Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες στο ερώτημα γιατί απάτησες το σύντροφό σου, πολλές φορές μπορεί να μην είναι καν δικαιολογίες ή αφορμές, αλλά πραγματικά αίτια. Τώρα όμως, που το κακό έγινε, το θέμα είναι τι κάνεις από εδώ κι έπειτα.

Η πρώτη σου σκέψη είναι να το κρύψεις, μα σου φαίνεται εγωιστικό. Η δεύτερη ιδέα είναι αυτή της αποκάλυψης της αλήθειας στο ταίρι σου. Το σενάριο αυτό σε φοβίζει. Δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει, ελπίζεις στη συγχώρεση, μα μέσα σου φαντάζει λυτρωτική η αποκάλυψη της απιστίας σου. Δε θα κρατάς πια ένα ένοχο μυστικό, δε θα διστάζεις να τον κοιτάξεις στα μάτια, οι τύψεις θα μειωθούν και το πιο σημαντικό είναι πως εσύ θα έχεις εκφράσει το λάθος σου μα ταυτόχρονα και την αγάπη σου, καθώς και τη θέλησή σου, την προθυμία σου (έστω κι εκ των υστέρων) να σώσεις τη σχέση σου. Ελπίζεις σε μία δεύτερη ευκαιρία -μία ευκαιρία που πιθανότατα εσύ ο ίδιος να μην έδινες τόσο εύκολα. Όπως και να έχει, από εδώ και πέρα η απόφαση έχει περάσει στην αντίπερα όχθη, άρα κι η ευθύνη για τη συνέχεια σας. Μήπως, τελικά, αυτή είναι ακόμη πιο εγωιστική απόφαση;

Η απιστία σε μια σχέση είναι κάτι που δύσκολα διαχειρίζεται. Εφόσον συνέβη, όμως,  πρέπει να βρεις έναν τρόπο να το κάνεις λιγότερο επώδυνο. Όχι για εσένα, μα για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και λες πως τον νοιάζεσαι και τον αγαπάς, πως θες να συνεχίσεις να είσαι μαζί του και πως ό,τι συνέβη ήταν ένα λάθος που έχεις ήδη μετανιώσει.

Κρύβοντας αυτό που έγινε κι αποκρύπτοντας την αλήθεια απ’ τον άλλον –αν όντως υπάρχουν ειλικρινή αισθήματα απ’ την πλευρά σου κι έχεις μετανοήσει– ίσως και να ‘ναι καλύτερα. Το βάρος της απιστίας και της προδοσίας μένει μόνο στις δικές σου πλάτες, που αξίζουν να ταλαιπωρηθούν, στο βάρος αυτό θα προστεθεί κι εκείνο του να το κρύβεις κάθε μέρα απ’ τη σχέση σου. Με αυτό τον τρόπο, παρ’ όλα αυτά, προστατεύεις πιο αποτελεσματικά αυτόν που αγαπάς και τη σχέση σου μαζί του.

Δεν τον πληγώνεις, αφού η άγνοια ενίοτε είναι σωτήρια και σίγουρα πονάει λιγότερο. Δεν τον κάνεις να αισθανθεί προδομένος από εσένα. Επιπλέον, δεν του μεταφέρεις την ευθύνη της μεγάλης απόφασης και του χωρισμού. Αν θεωρείς εσύ ο ίδιος μέσα σου πως μετά από αυτό πρέπει να χωρίσετε, τότε κάνε το και μετά εξήγησέ του το λόγο.

Δεν είναι τόσο εγωιστικό όσο φαντάζει στο μυαλό σου.  Κι εσύ στη θέση του μάλλον αυτό θα ήθελες, να μην το μάθεις ποτέ. Τίποτα, ποτέ δε συνέβη. Να συνεχίσεις να έχεις δεδομένο πως σε αγαπάει, σε καμία περίπτωση όχι δεδομένη και την παρουσία του. Υπάρχει καιρός να δείξεις έμπρακτα τη μετάνοιά σου, χωρίς να αποκαλύψεις το λάθος σου.

Θα σου είναι δύσκολη η καθημερινότητά σας στην αρχή, μα σιγά-σιγά βλέποντας τη σχέση σου να προχωράει, δίνοντας αγάπη και χαρίζοντας χαμόγελα, θα το θάψεις πως συνέβη. Η λύτρωση θα έρθει, αργά ή γρήγορα, χωρίς να έχουν πληγωθεί άνθρωποι που δεν το άξιζαν. Είναι εξ αρχής λάθος να απατήσεις τη σχέση σου, αν όμως συμβεί –για όποιον λόγο μπορεί να συμβεί– η μη εξομολόγησή της είναι ένας τρόπος να σώσεις αυτό που καιρό έχτιζες με τον άνθρωπό σου.

 

Συντάκτης: Έλενα Παπακώστα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη