«Έχετε τραγουδήσει ποτέ το “χρόνια πολλά” σε ένα παιδί χωρίς να ξέρετε αν θα είναι τα τελευταία του; Εγώ το έκανα.» Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε το κείμενό της για το CNN η Nadia AbuShaban, συντονίστρια προγράμματος για την τεχνολογική startup Gaza Sky Geeks.
«Στις 29 Οκτωβρίου, η οικογένειά μου συγκεντρώθηκε στο σπίτι ενός φίλου στο Χαν Γιουνίς της Γάζας για να ευχηθεί στον ανιψιό μου, τον Χασίμ, χρόνια πολλά για τα 12α γενέθλιά του. Οι έξι από εμάς μέναμε εκεί για μέρες, αναζητώντας καταφύγιο από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές που σφυροκοπούσαν τη γειτονιά μας στην πόλη της Γάζας για περισσότερες από τρεις εβδομάδες. Ωστόσο, αποφασίσαμε να γιορτάσουμε ούτως ή άλλως. Τα γενέθλια είναι ξεχωριστά, ειδικά για τα παιδιά, και δεδομένων όλων όσων έχουν δει και υποστεί, θεωρήσαμε ότι ήταν σωστό να επιβεβαιώσουμε και να τιμήσουμε τη ζωή.»
Έτσι, όπως η ίδια αναφέρει, εκείνη και η οικογένειά της ετοίμασαν ένα αυτοσχέδιο μικρό πάρτι, με ό,τι μέσο είχαν διαθέσιμο, από καρδιάς. Οι γυναίκες του σπιτιού έφτιαξαν μα τούρτα με ανανά που δε χρειαζόταν πολλά υλικά, ούτε και ψυγείο, καθώς τα τρόφιμα και το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν ελάχιστα. Το ποπ κορν, με κυριολεκτικά μια χουφτίτσα καλαμπόκι, προσέθεσε μια έξτρα νότα χαράς στην περίσταση.
«Φορούσαμε χαμόγελα, τα οποία όμως συνοδεύονταν από μια αίσθηση φόβου. Όταν ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε, και οι 17 μας στριμωχτήκαμε γύρω από το τραπέζι της κουζίνας, ανάψαμε ένα κερί και τραγουδήσαμε το “Χρόνια πολλά, Χασίμ”, αλλά το αισθανόμασταν υποτονικό και κούφιο, καθώς ο φόβος του επικείμενου θανάτου έτρωγε τις καρδιές μας.»
Πισω από την κάμερά της, η Νάντια παρακολουθούσε διαρκώς το παράθυρο, έτοιμη να ειδοποιήσει ανά πάσα στιγμή όλους για ένα μικρό κόκκινο φωτάκι στον ορίζοντα, που θα ήταν σημάδι για μια επερχόμενη αεροπορική επίθεση. Έτοιμη, να διακόψει το τραγούδι τους με την εντολή να σκύψουν και να καλύψουν τα αυτιά τους, όπως η ίδια αναφέρει. Κι ευτυχώς, δε χρειάστηκε να γίνει, τουλάχιστον όχι εκείνη τη στιγμή.
Η πιο πολύτιμη στιγμή του εορτασμού συνέβη όταν η αδελφή του Χασίμ, η Μπασμά, και τα παιδιά της οικογένειας που τους φιλοξένησαν -ο Γιουνίς, ο Σεβάρ και η Τάλα- του έδωσαν μια κάρτα γενεθλίων και δώρα, τα οποία ήταν ουσιαστικά τα προσωπικά τους αντικείμενα, επειδή ήταν πολύ επικίνδυνο να επισκεφθούν την αγορά.
Ο Χασίμ είναι ένα αξιοσημείωτο νεαρό αγόρι στο κατώφλι της εφηβείας. Είναι έξυπνος και περίεργος, του αρέσει να διαβάζει κι έχει έντονο πάθος για μάθηση. Είναι επιδέξιος στο να παίζει βιντεοπαιχνίδια κι έχει αξιοποιήσει το διαδίκτυο ως πολύτιμο εργαλείο εκπαίδευσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι μιλάει άπταιστα αγγλικά, μια δεξιότητα που ανέπτυξε μέσω της πρώιμης έκθεσής του στο YouTube και σε άλλους ιστότοπους. Ο Χασίμ λατρεύει επίσης τη μικρότερη αδελφή του Basma, 8 ετών, η οποία είναι το φως της ζωής του.
«Ανησυχώ γι’ αυτόν – όχι μόνο για την ασφάλειά του, αλλά και για το μέλλον του. Με τόσο λίγες ευκαιρίες στη Γάζα, τι θα γίνει όταν μεγαλώσει; Τι επίδραση θα έχει όλος αυτός ο φόβος και η βία στο αναπτυσσόμενο, νεαρό μυαλό του; Πότε θα συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα της ζωής εδώ; Και, φυσικά, θα ζήσει μέχρι τα επόμενα γενέθλιά του;», γράφει η Νάντια.
Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι τα παιδιά της Γάζας είναι ακριβώς όπως κάθε παιδί. Είναι γεμάτα ελπίδα και όνειρα και αξίζουν μια ευκαιρία για ένα λαμπρό μέλλον. Παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν, διαθέτουν ακλόνητο πνεύμα κι ανυποχώρητη θέληση να μάθουν, να αναπτυχθούν και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Το γέλιο τους μπορεί να μετριάζεται από τη σκληρή πραγματικότητα που υφίστανται, αλλά παραμένουν ως η απόλυτη απόδειξη της δύναμης του ανθρώπινου πνεύματος.
«Όλοι ήξεραν ποια θα ήταν η ευχή του Χασiμ για τα γενέθλιά του, πριν την κάνει. Είχε πει στην οικογένεια και τους φίλους του εδώ και μέρες ότι θα ζητούσε κατάπαυση πυρός. “Θέλω απλώς ειρήνη”, μου είπε πριν από το πάρτι. Καθώς έσφιγγε τα χείλη του κι έσβηνε το κερί, ευχήθηκα σιωπηλά το ίδιο.»
Τα αθώα όνειρα των νέων μυαλών, δεν πρέπει να σβήσουν.
Χρόνια πολλά Χασίμ, και του χρόνου.
Πληροφορίες και φωτογραφίες από το CNN.com
