«Τι λες ρε!» λέω σχεδόν φωναχτά. Γύρισα να δω αν μας κοιτούσε κάποιος. «Και μετά;». Τα μάτια μου μεγάλωσαν και τ’ αυτιά μου τεντώθηκαν. Οι λεπτομέρειες της εμπειρίας της Φ με ενδιέφεραν παραπάνω απ’ όσο περίμενα. Υπάρχουν και καλές περιπτώσεις τελικά! Άτομα που τους νοιάζει η ικανοποίηση του άλλου κι όχι μόνο η δική τους.

Είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να συζητά για τις ερωτικές του περιπτύξεις με φίλους. Εκτός αν είσαι εξωγήινος ή δε γουστάρεις να γίνεσαι περιγραφικός. Κάποιες φορές κι αναλόγως το άτομο, οι ιστορίες σε εξιτάρουν. Αν είσαι σωστός, χαίρεσαι για τις εμπειρίες των φίλων σου και καμιά φορά εύχεσαι την ίδια ευχαρίστηση και σε ‘σένα. Τυχερά είναι αυτά, ποτέ δεν ξέρεις.

Στις παρέες μπορεί να υπάρχει μια μυστικοπάθεια, ένα είδος ντροπής για τη σεξουαλική πράξη είτε αυτή γίνεται μέσα στη σχέση είτε είναι απλά για προσωρινή ικανοποίηση της ανθρώπινης ορμής. Αυτό δε συμβαίνει με εμένα και το δικό μου κύκλο. Διαχυτικοί και με λεπτομέρειες, περιγράφουμε ο ένας στον άλλο τα πάντα! (be warned!)

Γεννημένοι την εποχή της αλλαγής και της αποδοχής (σίγα-σιγά, πολύ σιγά) της σεξουαλικότητας των ανθρώπων. Είμαστε βλέπετε αυτά τα πλάσματα που δεν κουβαλάνε απλά τα κατάλοιπα παλαιότερων ετών αλλά απολαμβάνουν να απολαμβάνουν το σώμα τους. Απολαμβάνουν την αρχή, την πράξη και το αποκορύφωμα κι έχουν τα κότσια να το θυμούνται, να το αναβιώνουν και να το περιγράφουν σαν ένα καλογραμμένο κείμενο.

Μικρή, πριν ακόμα μάθω τι είναι η επαφή, έμαθα να την ντρέπομαι και να τη φοβάμαι. Ήταν ο φόβος κι ο τρόμος κάθε κοριτσιού της ηλικίας μου, μην κάνουμε κάποιο λάθος και μας βγει το όνομα, άκου τώρα ηλιθιότητες. Ξέραμε απλά ότι δε θέλαμε να κάνουμε κάτι κατακριτέο. Ήταν ντροπή! Φαντάζομαι πως αντίστοιχα προβλήματα επίδοσης έχεις σε όποιο φύλο κι αν ανήκεις, πόσο μάλλον αν είσαι σε μια τρυφερή ηλικία που καλά-καλά δεν ξέρεις καν τι σε ελκύει, με τι τη βρίσκεις, τι ποσοστά παίζουν στο δικό σου εγώ.

Στην εφηβεία κατάλαβα ότι όλοι το κάνουν, ακόμα και οι γονείς (αηδία) κι ας μη θέλουμε να το σκεφτόμαστε. Γονείς, τα παιδιά σας θα κάνουν σεξ κάποτε κι ας μη θέλετε να το σκέφτεστε! Σημείωση και φιλική υπενθύμιση.

Ως γυναίκα μπορώ να πω ότι μπορεί να μην απολαμβάνεις από πάντα το σεξ. Από μια ηλικία και μετά ξέρεις ακριβώς τι κάνεις και τι σου αρέσει. Σαν το ταγκό θέλει καλό παρτενέρ που να μπορεί να σε ψυχολογήσει, να ξέρει πώς να σου μιλήσει και πώς θα σε αγγίξει, πώς θα σε χειριστεί. Μόνο έτσι χορεύετε άνετα και με ωραία ροή. Καιρός λοιπόν να δεχτούμε ότι όλοι μας, ανεξαρτήτως φύλου και προτιμήσεων έχουμε το δικαίωμα να απολαμβάνουμε ό,τι απλόχερα μας χαρίστηκε από τη φύση. Μπορούμε να κάνουμε  ο,τι μας βγαίνει αρκεί να μην προσβάλουμε κανενός την ατομικότητα κι ελευθερία.

Θα μπορούσα να γράψω μια παχιά ερωτική νουβέλα, ή ακόμη, ένα βιβλίο δικαίωσης της ανθρώπινης ικανοποίησης αλλά θα αρκεστώ σ’ αυτό για την ώρα. Στον πόλεμο, στην αγάπη, στη μόδα και το σεξ όλα επιτρέπονται. Αρκεί να το θέλουν κι οι δύο. Ή τρεις. Ή τελοσπάντων όσοι θα έρθουν στο πάρτι.

 

Συντάκτης: Μαρία Πετρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου