Όταν είσαι 25 κι έχεις μόλις τελειώσει σπουδές, στρατό ή οποιοδήποτε άλλο είδος επαγγελματικής εκπαίδευσης, το μεγαλύτερο άγχος σου είναι να βρεις σύντομα μια δουλειά ώστε να είσαι παραγωγικό κι ανεξάρτητο άτομο. Σε αυτήν την ηλικία, μετά τα 20 γενικά, ο πρωταρχικός στόχος κι η προτεραιότητα στη ζωή κάθε νέου ανθρώπου είναι η επαγγελματική αποκατάσταση.

Είναι μια περίοδος ζωής σχεδόν για όλους, άντρες και γυναίκες, όπου η ερωτική ζωή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα ή λίγο τους απασχολεί. Κυριαρχεί το άγχος της αναζήτησης εργασίας και το χτίσιμο προϋπηρεσίας για ένα πλούσιο βιογραφικό. Κι αυτό ισχύει σε όλες τις εποχές κι υπό όλες τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

Για περίπου 10 χρόνια λοιπόν οι νέοι παλεύουν να φτιάξουν καριέρα ή να εδραιωθούν στη δουλειά τους. Δεν έχουν καθόλου στο μυαλό τους τη σκέψη ότι θα μείνουν μόνοι στη ζωή, χωρίς σύντροφο. Είναι τόσο εύκολο στα 20 και 25 να αλλάζεις σχέσεις, να φεύγεις εύκολα από κάτι που σε καταπιέζει και να δίνεις άμεση προτεραιότητα στη δουλειά σου χωρίς να σε νοιάζει τίποτε άλλο.

Έρχονται λοιπόν τα 35 σαν αστραπή, τόσο γρήγορα που ούτε καταλαβαίνεις πώς μπορεί να κύλησαν νεράκι 10 ολόκληρα χρόνια. Μετά από πολλή προσπάθεια δεν έχεις μείνει ούτε μία μέρα χωρίς δουλειά. Έχει μείνει όμως η συνήθεια της μοναξιάς και της εύκολης αποχώρησης από σχέσεις μέτριες.

Ούτε λίγο ούτε πολύ έχεις μείνει σαν την καλαμιά στον κάμπο ή σε μια σχέση που αν την δεις πιο βαθιά –τώρα που έχει λίγο χρόνο να το κάνεις– υπάρχει μόνο από συνήθεια κι από βόλεμα. Σχέσεις με ανθρώπους που απλώς τόσα χρόνια δε σε ενοχλούσαν και σε άφηναν να χτίζεις στην άμμο τα παλάτια σου.

Έρχεται η στιγμή που αρχίζεις να σκέφτεσαι τη μελλοντική σου ζωή, καθώς πλησιάζουν τα 40, και την προοπτική δημιουργίας μιας οικογένειας. Ειδικά για τις γυναίκες τα 35 είναι καυτή ηλικία. Καίει και τσουρουφλίζει, γιατί αν θέλεις να γίνεις μάνα, έχεις μόνο λίγα χρονάκια περιθώριο, σύμφωνα με τους ειδικούς, δηλαδή γονείς και συγγενολόι. Αν είσαι άντρας δεν είναι τόσο έντονο το πρόβλημα -σύμφωνα με τους παραπάνω ειδικούς πάντα.

Και τι κάνεις τώρα που δεν προλαβαίνεις γιατί δεν είχες φροντίσει να κάνεις τη συναισθηματική σου καβάτζα από νωρίς. Τι γίνεται τώρα που έχεις φτιάξει μια ωραιότατη ή έστω καλή επαγγελματική σταδιοδρομία, αλλά ανακαλύπτεις ότι μόνο αυτήν έχεις και τίποτε άλλο;

Τίποτα δε γίνεται. Ή συνεχίζεις τη δουλειά σου και γίνεσαι εργασιομανής ή τη βάζεις λίγο στο ρελαντί κι αρχίζεις να ψάχνεις υποψήφιο πατέρα ή υποψήφια μητέρα για τα παιδιά σου. Ποτέ δεν είναι αργά, Ίσα-ίσα που αυτή η ηλικία, τα 35, πρέπει να καθιερωθεί από το νόμο ως κατάλληλη ηλικία για να πάρει κάποιος την απόφαση γάμου και δημιουργίας οικογένειας με παιδιά, αφού πρώτα έχει αποκατασταθεί όσο καλύτερα μπορεί επαγγελματικά κι έχει ωριμάσει συναισθηματικά. Θα έπρεπε να υπάρχει νόμος ο οποίος να απαγορεύει τη σύναψη γάμου σε μικρότερη ηλικία. Οι παπάδες κι οι δήμαρχοι να αρνούνται να παντρέψουν ζευγάρια κάτω των 35.

Ίσως έτσι γλίτωνε αυτή η πολύπαθη κοινωνία μας από διαλυμένες οικογένειες και προβληματικά παιδιά και γονείς με χίλια ψυχολογικά προβλήματα το δευτερόλεπτο. Όχι ότι η επιτυχία είναι εγγυημένη αν κάποιος παντρευτεί μετά τα 35, αλλά –όσο να πεις– όλο και κάτι παραπάνω έχεις μάθει. Μπορείς να κρίνεις αν ο άνθρωπος που επέλεξες για να κάνεις οικογένεια μαζί του είναι κατάλληλος κι αν ταιριάζετε στα βασικά τουλάχιστον.

Γιατί σίγουρα διαφορετικά κριτήρια επιλογής συντρόφου έχεις στα 25, διαφορετικά στα 35 και διαφορετικά στα 45. Ανά δεκαετία αλλάζουν οι προτεραιότητες ενός ανθρώπου, ανάλογα με τις εμπειρίες του. Και πρέπει να είσαι πραγματικά πολύ τυχερός ή πολύ κατασταλαγμένος αν σε όλες αυτές τις φάσεις της ζωής σου επιλέγεις να είσαι με το ίδιο άτομο. Έχεις πετύχει το τζακ ποτ του λαχείου. Μία φορά σου πετυχαίνει το λαχείο ή και καμία στη ζωή σου. Ποτέ όμως δε σταματάς να ελπίζεις.

 

Επιμέλεια Κειμένου Βασιλικής Γραμμένου: Πωλίνα Πανέρη

 

Συντάκτης: Βασιλική Γραμμένου