Ο φίλος μου είχε τυπώσει μπλουζάκι που έγραφε «Να μη σε νοιάζει», το μότο δηλαδή που είχα υιοθετήσει σε όλη τη διάρκεια της σχέσης μας: «Μη μου λες τι θα κάνω, θα κάνω ό,τι θέλω. Να μη σε νοιάζει». Το φορούσε κι όταν βγαίναμε έξω με φίλους. Έγινε το σλόγκαν της παρέας. Είχα τόσο καταπιέσει τα θέλω μου στην προηγούμενη σχέση που μου έβγαινε μια επιθετική στάση κάθε φορά που ένιωθα ότι δεν είμαι ο εαυτός μου.
Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, ο σύντροφος είναι όλοι ένα πεδίο βολής όπου πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να εκτοξεύουμε παράπονα, κατηγορίες, φόβους, ανασφάλειες, κόμπλεξ.
Κατηγορώ τη φίλη μου ότι είναι πολύ απελευθερωμένη σεξουαλικά και δεν την παίρνει κανείς στα σοβαρά.
Κατηγορώ τον καλύτερό μου φίλο ότι βολεύεται σε μέτριες καταστάσεις και δεν αναζητά κάτι καλύτερο για τον εαυτό του.
Κατηγορώ την αδελφή μου ότι με ζηλεύει.
Κατηγορώ τη μητέρα μου ότι ακόμα με ελέγχει και μου υποδεικνύει πώς να ζήσω.
Κατηγορώ το αφεντικό μου ότι δεν αναγνωρίζει και δεν εκτιμά τη δουλειά μου.
Κατηγορώ το σύντροφό μου ότι δε με καταλαβαίνει κι ότι δεν είναι δίπλα μου στα δύσκολα.
Αν μαζέψω όλα αυτά τα κατηγορώ, γίνονται ένα κουβάρι μέσα στο οποίο έχουν μπλεχτεί και έχουν κρυφτεί οι δικοί μου φόβοι να ελέγξω τα θέλω μου και να διαχειριστώ σωστά κάποιες καταστάσεις. Είναι ίσως δικές μου προβολές για αδυναμίες του χαρακτήρα μου που αρνούμαι να παραδεχτώ.
Μήπως τελικά είμαι εγώ υπερβολικά συντηρητική, σεμνότυφη ή δειλή, ώστε να εκδηλώσω τη σεξουαλικότητά μου πιο ελεύθερα;
Μήπως εγώ δεν μπορώ να βολευτώ πουθενά και να ηρεμήσω, αλλά «τρώγομαι» συνέχεια με τα ρούχα μου;
Μήπως η αδελφή μου θέλει απλώς να είναι κομμάτι της ζωής μου και να της δώσω λίγη περισσότερη προσοχή και σημασία;
Μήπως η μητέρα μου καταλαβαίνει ότι δεν είμαι ακριβώς καλά, όπως θέλω να δείχνω, με τον τρόπο ζωής που έχω επιλέξει και προσπαθεί με όλη της την αγάπη να μου το δείξει;
Μήπως το αφεντικό μου θα ήθελε να νιώσω την επιχείρηση λίγο πιο δική μου, να καταλάβω ότι αν πάει καλά η δουλειά αυτό θα είναι και προς όφελός μου, αφού θα εξασφαλίσω μία σταθερή θέση;
Μήπως ο σύντροφός μου είναι εκεί, αλλά εγώ δεν τον βλέπω πια, δεν τον υπολογίζω στα σχέδιά μου;
Κάθε φορά που θέλω να εξαπολύσω μια κατηγορία, ας σκεφτώ λίγο πρώτα ποια δική μου ανασφάλεια κρύβεται πίσω της, ποιος δικός μου φόβος. Σκάβοντας λίγο πιο βαθιά μπορεί να βρω αυτό που πραγματικά με ενοχλεί και με γεμίζει αρνητικές σκέψεις και παράπονα.
Υπάρχουν όμως, κι εκείνες οι κατηγορίες που μπήγουν καρφιά βαθιά μέσα μου και δε με αφήνουν να κοιμηθώ τα βράδια. Είναι αυτές που περιέχουν μία γερή δόση αλήθειας. Αυτές που δεν είναι κοινές συκοφαντίες, ούτε λόγια θυμωμένα.
Αυτές, αν κάποιος τις εκλάβει σωστά ως στοιχεία που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, μπορεί να τις εκμεταλλευτεί και να τις αξιοποιήσει, ώστε να καταλάβει ποια είναι η αληθινή εικόνα που βγάζει προς τα έξω. Αν τα καταφέρει, θα είναι τα δυνατά χαρτιά του και το εισιτήριο προς την αυτογνωσία.
Για όλες τις άλλες μομφές μπορεί να είναι παντελώς αδιάφορος, αναίσθητος θα έλεγα. Όταν νιώθει κανείς σίγουρος για τον εαυτό του, όταν έχει ήσυχη τη συνείδησή του γνωρίζοντας ότι έπραξε ό,τι καλύτερο μπορούσε, συμπεριφέρθηκε τίμια, ευγενικά, με σεβασμό και ειλικρίνεια, τότε είναι βράχος ακλόνητος. Λιθοβολήστε όσο θέλετε, είναι άκρως διασκεδαστικό.
Σίγουρα πάντως δε φταίνε πάντα οι άλλοι. Όλοι έχουν μερίδιο στην ευθύνη. Όπως για τα καλά, έτσι και για τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν, τα εύσημα ή οι ευθύνες πρέπει να μοιράζονται από κοινού σε όλους τους συντελεστές. Κι ας μη γελιόμαστε, δεν μπορεί κανείς να καταφέρει και πολλά εντελώς μόνος, χωρίς τη βοήθεια και τη συμπαράσταση συγγενών, φίλων, συνεργατών και γενικά ανθρώπων που είναι δίπλα του και τον στηρίζουν, επειδή βλέπουν κάτι που τους εμπνέει εμπιστοσύνη ή επειδή απλώς τον πιστεύουν και τον αγαπούν.
Αν κάτι σε δυσαρεστεί, αν κάτι δε σου αρέσει το συζητάς, το διαπραγματεύεσαι με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, δεν το μετατρέπεις σε πεδίο μάχης. Σίγουρα το καθημερινό άγχος και οι δυσκολίες της ζωής δε βοηθούν πάντα. Όμως κερδίζεις πολλά περισσότερα με το μέλι, παρά με το μαστίγιο.
Συντάκτης: Βασιλική Γραμμένου
