Καλημέρα! Ποια καλημέρα ας μην κοροϊδευόμαστε. Ξύπνησες πάλι μέσα στη μιζέρια και την γκρίνια και δεν είπες καν καλημέρα στον άνθρωπο που ξαπλώνει δίπλα σου. Σου είπε καλημέρα κι απάντησες με κάτι σαν μουγκρητό. Αλήθεια τώρα; Ωραίο ξεκίνημα ημέρας. Κι αυτός ο άνθρωπος τι φταίει πρωί-πρωί να αντιμετωπίζει την ξινίλα σου;

Οι φίλοι σου από την άλλη ανήκουν κι αυτοί στους ανθρώπους που αντέχουν κάθε παράπονο, γκρίνια κι όλη την απαισιοδοξία που κουβαλάς. Αλλά είναι φίλοι σου και σ’ αγαπάνε. Προσπαθούν να σου φτιάχνουν πάντα τη διάθεση και να σε κάνουν να χαμογελάς, αλλά εσύ γκρινιάζεις ακόμα και για το μαγαζί που θα πιείτε τον καφέ σας. Δεν ευχαριστιέσαι με τίποτα, όσο άσχημο κι αν ακούγεται αυτό.

Στη δουλειά σε έχουν πάρει όλοι χαμπάρι και προφανώς σε αποφεύγουν. Βλέπεις δεν είναι ούτε οι φίλοι σου ούτε ο άνθρωπός σου για να σ’ αντέχουν. Και φυσικά δεν έχουν καμία υποχρέωση. Ούτε οι δικοί σου άνθρωποι αλλά αυτοί ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που σε δέχονται και με τα στραβά σου.

Κάνεις σ’ όλους παράπονα ασταμάτητα. Άραγε οι άλλοι δεν έχουν παράπονα από σένα; Σου τα εκφράζουν με τον ίδιο τρόπο; Σου γκρινιάζουν με την ίδια συχνότητα; Κι αν το κάνανε εσύ πώς θα αντιδρούσες; Σε ενοχλεί ο καιρός, το σπίτι σου, η δουλειά σου, ο διπλανός σου, ακόμα κι ο αέρας που αναπνέεις φαίνεται να σ’ εκνευρίζει.

Έλα παραδέξου το, έχεις γίνει εστία γκρίνιας. Σε ενοχλούν όλα κι όλα τα βλέπεις στραβά. Αλλά πάντα σου φταίνε οι άλλοι. Γιατί άραγε δεν παραδεχόμαστε ποτέ τα λάθη μας; Σίγουρα είναι πολύ πιο εύκολο να ρίχνεις το φταίξιμο στους άλλους. «Κανείς δε με καταλαβαίνει. Μα σε τι γλώσσα μιλάω; Τους έχω βαρεθεί όλους. Είναι όλοι σπαστικοί.» Αυτές και άλλες πολλές παρόμοιες φράσεις έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στο λεξιλόγιό σου.

Τα μούτρα σου είναι πάντα κατεβασμένα λες και κάτι κακό σου έχει συμβεί και φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από σένα. Οι απαιτήσεις σου έχουν φτάσει ταβάνι αλλά και πάλι εκνευρίζεσαι γιατί θεωρείς πως δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες σου. Ποιος περιμένεις να σου ικανοποιεί κάθε σου απαίτηση και γιατί; Εσύ άραγε ικανοποιείς τις απαιτήσεις οποιουδήποτε γύρω σου;

Βάλε λίγο τον εαυτό σου απέναντί σου. Ξέρω είναι πολύ δύσκολο αλλά πρέπει να το κάνεις. Το οφείλεις σε όλους αυτούς που καθημερινά είναι δίπλα σου και σε υπομένουν στωικά. Μη θεωρήσεις δεδομένη καμία συμπεριφορά και κανέναν άνθρωπο. Όλοι από αγάπη υπομένουν κι επιμένουν. Βάλε λοιπόν τον εαυτό σου απέναντί σου και σκέψου. Εσύ θα σε άντεχες; Ειλικρινά.

Σκέψου τι σου φταίει κι αντιδράς έτσι κι άλλαξέ το. Άμεσα. Ζήτα βοήθεια από φίλους και συγγενείς στην ανάγκη. Αντέχουν τη γκρίνια και την αρνητικότητά σου, δε θα πούνε όχι για κάτι καλύτερο. Ξεκίνα με μικρά βήματα. Σταμάτα να χαντακώνεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Η γκρίνια είναι φαύλος κύκλος. Σκέψου, αν συναναστραφείς με κάποιον σού μεταδίδει την αύρα του, είτε καλή είτε όχι.  Φαντάσου λοιπόν σε πόσους μεταδίδεις εσύ αρνητική ενέργεια και με τη σειρά τους αυτοί σε άλλους. Σπάσε τον κύκλο τώρα κι απελευθερώσου από την αρνητικότητα, γιατί να θυμάσαι, πάλι σε σένα θα επιστρέψει!

 

Συντάκτης: Χριστίνα Βακαλούμη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου