«Η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα», ίσως έχεις ακούσει να το λένε και θεωρώ την ταύτισή σου –μικρότερη ή μεγαλύτερη– εξαιρετικά πιθανή. Γιατί πώς να το κάνουμε; Στην πορεία της ύπαρξής σου τα πράγματα έρχονται πολύ διαφορετικά από ό,τι τα είχες υπολογίσει. Οι ανατροπές είναι πολλές, τα όρια που εσύ ίσως να θεωρούσες πως υπάρχουν, συμβαίνει να ‘ναι ευρύτερα ή και πράγματα για τα οποία πάλεψες πολύ δεν πραγματοποιούνται ποτέ. Συμβαίνουν, επίσης, πράγματα που δεν είχαν καν περάσει απ’ τη διάσταση της φαντασίας σου.

Κι αυτή η πλακατζού ζωή τυχαίνει να διαδραματίζεται σε έναν κόσμο που ‘ναι μικρός. Φαντάσου πόσο περίεργα μπορούν να γίνουν τα πράγματα! Εκείνοι ήταν το ζευγάρι που είχαν στέκι το καφέ που δουλεύεις ή ήσασταν θαμώνες στο ίδιο μαγαζί τα περισσότερα Σάββατα του χειμώνα ή το ζευγάρι του απέναντι διαμερίσματος ή το ζευγάρι που ‘χετε κοινούς γνωστούς κι έχει τύχει να συναντηθείτε τρεις-τέσσερις φορές (ακόμα χειρότερα, μπορεί να ‘σασταν και φίλοι). Σημασία δεν έχει ποιοι ακριβώς ήταν εκείνοι, αλλά το θέμα είναι πως εσύ τους είχες πετύχει κάπου. Ήξερες πως είναι ζευγάρι και πιθανώς να τους είχες θαυμάσει μάλιστα.

Έχεις δει παθιασμένα και τρυφερά φιλιά τους, στοργικές αγκαλιές τους, τολμηρά αγγίγματα και φωτεινά χαμόγελα να προκαλεί ο ένας στον άλλον. Έβλεπες έντονο τον έρωτα στα βλέμματα, στις κινήσεις και τις πράξεις τους. Κι ίσως να ‘χες ονειρευτεί μια αντίστοιχη σχέση και για εσένα. Ήταν αξιοζήλευτη η χημεία τους, δεν το αρνείσαι.

Κάπως τα ‘φερε ο χρόνος κι οι δυο τους χώρισαν. Ίσως να μην το μάθαινες και ποτέ ή κι αν το μάθαινες, να σου περνούσε αδιάφορο και να αρκούσουν σε ένα σχόλιο του τύπου «Έλα, ρε, χώρισαν αυτοί; Κρίμα τα παιδιά, δεν το περίμενα». Μα το έμαθες και μάλιστα με τον πιο περίεργο τρόπο. Το άλλοτε μέλος εκείνης της σχέσης ήρθε στον δρόμο σου τυχαία μήνες μετά, ελεύθερο από δεσμεύσεις πια και κάπως έγινε το κλικ μεταξύ σας. Οι πρώτες επαφές, το φλερτ κι έπειτα το πρώτο ερωτικό ραντεβού, δεν άργησαν να έρθουν.

Ο άνθρωπος που η μόνη εικόνα που είχες από εκείνον ήταν συνδυασμένη με ένα άλλο πρόσωπο, ο άνθρωπος που τον είχες δει να λιώνει για ένα άλλο ταίρι, ο ίδιος άνθρωπος τώρα στέκεται απέναντί σου κι επιδιώκει μια νέα ερωτική ιστορία μαζί σου. Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ αμήχανο όλο αυτό. Σε σημείο να σε αγγίζει, να σε κοιτά, να σε φιλά και να σου ‘ρχονται εικόνες με το πρώην αμόρε να ‘ναι στη θέση σου.

Γενικά, το παρελθόν όσων μας ενδιαφέρουν πολύ συχνά είναι κάτι που μας απασχολεί μπαίνοντας σε μια σχέση. «Έχει μπει οριστικό τέλος σε αυτό; Τι προσέφερε εκείνη η σχέση και γιατί έφτασε στη λήξη; Θα καταφέρω να ‘μαι κι εγώ ένας τέτοιος σταθμός στη ζωή αυτού του ανθρώπου; Θα με ερωτευθεί το ίδιο; Μήπως με συγκρίνει και χάνω σε πολλά σημεία;» Όλα αυτά βασανίζουν το μυαλό σου. Στην περίπτωσή μας αυτό είναι πιο έντονο μάλιστα, γιατί σε αυτό το παρελθόν υπήρχες κι εσύ, μ’ έναν άλλο τελείως διαφορετικό ρόλο, αυτόν του παρατηρητή και στη θέση σου βασίλευε ένα άλλο πρόσωπο.

