Αν νιώθεις αυτό το κλασικό τσουρούφλισμα στην ψυχούλα είναι δεδομένο ότι θα μπεις στον πειρασμό να το μοιραστείς με το άμεσα ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα ‘ναι. Αυτό που ‘χει αλλάξει είναι η μέθοδος. Εδώ που τώρα το ενδιαφέρον αποκαλύπτεται μέσα από άχαστα view story στο τρίλεπτο που υποδηλώνει ότι μάλλον έχουν επιλέξει να λαμβάνουν ειδοποίηση για ό,τι ανεβάζεις, κάποια χρόνια πριν καθώς οι ερωτευμένοι ήταν διατεθειμένοι να εκτεθούν περισσότερο από σήμερα, οι μέθοδοι ήταν κι αρκετά πιο ευθείς – και για ορισμένους και πιο ρομαντικοί.

Είδαμε μερικές σειρές, μιλήσαμε και με δυο-τρεις θείους και θείες, κι ιδού τι μας είπαν για τις πιο AA (did you saw what I did here?) μεθόδους όταν θέλανε να ψήσουν γκομενάκι.

Καντάδα

Ένας ιδιαίτερος τρόπος να εκφράσεις την καψούρα σου. Ίσως, όχι ο πρώτος που σού έρχεται στο μυαλό, εκτός κι αν ζούσες στα Επτάνησα αλλά σίγουρα ευφάνταστος. Χρειαζόταν κότσια και να μην ντρέπεσαι να γίνεις ελαφρώς ρεζίλι για να πας με μια κιθάρα κάτω από ένα άσχετο σπίτι και να αρχίσεις να τραγουδάς. Βέβαια, οι περισσότεροι, το έκαναν με συνοδεία φίλων, κυρίως για τη συμπαράσταση. Αν το πράγμα δεν πήγαινε καλά και ο δέκτης δεν ήθελε το φλερτ, η πιθανότερη κατάληξη ήταν λούσιμο με παγωμένο νερό στο κεφάλι και συνήθως την πλήρωνε όλη η παρέα από κάτω. Λίγο παράτολμο κι αστείο, αλλά αν το άτομο γούσταρε συνήθως η επιτυχία ήταν δεδομένη.

Αφιερώσεις στο ραδιόφωνο

Κλασσικός τρόπος φλερτ αν πάμε περίπου 30 χρόνια πίσω. Η αφιέρωση μπορούσε να γίνει με 2 τρόπους. Πρώτη επιλογή ήταν ν’ ακούς ραδιόφωνο και να περιμένεις να παίξει ένα τραγούδι που σού αρέσει. Τότε, έτρεχες να προλάβεις να πάρεις τηλέφωνο το αμόρε και κολλούσες το ακουστικό σου πάνω στο ραδιόφωνο για να το ακούσει. Δεύτερη επιλογή και πολύ πιο γκράντε  ήταν να πάρεις τηλέφωνο στον παραγωγό την ώρα της εκπομπής και να ζητήσεις το τραγούδι και την αφιέρωση που ήθελες κατευθείαν για το πρόσωπο που σ’ ενδιέφερε. Όμορφο κι άμεσο και κυρίως δημόσιο. Ο παραλήπτης ξετρελαινόταν!

Ραβασάκια

Πάντα υπάρχει η επιλογή αν δεν μπορείς να πεις κάτι με λόγια να το γράψεις. Τότε λοιπόν, τα ερωτικά γράμματα έδιναν κι έπαιρναν. Από ποιήματα μέχρι προσωπικές αφιερώσεις. Ήταν μια ρομαντική κίνηση που έδειχνε σεβασμό προς το άτομο το οποίο απευθυνόταν γιατί ήξερε κι ο αποδέκτης ότι αφιέρωσες μπόλικο χρόνο για να το γράψεις κι άρα μεγαλύτερες πιθανότητες να πάει καλά το φλερτ. Τα γραπτά μηνυματάκια όμως δεν είχαν θέση μόνο στην αρχή της σχέσης, τα χρησιμοποιούσαν τακτικά και στην πορεία, ιδίως όταν ο ένας ξυπνούσε πριν τον άλλο να πάει δουλειά ή όταν ήξερε ότι θα γυρίσει σπίτι νωρίτερα.
Εύκολα, γρήγορα κι επιτυχημένα παραμένουν ένας απ’ τους πιο γλυκούς τρόπους για να εκφράσεις συναισθήματα.
Εμείς τα ‘χουμε φέρει στην ψηφιακή μορφή τους: Αν θες τσέκαρε εδώ τα ραβασάκια του pillowfights αν είσαι λάτρης του βίνταζ!

Μυστικά σινιάλα για ραντεβού

Αυτό λίγο ή πολύ γίνεται και σήμερα αλλά όχι με τη συχνότητα του τότε. Για παράδειγμα, πετραδάκια στα παράθυρα μέσα στη νύχτα για να βγει έξω το αμόρε και να βρεθείτε. Με κίνδυνο να βγει κι η υπόλοιπη οικογένεια βέβαια ή μπορεί να περνούσες «τυχαία» με το μηχανάκι ή το αμάξι για μια βόλτα στα κρυφά. Συνήθεις προορισμοί παρκάκια, δασάκια, απόμερες παραλίες, γενικά μέρη που δεν υπήρχε ψυχή. Μετά προσπαθούσες να γυρίσεις το αμόρε σπίτι του διακριτικά, ελπίζοντας να μη σάς έχει δει όλη η γειτονιά. Ενδιαφέρον και περιπετειώδες το κρυφό γενικά αλλά σε παλαιότερες δεκαετίες αν σας έπιανε κάποιος τα πράγματα ήταν δύσκολα, πολύ δύσκολα.

Μπορεί οι παραπάνω ιδέες να φαντάζουν σκηνές από ταινία ή και κάπως μελό για σήμερα. Κι ίσως και να ‘ναι εδώ που τα λέμε. Κάτι μου λέει όμως ότι καταβάθος όλοι θα θέλαμε να μάς εκφράσουν το ενδιαφέρον τους (και) με αυτούς τους τρόπους. Και σχεδόν, στοιχηματίζω.

 

Συντάκτης: Ζωή Δρόσου
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος