. Θα σηκώσεις το τηλέφωνο, θ’ απαντήσεις στο μήνυμα, θα πατέ ξανά για καφέ. Σου μπαίνουν ιδέες στο μυαλό. Ξέρεις, από εκείνες με το «μαζί». Ίσως όλα ήταν μια παρεξήγηση, ίσως να έφταιγες εσύ. Ποτέ δε σου είπε να χωρίσετε, ποτέ δεν ήθελε να χαθείτε. Μια δεύτερη ευκαιρία την αξίζει, πρέπει ν’ ακούσεις τι έχει να σου πει.

Θα βρεθείτε. Κι εσύ θα περιμένεις ένα τρομερό μονόλογο, καλά προσχεδιασμένο και μελετημένο. Σαφώς ειλικρινή που θα εξηγεί χωρίς ν’ αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας την ανόητη αυτή συμπεριφορά. Και δεν θα έχει να εξηγήσει τίποτα. Σαν φίλοι βγήκατε, ξεκόλλα! Κι ας είπε στο μήνυμα ότι μετάνιωσε. Πότε παίχτηκε κάτι μεταξύ σας; Α! Μήπως ψήνεσαι το βράδυ να περάσεις απ’ το σπίτι; Χαλαρά πάντα, μην πάει το μυαλό σου αλλού. Άσε που μπορεί και να είναι σε φάση για κάτι σοβαρό πλέον. Νιώθεις μαλάκας ε; Μα γι’ αυτό σου είπα φίλε μου. Πονάει περισσότερο όταν δεν ξέρει τι θέλει. Μυρίζει απάτη!

 

 Επιμέλεια κειμένου Δήμητρας Λογοθέτη: Ελευθερία Παπασάββα.

Συντάκτης: Δήμητρα Λογοθέτη