Μερικές φορές, ένα τραγούδι είναι απλά ένα τραγούδι. Άλλες φορές, όμως, είναι μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση που κάποιους τους ενοχλεί. Η «Αστερομάτα» είναι το ethnic κομμάτι που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision με τη φωνή της Klavdia, και ουσιαστικά φέρει μια φωνή από το παρελθόν, που μιλά για την προσφυγιά, τον ξεριζωμό και τις πληγές που άφησαν πίσω τους ιστορικά γεγονότα που αφορούν τους Πόντιους. Αναφέρεται στις χαμένες πατρίδες, σε αυτούς που έφυγαν για να σωθούν, σε όσους δεν είχαν την πολυτέλεια να διαλέξουν.
«Το τραγούδι μιλάει για ξεριζωμό και προσφυγιά», δήλωσε η ίδια αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει τον όρο γενοκτονία, ενδεχομένως κι ως γραμμή. «Η οικογένειά μου είναι ποντιακής καταγωγής, είναι πρόσφυγες. Η γιαγιά μου, η γιαγιά Κλαυδία, μου έχει πει ιστορίες, πώς έφυγαν τότε με τον ξεριζωμό και πήγαν στη Σοβιετική Ένωση. Οι γονείς μου γεννήθηκαν εκεί, μεγάλωσαν εκεί μέχρι μια ηλικία και επέστρεψαν στην Ελλάδα το ’91».
Σύμφωνα με τουρκικά μέσα, λοιπόν, και μετά τη δημοσιοποίησή του, έχει ξεκινήσει έντονη δυσαρέσκεια για το τραγούδι από την τουρκική πλευρά, με χρήστες στα social media να το χαρακτηρίζουν «προκλητικό» και «αντιτουρκικό» και τη δημόσια τουρκική τηλεόραση να κάνει λόγο για ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα. Ο λόγος; Η θεματολογία του, που παραπέμπει στον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, μια ιστορική περίοδο που η Άγκυρα αποφεύγει να αναγνωρίσει. Μάλιστα, η Τουρκία δεσμεύεται να ερευνήσει τους στίχους περαιτέρω και δήλωσε πως σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι υποψίες της, θα «προχωρήσουν σε άλλες κινήσεις».
Τι ενοχλεί τελικά;
Το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: προκαλεί το τραγούδι ή η αλήθεια που κουβαλάει; Αν η ιστορία που αφηγείται η «Αστερομάτα» ήταν εντελώς φτιαχτή και ψεύτικη, ενδεχομένως κανείς να μην ασχολιόταν. Αν δεν υπήρχε ξεριζωμός, αν δεν υπήρχαν πρόσφυγες, αν δεν υπήρχαν άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τότε οι στίχοι δε θα ενοχλούσαν κανέναν.
Αλλά να, που ενοχλούν. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά.
