Σύμφωνα με τον διάσημο κριτικό κινηματογράφου της εφημερίδας Guardian, Peter Bradshaw, η ταινία “Poor Things” του Γιώργου Λάνθιμου αξίζει το Όσκαρ για την καλύτερη ταινία, κι εξηγεί τους λόγους που το πιστεύει.

Σύμφωνα με τον Peter Bradshaw αυτό το ατρόμητο και τολμηρό μελόδραμα, με μία εξαιρετική ερμηνεία απ’ την Emma Stone, αποτελεί ένα επίκαιρο μάθημα για την αληθινή τέχνη, που ξεπερνά την αδικαιολόγητη κριτική των κοινωνικών μέσων που έχει δεχθεί η ταινία. «Η ερμηνεία της Emma Stone στις ατάκες γέλιου του εκρηκτικού και πνευματώδους “Poor Things” του Γιώργου Λάνθιμου αποτελεί αναμφίβολα την αιτία για να λάβει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας».

Σίγουρα όσοι έχουμε δει την ταινία, θα έχουμε παρατηρήσει το εξαιρετικά προκλητικό φρανκενσταϊνικό υψηλό κονσεπτ του Λάνθιμου, την οπτική αλληλουχία που εναλλάσσεται μεταξύ έγχρωμου και μονόχρωμου, την έμπνευση στη σκηνοθεσία και τα κοστούμια, καθώς και τη την Bella που αρχικά, φαίνεται να μιμείται το αθώο παιδικό χτύπημα στο πιάνο της ηρωίδας και στη συνέχεια, αυξάνεται και στροβιλίζεται παράλληλα με την αυξανόμενη ευφυΐα και την αφελή σ3ξουαλική αυτοπεποίθησή της. Και φυσικά υπάρχει κι η ίδια η ορμητική ιστορία, η οποία εκτοξεύεται σαν ένα ατμοκίνητο τρένο.

Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, πρέπει να δούμε τον παραγωγό Ed Guiney ν’ ανεβαίνει και ν’ ανακοινώνει τον νικητή του Όσκαρ για την καλύτερη ταινία, με τους συμπαραγωγούς του Daniel Battsek, Γιώργο Λάνθιμο και την ίδια την Emma Stone να βρίσκονται επάνω στη σκηνή για να το παραλάβουν.

Ο Bradshaw αναφέρει ότι: «Το “Poor Things” είναι ένα πολύ ασυνήθιστο μελόδραμα που περιγράφει τη ζωή της νεαρής γυναίκας Victoria Blessington, ενσαρκώνοντας το ρόλο η Stone, μιας αριστοκράτισσας σε μία φανταστική εκδοχή της βικτοριανής εποχής. Στην προσπάθειά της να βάλει τέλος στη ζωή της, πέφτει στον ποταμό Τάμεση. Ο Λάνθιμος αποτυπώνει αυτή τη φρικτή ονειρική στιγμή που περιγράφει, καθώς η ηρωίδα πέφτει προς το νερό, αποκρύπτοντας ένα σημαντικό γεγονός. Ωστόσο, το παγωμένο σώμα της ανακτάται με περίσκεψη κι εξερευνάται απ’ τον σκεπτικιστικό ανατόμο Godwin Baxter, υποδοχή που χαρίζει ο Willem Dafoe μ’ απόλυτη αφοσίωση. Ο Baxter, με τεχνική που αρχικά δεν είναι διαθέσιμη για αποκάλυψη, την επαναφέρει στη ζωή, μετονομάζοντάς τη σε Bella Baxter και την κρατά υπό την προστασία του στο σπίτι του, σαν προστατευόμενη, ή μήπως σαν κόρη του».

Σχετικά με τη διασκευή της ταινίας από το βιβλίο αναφέρει ότι: «Η διασκευή του πρωτότυπου μυθιστορήματος του Alasdair Gray απ’ τον Tony McNamara είναι εξαιρετική, όπως κι η κινηματογράφηση του Robbie Ryan, τα σχέδια παραγωγής των Shona Heath και James Price, τα κοστούμια της Holly Waddington, κι η υπέροχη μουσική του Jerskin Fendrix, μεταξύ πολλών άλλων. Η Emma Stone παραδίδει μια απόλυτα ειλικρινή και τολμηρή ερμηνεία, μεταφέροντας αβίαστα την ταινία στις δύο και πλέον ώρες διάρκειάς της. Η ξεχωριστή ομορφιά και το υπνωτιστικό της βλέμμα ενισχύουν την ατμόσφαιρα».