Αν γενικά πέφτεις μία φορά στην παγίδα της σύγκρισης με τις προηγούμενες σχέσεις των συντρόφων σου, όταν απλά και μόνο ξέρεις ότι υπήρξαν, τώρα, που έχεις κι εικόνα κι αίσθηση από αυτά τα άτομα, καθώς και τη μεταξύ τους σχέση, η σύγκριση είναι πολλαπλάσια. Μελετάς τα πάντα∙ δείκτη ομορφιάς, χρώμα μαλλιών, ματιών και δέρματος, δείκτη ευφυΐας, ενδιαφέροντα, κοινωνικό στάτους. Φοβάσαι μήπως υστερείς και το αμόρε σου επιθυμήσει όσα κάποτε είχε και φύγει για μια μάχη επανάκτησής τους. Ή μπορεί και να νιώθεις ότι μοιάζεις αρκετά στο πρόσωπο του παρελθόντος και να ανησυχείς μήπως σε βλέπει απλώς σαν μια απομίμηση, που χρησιμοποιεί για να διευκολυνθεί να προχωρήσει στη ζωή του. Άλλωστε, δεν ξέρεις τους ακριβείς λόγους διακοπής της προηγούμενης σχέσης κι είναι και πολύ αμήχανο να φέρεις στη συζήτηση το θέμα. Επιπλέον, δε θες να διακινδυνεύσεις να επαναφέρεις εσύ στη ζωή το πρόσωπο εκείνο του παρελθόντος -να βάλεις τα χεράκια σου για να βγάλεις τα ματάκια σου, δηλαδή.

Κανείς δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη πως είναι ένα ακόμα άτομο στην ερωτική ζωή ενός ανθρώπου που τον ενδιαφέρει. Θέλεις να αναγνωρίζεται η μοναδικότητα κι η ιδιαιτερότητά σου, καθώς επίσης να αφήσεις ένα σημαντικό στίγμα στη ζωή του άλλου. Κι η σκέψη όλα αυτά να ‘ναι απίθανα, επειδή έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια πως τα ‘χει ήδη ζήσει το αμόρε σου, σε βασανίζει.

Δε φταις εσύ για αυτό σου τον προβληματισμό, προφανώς δεν απασχολεί μόνο εσένα, αλλά πολλοί που έχουν βρεθεί στη θέση σου αντιδρούν έτσι. Μα αυτές οι σκέψεις μπορείς να αναγνωρίσεις πως χαλάνε τη διάθεσή σου κι ενοχλούν τη σχέση, συνειδητά ή όχι, σαν πετραδάκι που ‘χει τρυπώσει στο παπούτσι σου. Καλό είναι να πετάξεις το πετραδάκι μακριά, πριν σας ρίξει κάτω, ενώ μπορούσατε και θέλατε να κάνετε ακόμη πολλές βόλτες αγκαζέ.

Αρκεί να παραδεχθείς πως οι σκέψεις αυτές έχουν να κάνουν με προσωπικές σου ανασφάλειες, φόβους απόρριψης και την ανάγκη σου να ελέγξεις το μέλλον. Αν καταλάβεις τις ακριβείς αιτίες που σε οδήγησαν σε αυτόν τον τρόπο νοητικής επεξεργασίας, θα ‘χεις τη δύναμη να περιορίσεις την αμηχανία, το άγχος και τις αμφιβολίες που σου προκαλεί αυτή η συνθήκη.

Δεν ξέρεις αν οι αμφιβολίες σου είναι αβάσιμες ή όχι κι ούτε μπορείς να ελέγξεις την εξέλιξη των πραγμάτων. Όσο ανησυχείς για το μέλλον, χάνεις το παρόν και σίγουρα αυτό δε σου αξίζει. Άσε πίσω, λοιπόν, την ανησυχία κι αφέσου να ζήσεις τη μαγεία της ερωτικής αυτής ιστορίας. Πού ξέρεις; Μπορεί αυτή η πλάκα της ζωής να σε κάνει να γελάσεις πολύ!

Συντάκτης: Νίκη Φαρδιά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη