«Κάθε αρχή και δύσκολη», λέει ο λαός μας και δεν έχει άδικο, αφού σε οποιοδήποτε νέο ξεκίνημα απαιτείται ένα χρονικό διάστημα κι αρκετή προσπάθεια από πλευράς μας, προκειμένου να προσαρμοστούμε, να εξοικειωθούμε και να βρούμε τα πατήματά μας.

Δε θα μπορούσε, λοιπόν, το παραπάνω να μην ισχύει και για μια νέα σχέση, όπου τα άτομα που την απαρτίζουν προσπαθούν να μάθουν το ένα το άλλο -χαρακτήρα, ενδιαφέροντα, δραστηριότητες, αντιλήψεις, στόχους, όνειρα κι επιθυμίες- και να εξερευνήσουν τα όρια, την υπομονή και τις αντοχές τους.

Και με αφορμή αυτή τη διαδικασία θα εστιάσουμε σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα των σχέσεων και μάλιστα βαρύνουσας σημασίας. Πάει κάπου το μυαλό σας; Ποιος είναι αυτός ο τομέας στον οποίο όλοι -λιγότερο ή περισσότερο- δίνουμε μεγάλη σημασία, μας ενθουσιάζει και ταυτόχρονα μας αγχώνει στην αρχή μιας σχέσης; Ο λόγος για την ερωτική επαφή ασφαλώς, η οποία μας ενθουσιάζει γιατί είναι ένας από τους βασικότερους τρόπους έκφρασης συναισθημάτων, διοχέτευσης ενέργειας και μέσο επικοινωνίας του ζευγαριού, πέρα από σωματική ανάγκη κι εκτόνωση. Κι αφού ισχύουν όλα τα παραπάνω, γιατί μας αγχώνει στην αρχή; Γιατί προφανώς ο καθένας μας κουβαλά κάποιες ανασφάλειες, σχετικά με τις γνώσεις και τις επιδόσεις του σ’ αυτόν τον τομέα, ίσως σχετικά και με την αποδοχή του σώματός του, αλλά και άγχος για το πώς θα «δέσει το γλυκό».

Αν, λοιπόν, συνδυάσουμε τα παραπάνω, έχουμε ένα αποτέλεσμα -θα τολμήσω να πω- σχετικά απογοητευτικό κι ας μην το παραδεχόμαστε ποτέ, αφού κατανοούμε αμφότεροι ότι είναι κάτι που θα βρούμε στην πορεία -ελπίζουμε τουλάχιστον. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς με τον εαυτό μας κι ας παραδεχτούμε ότι η συνεύρεση τις πρώτες φορές, μπορεί να είναι από μέτρια έως καταστροφική κι αυτό είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό.

Το αγαπητό αυτό άθλημα, λοιπόν, στην αρχή μιας σχέσης, είναι συνήθως έντονο, βιαστικό και μικρής διάρκειας, για τον λόγο ότι υπερτερούν η σωματική έλξη -η οποία κι ήταν η αφορμή για το ξεκίνημα της σχέσης-, το πάθος κι η ανάγκη για σωματική εκτόνωση κι ικανοποίηση. Επίσης, σ’ αυτό συμβάλει η απουσία ή η μικρή διάρκεια προκαταρκτικών, αφού αν το καλοσκεφτούμε, αυτά προϋποθέτουν μια κάποια οικειότητα σε όλα τα επίπεδα. Τα φιλιά σε οποιοδήποτε σημείο -ακόμη και στο στόμα- είναι λιγότερα συγκριτικά με τα επόμενα στάδια της σχέσης, το ίδιο και τα χάδια, για να μην αναφέρω ασφαλώς την πρόσβαση στην επικείμενη περιοχή με οποιονδήποτε τρόπο.

Είναι επίσης μουδιασμένο, άχαρο κι ατσούμπαλο κι αυτό οφείλεται στο ότι ακόμα καμία πλευρά από τις δύο δε γνωρίζει τι ευχαριστεί και τι όχι την άλλη, ενώ ταυτόχρονα κανένα από τα δύο άτομα δε θα εκφράσει την επιθυμία του για κάτι συγκεκριμένο, από φόβο κι άγχος να μην παρεξηγηθεί για τις προτιμήσεις του ή για να μην κομπλάρει τον άλλο και τον κάνει να νιώσει ανεπαρκής.

 

 

Επικρατεί, λοιπόν, αμηχανία ανάμεσα στα δύο άτομα, με αποτέλεσμα η επαφή να μοιάζει περισσότερο με αγγαρεία και καταναγκαστικό έργο. Βέβαια, εδώ ταιριάζει άριστα η φράση «μωρό μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις», αφού το παραπάνω ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.

Αντίθετα, όσο προχωρά η σχέση, το ζευγάρι αποκτά ολοένα και περισσότερη οικειότητα, εξελίσσει τη μεταξύ του επικοινωνία κι ασφαλώς γνωρίζει όλο και περισσότερο ο ένας τον άλλον. Αρχίζουν επίσης ν’ αναπτύσσονται συναισθήματα τα οποία έρχονται σιγά-σιγά να εκτοπίσουν την αποκλειστική τάση για σωματική εκτόνωση και να μετατρέψουν την επαφή σε μια πολύπλευρη και πολυεπίπεδη μορφή επικοινωνίας κι έκφρασης.

Σ’ αυτό το στάδιο, λοιπόν, ξεκινούν να εμφανίζονται ή ν’ αυξάνονται τα προκαταρκτικά, αφού το κάθε άτομο επιθυμεί με μεγαλύτερη άνεση ν’ αγγίξει και να το αγγίξουν, να προσφέρει αλλά και να δεχθεί χάδια και φιλιά, άλλοτε τρυφερά, άλλοτε με πάθος κι ένταση, εκφράζοντας έτσι κι οι δύο πλευρές τα κυρίαρχα συναισθήματα της στιγμής. Κάθε πλευρά πλέον φοβάται λιγότερο συγκριτικά να εκτεθεί, να δοκιμάσει, να κατευθύνει ή να κατευθυνθεί, με σκοπό τον κοινό στόχο και των δύο, την απόλαυση και την κορύφωση.

Καλό είναι, λοιπόν, στην αρχή κάθε σχέσης να έχουμε στο μυαλό μας όλα τα παραπάνω προτού βιαστούμε ν’ απογοητευτούμε, αρκεί βέβαια φορά με φορά να βλέπουμε αλλαγή και βελτίωση. Υπομονή κι επιμονή έως ότου η φράση «πρώτη φορά είναι θα το βρούμε» να γίνει «κάθε φορά μ’ αρέσει όλο και περισσότερο».

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

 

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό